spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
“In de tango kan ik het meeste van mezelf kwijt”
10 januari 2008 - Lotte van den Eijnde, vierdejaars studente Bedrijfskunde, heeft een druk leven. Ze is dit bestuursjaar commissaris externe betrekkingen van studievereniging Industria. Tegelijkertijd wist ze met haar hobby stijldansen door te dringen tot de zogeheten A-klasse, waar in Nederland alleen de Hoofdklasse boven staat. Op het huidige niveau is zeven keer trainen per week vereist maar dat schiet er door het bestuurswerk bij in. “Volgend jaar maak ik dat weer ruimschoots goed’’, heeft ze zich heilig voorgenomen. Commissaris van Industria zijn is leuk, maar ook heel druk.

Van den Eijnde: “Het is hard werken, maar je leert er veel van. Industria heeft een vijfkoppig bestuur. Dat is eigenlijk te weinig voor taken als het magazine, de vernieuwing van de website, contacten met bedrijven en de Diesviering.”
De dag op de TU/e begint voor haar om 8.30 uur, maar vaak loopt die door tot 21.00 uur. Geregeld ook op zaterdag. Het overleg met bedrijven kost veel tijd: aanschrijven, overleggen en bezoeken om afspraken te maken voor excursies en bijeenkomsten met studenten.
Van den Eijnde: “Bedrijven willen Industria en studenten leren kennen en vice versa. Dat gebeurt met een informele borrel, discussies of werkbezoeken. Soms komen bedrijven met nieuwe voorstellen om bijvoorbeeld een keertje te golfen. Dan moet je inschatten of zo’n idee aanslaat en of er tijd voor is.
Van den Eijnde (1986) werkt ook aan een nieuwe opzet voor het Mastercollege: “Ik wil twee bedrijven uitnodigen om ieder hun verhaal te doen over een case of stelling. Zodat je de verschillen tussen beide ondernemingen duidelijk ziet en meer diepgang krijgt. Het moet studenten een beter beeld geven van een bedrijf en de cultuur er omheen. Zodat ze weten ze hoe het is om voor zo’n organisatie te werken. De nieuwe opzet moet meer opleveren dan een (oppervlakkig) praatje met jaarcijfers et cetera. Als het de eerste keer in april goed gaat, wil ik zo’n bijeenkomst in het najaar nog een keer organiseren met andere bedrijven en een andere case.”
Er blijft dus niet veel tijd over voor het stijldansen; vindt haar danspartner dat niet vervelend? Van den Eijnde: “Hij zegt van niet, maar ik kan me wel voorstellen dat hij het jammer vindt. Hij zegt ook dat hij liever geen andere danspartner neemt. Nou ja, ik probeer het er zo goed en kwaad als het gaat bij te doen. Hiervoor trainden we zeven keer per week. Dat moet ook wel, want stijldansen is een zware en intensieve sport, die je rug en knieën erg belast. Nu train ik gemiddeld twee uur per week en proberen we in elk geval niet slechter te worden.”
Van den Eijnde begon in 2000 met stijldansen, thuis in Helmond, waar ze nog steeds danst. Ze deed met een vriendin een cursus stijldansen, wat ’wel leuk’ was. Haar huidige trainer, Anton Reniers, zag haar en benaderde haar om speciale lessen te nemen.
Van den Eijnde: “Ik weet niet waarom hij mij speciaal vroeg, maar het leek me wel leuk en dat heb ik gedaan. Reniers kende Louis van de Laarschot, die een danspartner zocht en sindsdien dansen we samen. We zijn redelijk snel opgeklommen naar de A-klasse, waar we ons sinds 1,5 jaar handhaven. Hoe hoger het niveau, hoe langer het duurt voor je weer een klasse hoger komt. Je verlegt steeds je grens, dus nu wil ik ook naar de Hoofdklasse en als het kan Nederlands kampioen worden. Of meer.”
De tango is haar favoriet. Daar kan ze het meeste van zichzelf in kwijt en het is de dans met het meeste pit. Haar danspartner houdt meer van de Engelse wals omdat er meer rust in zit.
Tijdens wedstrijden draagt ze een ‘echte prinsessenjurk’. Van den Eijnde: “Die had ik ook op het Industria-gala aan, voor een dansdemonstratie. Daar kreeg ik veel opmerkingen over, zo van ‘Je ziet er zo mooi uit’. Dan glunder ik helemaal. Het is toch een vorm van waardering als anderen het leuk vinden.”
Wensen en plannen voor 2008?
“Ik wil nog twee vakken halen zodat ik ‘vrij’ aan mijn Master kan beginnen. En het dansen weer oppakken, dat is beter voor mijn gezondheid. Ik kan de drank goed laten staan hoor, maar ik train veel minder. En door de lange dagen op de TU/e val je nogal eens terug op magnetronmaaltijden. Wat dat betreft is een bestuursfunctie slecht voor je lijn.” /.

Interview/Lotte van den Eijnde door Gerard Verhoogt
Foto/Bart van Overbeeke