Bekijk 't maar

Eekhoorns

Beste Cursor-redactie, even een vraagje van een bezorgde student. Weten jullie of de eekhoorns die in de bosjes naast het auditorium leefden, het overleefd hebben? Een nieuwe wintervoorraad aanleggen in februari lijkt me wat lastig. Ik hoop dat jullie het antwoord weten en dit in Cursor plaatsen. Een bezorgde student.

Beste bezorgde student. Bij Cursor maken we er geen gewoonte van om anonieme brieven te behandelen, maar in het belang van de eekhoorntjes, en het wildleven aan de TUE in z’n algemeenheid, is Bekijk ‘t maar wel bereid om voor deze keer een uitzondering te maken. Het is ons overigens nooit opgevallen dat er überhaupt eekhoorntjes naast het auditorium leefden. Tot voor kort dachten wij dat het wildleven aan de TUE beperkt bleef tot eenden, vissen, konijnen en studenten. Als je gelijk hebt, zijn de eekhoorntjes, na de karpers uit de vijver, nu al de tweede diersoort die door de grootschalige verbouwingen zijn habitat verliest. Bekijk ‘t maar raadt alle bezorgde lezers dan ook aan om een petitie naar het College van Bestuur te schrijven. Misschien is het mogelijk om voor bedreigde diersoorten op het TUE-terrein een reservaat in te richten.


Het is te hopen dat de TUE-eekhoorntjes niet op een houten plankje terecht komen, zoals deze drie soortgenoten.
Foto: Bram Saeys


Surfing

Verboden te MUDden of te IRCen. Geen spelletjes. Geen e-mail. Alleen literatuuronderzoek. Een willekeurige bezoeker van de Centrale Leeszaal zou de indruk kunnen krijgen dat het daar niet op prijs wordt gesteld als je de computers gebruikt voor iets anders dan literatuuronderzoek. ‘Wat een leergierige studentjes’, denkt deze bezoeker dan, wanneer hij opmerkt dat toch alle computers bezet zijn. Wat deze bezoeker niet weet, is dat de gemiddelde computernerd op de TUE automatisch iedere tekst op een geel oppervlak uit zijn of haar hersenen wegfiltert. Dit geldt niet alleen voor de gele ‘Deze weg afgesloten, fietsers en bromfietsers afstappen’-borden. Ook de gele briefjes in de bieb worden compleet genegeerd. Chatten, mailen en surfen; daarmee wordt het meeste beslag gelegd op de computers. Maar ja, als je geen eerstejaars notebook-puber bent, waar moet je dan anders gaan surfen?

In Delft hebben ze daar een oplossing voor. Als je niet ìn de bieb kan surfen, kan je er nog wel òp gaan surfen. Sneeuwsurfen dan. Het gigantische dak van de bibliotheek van de TU Delft loopt schuin af tot aan de grond. Wanneer het gesneeuwd heeft, kunnen snow-boarders daar terecht om hun kunsten uit te proberen, voordat ze naar Oostenrijk afreizen. Misschien dat de TUE - voor de verandering - eens een voorbeeld aan Delft moet nemen. Nu we toch grootscheeps aan het verbouwen zijn, kunnen we de bieb gelijk ombouwen tot een skibaan. Of het Limbopad uitgraven en er een wildwaterbaan voor in de plaats leggen. Op die manier sla je twee vliegen in een klap. De biebcom-puters worden ontlast en de inter-netnerds kunnen nu écht surfen. Zowel in de winter als in de zomer.


Gestolen goed

Vorige week legde elektrovereni-ging Thor een bezoekje af bij hun Twentse collega-vereniging om de vriendschapsbanden te verstevigen. Traditiegetrouw werd er ge-probeerd om een leuk aandenken uit het verre oosten mee te nemen. De Twentse elektro’s hadden zich echter goed voorbereid op grijpgrage studentenhandjes en alle waardevolle verenigingsattri-buten lagen achter slot en grendel. Niet getreurd, zo dachten de Eindhovenaren, en de nabijgelegen Twentse natuurkundevereni-ging Argos werd met een bezoekje vereerd. Een goede keuze, want dankzij een volgeladen en openstaande kast hoefden de bezoekers niet met lege handen naar huis.

Thor wenst niet in te gaan op de precieze omvang van de buit. ‘Zo trots zijn we er nu ook weer niet op’, aldus de secretaris van deze kleptomane vereniging. Een telefoontje naar Twente leert dat er bij Argos nog niets vermist wordt. ‘Maar als het inderdaad uit de desbetreffende kast meegenomen is, zijn we waarschijnlijk alleen maar blij. Dat is namelijk onze zogenaamde afvalkast’, aldus Argos.

Binnenkort wil Thor de ‘waardeloze’ vangst overhandigen aan natuurkundevereniging Van der Waals. ‘Want’, zo verklaart de Thor-secretaris, ‘het zal leuk staan aan de muren van de Van der Waals-kroeg.’ Hoe toepasselijk zou het geweest zijn als het cadeau afgelopen dinsdag overhandigd was tijdens de kroegdiës van Van der Waals. Maar helaas waren de elektro’s daar niet voor uitgenodigd. Daarom wordt het bestuur van Van der Waals uitgenodigd om donderdag 4 maart het presentje in ontvangst te nemen. Dit in het Walhalla onder het genot van een literpulletje.


De mysterieuze buit die Thor-leden wisten mee te kaaien uit Twente, bevindt zich in deze doos.
Foto: Bart van Overbeeke


Maar dat is snel

Nog even de zenuwen, zo vlak voor je afstudeerpraatje. Je verslag is al ingeleverd. Over een uurtje weet je het, maar nu nog even niet. Zo vergaat het de meeste afstudeerders. Maar niet Bas van Dorp. Vorige week donderdag zou Van Dorp zijn eindbabbel houden bij de faculteit Werktuigbouwkun-de, en was hij nog naarstig bezig met het sjouwen van de laatste loodjes naar de eindstreep. Wie schetst echter zijn verbazing toen hij de maandag daarvoor al zijn tentamenresultaat aantrof tussen zijn e-mailtjes. Afkomstig van de Centrale Studentenadministratie met de mededeling dat zijn eind-tentamen met succes was afgerond. Het daaropvolgende bezoekje aan de internetpagina van de CSA wees uit dat zijn afstudeerwerk met een 8,5 beloond werd.

Hier mag rustig gesproken worden van een uitzonderlijke prestatie. Niet alleen voor wat betreft het afstudeerwerk van Van Dorp, maar ook ten aanzien van het tempo van de beoordelende instanties. Normaal gesproken duurt het heel wat langer voordat tentamenresultaten bekend zijn. Van Dorp confronteerde zijn bege-leiders met deze opmerkelijke prestatie en vroeg of een cijfer, als het al bekend is voordat het überhaupt bekend kan zijn, niet beter nog even ‘onder de pet’ had kunnen blijven. Prof.dr.ir. Piet Schellekens wees het gebeuren af als zijnde een incident. Een foutje bij de administratie van iemand die een beetje scheef gekeken had, of zo. Hij verzekerde de ingenieur in spe dat er niets vaststaat voordat de afstudeervoordracht gehouden is.

Zo kon Van Dorp donderdag met een gerust hart en gezuiverd van ideeën over intriges zijn praatje over coördinatenmeetmachines doen. Met - héél toevallig - een achteneenhalf als resultaat.