/Voorpagina
/Mensen
/Nieuws
/Opinie
/Cultuur
/Studentenleven
/Achtergrond
/English page
/Onderzoek
/Reportage
/Bestuur
/Ruis
/Ranzigt
/Colofon
/Faculteits Berichten
/Vacatures
/Mensa
/Oude cursors
/pdf formaat
/TUE
/Zoeken:
/ Cursor nummer 1 nummer 6

Jaargang 44, 17 januari 2002


Studentenleven

untitled

LAC voert actie tegen BaMa

Het wetsvoorstel voor de invoering van de bachelor-masterstructuur (BaMa) in Nederland benadeelt studenten en geeft onderwijsinstellingen 'belachelijk veel macht'. Dat vindt het Landelijk Actie Comité (LAC), dat daarom op dinsdag 22 januari in Den Haag actie voert tegen het wetsontwerp.

Op 22, 23 en 24 januari behandelt de Tweede Kamer het wetsvoorstel van onderwijsminister Loek Hermans over de invoering van BaMa in Nederland. In het ontwerp van de minister zitten enkele politiek gevoelige onderwerpen, zoals het hogere collegegeld (tot zevenduizend euro per jaar) voor de zogenoemde topmasters. Het LAC heeft forse bedenkingen bij deze topcollegegelden die universiteiten en hogescholen, als dit voorstel van Hermans het haalt, voor een masterprogramma kunnen gaan vragen.
Het LAC -een onofficiële organisatie, in het leven geroepen om spontane acties van studenten te kunnen organiseren- ergert zich ook aan het feit dat hogescholen en universiteiten studenten voor masteropleidingen mogen selecteren op 'subjectieve, willekeurige criteria'. Bovendien kunnen wo-studenten wél geld krijgen voor het volgen van een master en hbo'ers niet. LAC: 'Iedereen moet de kans krijgen om voor normale prijzen een mastertitel te halen'./.

untitled

Buitenborrel Simon Stevin

Was het vorig jaar nog een noodzaak om uit te wijken naar buiten vanwege de verbouwing van de borrelruimte, dit jaar was het meer het inzetten van een traditie. Werktuigbouwkundige studievereniging Simon Stevin ging afgelopen donderdag naar buiten met de drank: glühwein, warme choc en ongetwijfeld ook gewoon bier. De vuurkorven completeerden het geheel tijdens de buitenborrel op het grasveldje onder de loopbrug tussen W-hoog en N-laag.
Foto: Maarten van Loosbroek

untitled

TU/e'er wil golfvereniging voor studenten oprichten

Golfcursussen voor studenten bestaan al een tijdje. Maar wie daarna -voor de lol of meer serieus- wil blijven trainen, loopt vaak vast. Het lidmaatschap van een golfclub kunnen studenten vaak niet betalen en een studententarief kennen veel clubs (nog) niet. Edouard Rekko, tweedejaars Technische Bedrijfskunde aan de TU/e, wil daar verandering in brengen en een golfvereniging voor studenten oprichten.

Rekko begon zelf met golfen toen hij vijftien jaar was. "Mijn vader speelde al langer, maar ik vond het maar een ballensport, meer iets voor ouderen", bekent hij. Een vriend die tijdens een bezoek aan familie in Amerika had gegolfd, wist Rekko echter over te halen een keer mee te gaan naar een golfvereniging in het Limburgse Brunssum. De twintigjarige student raakte al gauw verknocht. "We hebben hele zondagen naar hartelust staan oefenen", blikt hij terug.
In de buurt van Maastricht, waar Rekko vandaan komt, waren toen al tenminste twee golfbanen met een studentenkorting, weet hij. "Anderhalf jaar terug ging ik in Eindhoven studeren en hier bleek niks geregeld. Golfen is duur en in je eentje is het toch niet zo leuk. Daardoor speelde ik al gauw alleen nog maar in Brunssum, in de weekenden en vakanties. Maar ook dat verwaterde snel, waardoor mijn techniek flink achteruit ging. Zo kwam ik op het idee van een golfvereniging voor studenten."
Via via hoorde Rekko, die bekenden over zijn idee had verteld, dat verschillende mensen enthousiast waren over een studenten-golfvereniging. Op het Studenten Sportcentrum van de TU/e worden al wel een tijdje golfcursussen gegeven, maar wie deze achter de rug heeft, kan vaak niet meer verder. Want een lidmaatschap van een golfvereniging is prijzig en dat gaat de beurs van veel studenten flink te boven.
Aangemoedigd door zijn omgeving stapte Rekko naar de Eindhovense Studenten Sport Federatie (ESSF), "om te vragen of er al zoiets was en of zij er misschien iets in zagen. Zij waren wel enthousiast en vroegen of ik zelf tijd en energie in de oprichting van een vereniging wilde steken".
Rekko's doel is studenten die golfen bij elkaar te brengen om samen te spelen -voor de ontspanning en in competitieverband- én om speciale studententarieven bij golfclubs te bewerkstelligen. "Ik denk dat een student jaarlijks niet meer dan zo'n tweehonderd euro wil uitgeven, terwijl een jaarlidmaatschap vaak het dubbele of drievoudige kost."

Jong bloed
De initiatiefnemer is met verschillende golfverenigingen in de regio in gesprek. Die staan zeker open voor studenten, heeft Rekko ervaren -"jong bloed is goed voor een club"-, maar hebben vaak nauwelijks plek voor nieuwe leden. Toch heeft de student goede hoop. "In Maastricht is het bij twee verenigingen gelukt en elders in Nederland ook."
Binnenkort wil Rekko studenten die de golfcursus(sen) bij het sportcentrum hebben gevolgd, een brief studeren om zo hun interesse te peilen en te horen wat zij van zo'n vereniging verwachten. "Ik heb natuurlijk zelf wel ideeën, maar hoor graag wat anderen willen."
Studenten die geïnteresseerd zijn in de plannen kunnen contact opnemen met ESSF, tst. 5738. "Iedereen is welkom, ook beginners", benadrukt Rekko. "Zolang ze maar gemotiveerd zijn."/.

untitled

En hoe is het in ... Lund?

Momenteel loop ik stage in Lund. Ik heb me laten vertellen dat Lund dé universiteitsstad van Zweden is. Studenten die hun vrije tijd willen vullen met gezelligheid, kiezen in Zweden doorgaans voor Lund. Lund University is groot en telt ongeveer dertigduizend studenten. Bijna alle disciplines zijn vertegenwoordigd, waardoor je niet alleen maar tussen de technische studenten zit zoals in Eindhoven.

In Lund woon ik in een groot complex dat gekoppeld is aan de universiteit. In dit complex zijn twee gangen bestemd voor internationale studenten. Contacten waren bij aanvang snel gemaakt. Met mijn ganggenoten vormen we nu een hechte groep en verkennen wij het studentenleven in Lund. Het is een echte studentenstad: één derde van haar inwoners is student. Lund heeft dan ook een bruisend studentenleven. Studentenverenigingen zoals wij die in Nederland kennen, zijn in Lund niet te vinden. In Lund draait het studentenleven om de Nations. In het verleden hebben studenten afkomstig uit dezelfde streek van Zweden zich gegroepeerd, waaruit de Nations zijn ontstaan. De naam van een Nation is gekoppeld aan de streek waar de stichters vandaan komen. De Nations worden bestuurd door studenten en zijn onafhankelijk. Het zijn gezelligheidsverenigingen waar studenten vrijwillig activiteiten organiseren, zoals diners, uitstapjes, sportactiviteiten en feesten. Lid worden van een Nation gaat heel gemakkelijk, ontgroeningen kennen ze niet. Ben je lid van één van de Nations betekent dat je toegang hebt tot alle. Er is dus altijd wel een feestje te vinden. Maar voordat het feest in de Nation begint, is er meestal een pre-party in een of andere gang, omdat in Zweden de alcoholische dranken duur zijn. Een gemiddelde bierprijs in een kroeg is al snel 35 Zweedse kronen (3,5 euro) en in de Nations is dat ongeveer twintig Zweedse kronen (twee euro).

Naast het verkennen van het uitgaansleven moet er ook aan de stage gewerkt worden. Mijn stage-opdracht bestaat uit een twee kleine onderzoeksprojecten. Deze projecten zijn gekoppeld aan promotieonderzoek binnen het vakgebied constructie geluid. In een team van acht AIO's is het onderzoeksklimaat goed, er is altijd tijd voor vragen en discussie.

Kortom: het is een leuke tijd voor mij in Lund, waarbij gezelligheid wordt afgewisseld met onderzoek in een internationale omgeving.

Vi ses (tot ziens)

Dick Bergmans,
student Bouwkunde

untitled

Had je wat, Agterberg?


Wie reist heeft veel te verhalen. Kent u die uitdrukking? Ö Nou? Een ding is zeker: het klopt! Je verrijkt je leven door te reizen en jezelf open te stellen voor andere culturen. Reizen betekent dus niet het vakantie-bioritme van veel jonge mensen: strand, uitgaan, seks, slapen etc. In mijn nog korte leventje heb ik al veel van de wereld gezien. Tijdens deze reizen heb ik veel mensen en culturen leren kennen en zijn er veel spannende, avontuurlijke, grappige, tragische en gevaarlijke dingen gebeurd.

Zo waren ik en mijn familie eens in Mexico en deden we een 'fotosafari'. We zagen leeuwen, een gorilla, een tijger, een panter, slangen en een krokodil. Voor een zacht prijsje kon je deze beesten vasthouden en ermee op de foto. Gelukkig hebben we alles overleefd en mooie foto's kunnen maken. Het volgende kan ik iedereen aanraden: op een olifant zitten in de regenwouden van Thailand en op een struisvogel rijden in Zuid-Afrika.

Plaatsen die mij een speciaal gevoel gaven toen ik er was, zijn onder andere de cel van Nelson Mandela op Robbeneiland, het Krügerpark in Zuid-Afrika, de stad Jeruzalem, de Indonesische vulkanen, het Terracotta leger in Xi'an (China), het Operahouse in Sydney, Cuba om zijn rust en Ayers Rock in Australië. In Jeruzalem kon je de spanning tussen de bevolkingsgroepen voelen, jammer dat zo'n mooie stad om religieuze redenen verdeeld is. Dat heb ik trouwens nooit begrepen: geloofsoorlogen; nergens voor nodig toch? Laat iedereen elkaars geloof en cultuur waarderen. Waarom is dit toch zo moeilijk?

Wil je meer over mijn reizen weten of liever een ander onderwerp in de volgende column? Mail je voorkeur naar: a.l.agterberg@student.
tue.nl.

Arthur Agterberg is student TeMa.














Website Cursor