untitled
Geknipt
Een nieuw kapsel? Om de week wordt een student of medewerker
van de TU/e geknipt door de TU/e-Knipkapsalon (tst. 2115) en door onze fotograaf.
 
Van de knipbeurtkandidaten die tot nu toe in deze rubriek hebben gestaan, is vijfdejaars
student Elektrotechniek Bart Pluijms toch wel de dapperste. Sinds een paar dagen
gaat de student door het leven met een felblauwe coupe. Met dank aan de commissaris
van studievereniging Thor, met wie Pluijms een weddenschap aanging. ėDegene die het
snelst in één teug een halve liter bier kon wegdrinken, mocht zeggen wat
de ander met zijn haar moest doen. Tja, ik verloor.î
De student blijkt een sportieve verliezer. Als accent op zijn 'nederlaag' heeft hij
daags na de fotosessie ook nog eens 'Bavaria' op zijn achterhoofd laten scheren.
ėToen ik bij de kapster in de stoel zat, heb ik wel even gedacht: 'Zo'n weddenschap
moet ik maar niet meer aangaan'. Maar ik zie er de lol wel van in. En iedereen
reageert tot nu toe erg positief.î
|
untitled
Effe zeuren
/Fred Steutel
Delft (TU/d) houdt ons (TU/e) scherp in de gaten; sterker nog ze papegaaien ons na:
Blijkens een recent artikel in 'zicht op DELFT' hield scheidend CvB-voorzitter De
Voogd bij het schrijven van de Delftse strategienota de plannen van onze bijna scheidende
CvB-voorzitter bij de hand. Ook de TU/d wil research driven zijn en ook de TU/d
streeft naar een plaats bij de mondiale top. Merkwaardig genoeg mikt Delft toch wat
lager dan Eindhoven; waar de TU/e een plaats bij de top drie nastreeft, begeert de
TU/d een plekje bij de top vijf.
Top vijf! In Olympische termen is de top goud, de bijna-top zilver en de bijna-bijna-top
brons. Wat daarna komt is onduidelijk; de nummers vier tot en met zes krijgen, meen
ik, een Olympisch diploma, maar zou Delft tevreden zijn met een 'Technologisch Diploma'?
Ik stel voor ook de nummers vier en vijf een medaille toe te kennen, maar wat komt
er na brons? IJzer, lijkt me; dat is in de archeologie tenslotte ook zo; en daar
komen ook dikwijls goud en zilver vóór brons. Maar wat komt er na ijzer?
De landbouw en veeteelt waren al eerder begonnen, maar gingen na de ijzertijd gemoderniseerd
door. Ook de leerbereiding nam een grote vlucht. Een van de meer aansprekende vindingen
van de late ijzertijd is het vetleer, met name in gebruik bij zware technische beroepen.
Het lijkt dus redelijk om voor de eerste vijf medailles de materialen goud, zilver,
brons, ijzer en vetleer te kiezen.
Blijkbaar is de TU/d tevreden met een vetleren medaille. Daar doen wij van de TU/e
het niet voor; wij gaan voor brons!
|
|
|
untitled
Op één avond waren er twee kerstgerelateerde bijeenkomsten op de TU/e-campus.
De Faculty Club hield de jaarlijkse kerstsoiree, Studium Generale had buiten een
vuurtje opgestookt voor eenieder die erbij wilde zijn. Wiskunde-hoogleraar Paul de
Bra trad met zijn gezin op als accordeoncombo. Maarten Pieterson, hoofd van SG, praatte
de optredens tijdens de kerstsoiree aan elkaar, maar blikte ook naar buiten, waar
het kampvuur brandde. Hij hing zijn verhaal op aan het sprookje 'het meisje met de
zwavelstokjes'.
Aan de oever van de Dommel gebruikten de meisjes (en jongens) van de TU/e hun lucifers
om het kampvuur aan te steken. Tot diep in de nacht luisterden zij naar verhalen
en muziek en hadden geen oog voor het kaarslicht dat uit de ramen van de University
Club naar buiten scheen. De moderne meisjes met de zwavelstokjes wilden helemaal
niet naar binnen. Maar ongetwijfeld heeft een enkele vijftiger in smoking het kampvuur
in de verte gezien, en herinnerde zich de tijd dat hij ook gelukkig was met niet
veel meer dan een doosje lucifers en een kop warme chocolademelk.
Foto: Bart van Overbeeke
