| 20 september 2007 -
Vergaderen. Iedereen zegt er een broertje dood aan te hebben. Maar uit de frequentie waarmee we elke week weer met elkaar om tafel kruipen, is daar maar bar weinig van te merken. Ze zijn vooral een stille hel voor mensen die eigenlijk gewoon lekker de handen uit de mouwen willen steken, indachtig het Feyenoord-motto ‘geen woorden maar daden’. Om de vergadertijd zo kort mogelijk te houden, beperken deze lieden hun bijdrage tot het absolute minimum. Af en toe een instemmend knikken. Zo nu en dan de spreker bijvallen in zijn onstuitbare betoog. En natuurlijk het staren naar buiten, weg uit de poel der verveling. |
 |
Cursor als PDF
)
){kind=link}