“Dat gaan we gewoon doén”, stelde Kaspar Straathof voor. Een commissie van studievereniging SUPport, had onderzocht of het mogelijk is een reis te organiseren voor bouwkundestudenten om ze kennis te laten maken met ontwikkelingswerk. Ze zochten in Oost-Europa, Zuid-Amerika, overal. Via Google vond een van hen een bouwproject dat al gaande was in Ghana en werd uitgevoerd door mbo-studenten van ROC Markiezaat in Bergen op Zoom. Kaspar zocht contact, vroeg of TU/e’ers iets konden betekenen en kreeg helemaal de kriebels om het bouwproject dan ook daadwerkelijk uit te voeren.

En dus gaan in het begin van volgend collegejaar twee groepen van tien bouwkundestudenten ieder tweeënhalve week naar Ghana. Daar gaan ze in ‘the middle of nowhere’ een huis bouwen waar verplegend personeel van een districtsziekenhuis bij de plaats Ada, kan gaan wonen. De eerste twee huisjes zijn net gebouwd door de mbo’ers, het derde stampen de bouwkundestudenten uit de grond en uiteindelijk komen er - hopelijk - een stuk of twintig verpleegstershuisjes te staan. Een verdieping hoog, vijftig vierkante meter groot, met twee slaapkamers en een woonkamer met open keuken.

Afgelopen vrijdag, 20 juni, heeft Kaspar de leerlingen uit Bergen op Zoom en hun coördinerende docent Jan de Pijper, uitgenodigd om in de Zwarte Doos te vertellen over hun ervaringen. Toehoorders zijn de twintig bachelors en masters die naar Ghana gaan. De Pijper vond het schitterend dat Kaspar hem een aantal maanden geleden belde. “Zo kan het project tenminste doorgaan. Eerlijk gezegd hebben wij niet genoeg leerlingen die daar stage gaan doen. We hebben nu één huis af en zijn blij met alle hulp.” Hij noemt Kaspar een rustige en bescheiden jongen die enthousiast de handen uit de mouwen steekt.

Kaspar beaamt dat. “Ja, ik houd van organiseren en ben daarbij redelijk avontuurlijk ingesteld. Wanneer ik op vakantie ga; dan stap ik in een trein en zie wel waar ik uitkom.”
Hij vindt het vooral leuk om met een groep ergens aan te werken.

De jongens uit Bergen op Zoom vertellen over de stand van zaken in Ada en delen de planning voor de werkweken in september en oktober mee. Maar ze geven vooral tips aan de SUPport-ers. “Je slaapt in Ada en kunt met een Trotro-busje naar de bouwplaats. Die Trotro’s rijden de hele dag rond. Maar op de marktdagen dinsdag en vrijdag zitten ze helemaal vol, dan zit je bovenop de vis.” De docent waarschuwt: “Een probleem is dat het hout dat je bestelt, zo ontzettend jong is. Bijna net gekapt, dus is het nog slap. Je moet het goed laten drogen, maar niet in de volle zon.” Het waterpas stellen van de prefab dorpels moeten de TU/e-ers zelf gaan doen met precisie-instrumenten. Andere werkzaamheden zoals betonvlechten kunnen ze uitbesteden aan Ghanezen die in Ada op een bouwopleiding zitten. Bouwen is het voortdurend oplossen van probleempjes. Dat is in het westen zo, dat is in Afrika nog meer het geval.

De studenten verrichten niet alleen een goede daad. Er is ook een leercomponent in het Ghanaproject waarmee ze studiepunten kunnen verdienen. Kaspar: “Na afloop gaan we rapporteren aan de Markiezaat wat er beter kan. Maar ook gaan we onderzoeken of deze manier van ontwikkelingshulp in een wezenlijke behoefte voorziet.” Kaspar zegt dat hij goed beseft dat het bouwen van driekamerappartementen een ‘westers ding’ is. “Ik weet dat het slechts een druppel op een gloeiende plaat is, maar ik wil graag iets doen aan de ongelijke verdeling van welvaart in de wereld.” De commissie zoekt nog meer sponsors om behalve arbeid, ook financiële steun te kunnen verlenen.

En nu zet hij alles op Ghana. Deze weken valt er elke dag wel iets te regelen en in de vakantie moet hij zijn eigen bijdrage van 850 euro nog bij elkaar verdienen. Kaspar gaat energielabels bepalen voor woningen bij een adviesbureau voor woningcorporaties. Ook een ‘westers ding’./.