Kunstwerk

‘The Chemical Brothers’

Seks, speed en scheikunde was wellicht het devies toen Herman Brood in het Scheikundegebouw, nu Helix genoemd, de boel kwam opvrolijken. Gewapend met spuitbussen verf arriveerden Brood en zijn assistent op vrijdag 6 maart 1998 op de TU/e. Plaats van delict: een grijze muur op de vierde verdieping van de oostvleugel in het ST-gebouw. Al binnen een uur was van de oorspronkelijke kleur niets meer te zien. Van vloer tot plafond was de muur omgetoverd tot een levensgroot schilderij in voornamelijk blauw, geel en wit. Daar waren ze: The Chemical Brothers. Drie scheikundigen in witte jassen die sjouwen met een reageerbuis, net zo groot als zij zelf.


Maar Brood was nog niet klaar. Er werd er een tweede schilderij gemaakt: The Chemical Sisters. Dat was wel zo eerlijk.
Inmiddels is ‘chemical brother’ Brood zelf niet meer. Hij pleegde vorig jaar zelfmoord. Daarmee kwam een eind aan zijn veelbewogen leven, dat begon op 5 november 1946 in Zwolle.
Op zijn zeventiende jaar ging hij naar de kunstacademie in Arnhem, maar hij hield dat niet lang vol. Na drie maanden stopte Brood met de opleiding. In deze periode begon hij drugs te gebruiken, voornamelijk speed.
Drie jaar later, in 1967, kwam Brood als pianist bij de punkband Cuby & the Blizzards. Hiermee verwierf hij nationale bekendheid, maar de echte roem kwam ruim tien jaar later, in 1978. Toen had hij met ‘His Wild Romance’ een hit met ‘Saturdaynight’.
De hiernavolgende albums werden echter geen succes. Brood begon zich meer met andere dingen bezig te houden, zoals acteren, toneelspelen en dichten. Maar zijn aandacht ging vooral meer en meer uit naar schilderen. Hij maakte in hoog tempo honderden kunstwerken in zijn atelier in Amsterdam. De materialen die hij gebruikte waren verf, stiften en spuitbussen. In 2000 bracht Brood een nieuwe cd uit: ‘Ciao Monkey’. Die is nauwelijks een succes geworden, mede omdat Brood te ziek was om mee te kunnen werken aan de promotie van de cd. Zijn ruige levensstijl van drank en drugs begon definitief zijn tol te eisen. Het effect van drugs was na ruim 35 jaar verslaving verdwenen. Hij besloot af te kicken. In plaats van dat zijn lichamelijke toestand zich daardoor verbeterde, verslechterde die alleen maar. Brood werd een wrak. Hij werd volledig afhankelijk van de zorg van anderen. Op 11 juli 2001 wilde hij dat niet langer. Hij sprong van het dak van het Hiltonhotel.. Een heldendaad, vinden sommigen. Een laffe streek, denken anderen. Zijn dood deed in ieder geval veel stof opwaaien.
Want we moeten niet vergeten dat ‘Neerlands enige échte rockster’ ook een schaduwzijde heeft. Herman Brood was niet alleen onze ‘knuffeljunk’, hij was ook een ruige zeeman en een hoerenloper. Hij kwam meerdere malen met justitie in aanraking in verband met drugshandel en wapenbezit. Deze feiten worden makkelijk vergeten door het romantische imago van Brood als Rock & Roll-junkie. Maar hoe dan ook, Herman Brood heeft ons wel laten weten dat hij er was en heeft op veel dingen een stempel gedrukt. Zelfs op de TU/e: ‘The Chemical Brothers’.