Testlab

Het instapmodel onder de wijnen

door Maurice Schaeken

De Beaujolais Primeur geldt als het instapmodel onder de wijnen: fruitig, fris en soepel. Uitermate geschikt om de bierslempende student aan het gegiste druivensap te krijgen. Deze bijzonder jonge wijn mag vanaf de derde donderdag in november in de winkels liggen. Cursor onderwierp de eerste flessen aan een kritische blik. Nou, ze mochten er zijn! Mooie etiketten, leuk gevormde flessen. Uiteraard stond het proeven ook op het programma. Het testteam riep daarbij de hulp in van het wijngenootschap van de werktuigbouwkundige studievereniging Simon Stevin. La Société de Dégustateurs stelden een selectie van zeven Primeurs samen

Wie van variatie in druivensoorten houdt, moet niet naar de Beaujolais-streek, een onderdeel van de Bourgonje, gaan. Daar groeit maar één type: de Gamay. Of preciezer: de gamay noire au jus blanc, vullen les dégustateurs aan. De naam zegt het al: een zwarte druif met veel kleurloos vruchtvlees.
Oorspronkelijk stamt deze vrucht uit het Midden-Oosten. De Romeinen en later de Benedictijner monniken verspreidden de variant. Ooit stond de hele Bourgonje ermee vol. Maar hertog Philippe le Hardi verbande de Gamay uit zijn gebied. Alleen het zuidelijke gedeelte, de Beaujolais, bleef gespaard. De druivenstokken vonden daar hun toevlucht. Vandaar de uniforme beplanting van deze regio.
Wijn moet rijpen. Te jonge wijn is namelijk te wrang om te drinken. Tanine, een stof die vooral in de druivenschil voorkomt, veroorzaakt deze bittere smaak. Alleen de tijd kan dat verhelpen. Echter, liggende wijn is vastgelegd kapitaal en kost dus geld. Er bestaan echter manieren om de tijd een handje te helpen. La Société des Dégustateurs legt uit: ‘Je kunt de druiven heel laten in plaats van ze te persen. De gisting vindt dan vooral in de druif plaats. Het levert zo een bouqueteuse, jong drinkbare wijn op zonder veel tanine.’ Deze methode kent wel haar keerzijde, het komt namelijk de houdbaarheid niet ten goede. Bovendien doen hardnekkige geruchten de ronde dat de wijnmakers hun scheikundedoos wel eens te hulp willen roepen om hun vinologische creatie wat ‘op te leuken’.

Dédain
De wijnboeren uit de Beaujolais brengen ongeveer eenderde van hun oogst als ‘Primeur’ op de markt. Dit product mag zich vanwege zijn makkelijk in de mond liggende smaak in een grote populariteit verheugen. Echter: vooral bij de beginnende wijndrinker. De gevorderden kijken toch met enig dédain op dit instapmodel neer. De Primeur-regio bestaat uit twee gebieden: de Beaujolais en de iets noordelijker gelegen Beaujolais Villages. Deze laatste geldt als de betere.
La Société des Dégustateurs doet wijnspecialist ‘Henri Bloem’ aan om twee Primeurs uit de duurdere prijsklasse aan te schaffen. Een gewone en een Villages. ‘Heel verschillend van karakter’, merkt de verkoper op. Dat klopt: ze eindigen aan weerszijden van de testladder. Een erg goed, maar de andere bijzonder slecht.
Henri Bloem’s Chateau de Boisfranc kan het testteam niet bekoren. ‘Er zit een beetje prik in’, ‘Een typische Chateau Migraine’, ‘Het bijt op de punt van mijn tong’. Deze op-een-na-duurste wijn (fl. 8,95) eindigt diep in de kelder van het klassement. De andere fles uit deze winkel kan zijn prijs wel goed maken. De Villages Nouveau George Duboeuf is met zijn fl. 13,95 veruit de duurste uit de selectie, maar eindigt ook ruim voor het peleton. ‘Hier wordt ik stil van, streelt de tong’, ‘Vol fruitig bouquet’, mompelen de connaisseurs eerbiedig.

Limonade
De nummers 4, 5 en 6 van de ranglijst ontlopen elkaar niet zo heel erg veel in waardering. Bij deze Beaujolais komt wel het verschil tussen de ervaren wijndrinkers en de beginnelingen duidelijk naar voren. Zo blijkt Albert Heijn’s Villages Chapelle de Guinchay een wijn voor de liefhebber. Vooral de kenners weten hem te waarderen.: ‘Lange nasmaak’, ‘Soepele afdronk’, ‘Vrij fruitig’, klinkt het geroutineerd. De amateurs op wijngebied schatten hem een stuk lager in, getuige ‘Kotsbaar’ en ‘Wrang’. Voor de villages van Curio geldt het omgekeerde. De connaisseurs vinden het maar bocht: ‘Smakeloze limonade’, terwijl de beginners er beter over te spreken zijn. Curio’s andere Primeur Domaine de la Grange Menard valt in beide kampen niet echt in de smaak.
De nummers twee en drie doen het zowel bij de ervaren als onervaren wijndrinkers redelijk. Ook deze wijnen ontlopen elkaar niet zoveel in waardering. Gemiddeld doet Albert Heijn’s Cas Spijkers (‘Drinkbaar’, ‘Wat vollere wijn’) het iets minder goed dan Hema’s nouveau (‘Vrij aardig’, ‘Prettig’). De eerder genoemde Village Nouveau George Duboeuf komt veruit als beste uit de bus. Beide kampen waarderen hem. Maar hij kost dan ook nogal wat. De kenners kunnen uitstekend hun slag slaan bij de Albert Heijn, maar moeten wegblijven bij de Curio. Iemand die zijn eerste schreden op dit gebied zet en niet veel wil uitgeven, moet naar de Hema. Curio’s Domaine de la Grange Menard en Henri Bloem’s Chateau de Boisfranc kunt u met een gerust hart in de winkel laten staan. Hier zit niemand op te wachten. Ook blindstaren op de aanduiding villages helpt niet om de betere Primeur van zijn iets mindere collega’s te onderscheiden.

PlaatsNaamWinkelPrijsGem. waardering (schaal 1-7)
1Villages Nouveau George DuboeufHenri Bloem13,955,5
2NouveauHema6,954,6
3Cas SpijkersAlbert Heijn6,954,5
4VillagesCurio5,953,8
5Domaine de la grange MenardCurio4,953,7
6Villages Chapellde Guinchay6,953,6
7Chateau de BoisfrancHenri Bloem8,952,2

Vier leden van La Société de Dégustateurs showen het jonge, soepele testmateriaal. Foto: Bram Saeys