/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon |
/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE |
Jaargang 44, 13 december 2001 Opinie |
En ik vind... Het menselijk aspect Vorige week werd in Cursor in de artikelen-reeks over de gevolgen van de AVA-operatie de Dienst Algemene Zaken (DAZ) behandeld.Door tijdgebrek was dr.ir. Karin Overdijk, hoofd van de afdeling Vastgoed TU/e (ook vallend onder DAZ), niet in staat direct een reactie te geven over het verloop en de uitwerking van AVA op haar afdeling. Voor de volledigheid volgt hieronder alsnog haar visie op deze operatie. Dat het verlaten van de scheiding tussen staf- en servicetaken en het inrichten van functionele kolommen gevolgen heeft voor de diensten die met huisvestingszaken te maken hebben, begrijp ik. Maar -met alle respect voor structuren- voor mij gaat het om de personen in een organisatie en om hun kwaliteiten. Samen kun je iets bereiken door onderlinge betrokkenheid, verantwoordelijkheid en vertrouwen. Bij de AVA-operatie heb ik vooral het menselijk aspect gemist. Vóór AVA moest ik met een te beperkte groep te veel werk verzetten. Na AVA is die situatie eigenlijk niet veranderd, ondanks dat er geschoven is met taken en personen: de werkdruk is even hoog. Wat er aan onduidelijkheid en frustratie bijgekomen is, wordt nauwelijks gecompenseerd door een betere samenwerking met de voormalige BTD, of door beter gestroomlijnde processen. Begin van het jaar heb ik bepaalde afspraken gemaakt met het College van Bestuur. Hoe daaraan vastgehouden wordt, is mij onbekend. Ondertussen blijven de diensten Huisvesting en Vastgoed voortdurend in gesprek over het inrichten van huisvestingsprocessen. Dr.ir. Karin Overdijk, Pleidooi voor de praktijk Met de invoering van de BaMa-structuur wordt de (verplichte)
stage als onderdeel van de opleiding ter discussie gesteld. De
plaats die het opdoen van praktijkervaring in de opleidingen krijgt
en de vorm waarin dat gebeurt, kunnen ongetwijfeld beter. Het
opdoen van praktijkervaring volledig uit (het verplichte deel
van) curricula houden, lijkt me echter een slechte ontwikkeling. Michiel van der Velden, stagiair Vervoersonderzoek Vorige week werd via een e-mailbericht de oproep gedaan mee te werken aan een vervoersonderzoek. Op het webadres www.virgil.bwk.tue.nl zou alle informatie voor deelname te vinden zijn. Verzocht werd nog de instructies eerst rustig door te lezen. Waarom moet dit onderzoek weer zo klunzig worden opgezet? Ik
was volledig bereid om mee te werken, maar heb er bij nader inzien
vanaf gezien. De reden: er is niet voldoende nagedacht over hoe
en wanneer de geënquêteerden moeten worden benaderd.
En dat zal het resultaat van het onderzoek ongetwijfeld ongunstig
beïnvloeden, waardoor de verzamelde gegevens onbetrouwbaar
zullen zijn. Pim Lemmens, faculteit Wiskunde en Informatica Doek valt voor De Mensa Na de ontdekking van een enorme blunder van 7,4 miljoen gulden
is het volgens het CvB nu tijd voor een 'strak beleid'. Onderdeel
van dit beleid is het opheffen van De Mensa. Nu zat dat er schijnbaar
al langer aan te komen, maar het uiteindelijke besluit komt toch
ietwat onverwacht. In Cursor 12 wordt een aantal argumenten gegeven,
schijnbaar vooral gebaseerd op het zo duur en zo impopulair mogelijk
laten lijken van De Mensa. Ralph Savelsberg, faculteit Technische Natuurkunde |
Aanstormend toptalent heeft niet de tijd om zich op enig vak te concentreren. Dat hóeft ook niet. Hun bedje is gespreid. Met kennis kun je je niet profileren. Hun schitterend talent zie je van verre. Ze werken nú reeds aan hun carrière. Men ziet ze nooit in de collegezalen. De theorie of het experiment, daar valt voor hen geen eer aan te behalen. Hooguit een zesje voor het onderzoek. Ze kijken vrijwel nimmer in een boek. ze moeten op een ander slagveld zwoegen. Ten bate van hun aanstaande succes tasten zij grenzen af, bezoeken kroegen, en ze verwerven zich met veel plezier een functie bij 's-lands grootste kruidenier. internationaal. Een toppositie om te watertanden. Men spreekt waarachtig reeds één vreemde taal en voelt zich thuis in vrijwel alle landen. Dan komt het einde, tot ons groot verdriet. De kruidenier gaat plotseling failliet. zijn zij gestegen tot de hoogste rangen. Ze zitten bovenmatig goed in 't geld en zijn volstrekt niet voor één gat te vangen. Want reken maar. Hun bedje is gespreid: bestuurslid van een universiteit.... |
|