spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB

Vreselijk veel zin om naar Ghana te gaan

Stapje dichterbij goedkopere medicijnen

Waterpolo met kater
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
Archiprix beloont liefde voor ‘stadskankers’
26 juni 2008 - De Antwerpenaren duiden ze wel eens aan als ‘stadskankers’: braakliggende terreinen in de stad waar schijnbaar niets mee wordt gedaan. Ir. Anne Seghers, vorig jaar afgestudeerd bij de faculteit Bouwkunde, heeft een voorliefde voor dit soort plekken en bedacht manieren om ze van hun negatieve imago af te helpen. Zondag 22 juni won ze met haar afstudeerscriptie ‘Urban Incisions – Urban Decisions’ de tweede prijs bij de Archiprix 2008.

De stichting Archiprix is een samenwerkingsverband van de Nederlandse onderwijsinstellingen op het gebied van architectuur, stedenbouw en landschapsarchitectuur en jaarlijks reikt een jury prijzen uit voor de beste afstudeerplannen van deze opleidingen. Dat de jury mee zou gaan in haar verhaal over de positieve benadering van braakliggende terreinen in twee stadsdelen van Antwerpen, had Anne Seghers niet direct verwacht. “Meestal is het toch een concreet gebouw of een goed uitvoerbaar plan dat in de prijzen valt. Mijn scriptie heeft een wat idealistische invalshoek”, zegt Seghers, die in juli 2007 afstudeerde als stedenbouwkundige. Het kostte haar ook moeite om met haar afstudeerwerk op de kandidatenlijst voor de Archiprix te komen. “In eerste instantie kreeg ik te horen dat eigenlijk alleen afstudeerwerk van de sectie Architectuur werd voorgedragen. Maar uiteindelijk behoorde ook mijn scriptie tot de vier voorstellen die de TU/e jaarlijks mag indienen.”

Waarom koos Seghers voor Antwerpen? “Die stad kende ik niet al te goed en zo kon ik op een onbevooroordeelde wijze aan de slag. Als een patholoog heb ik de wijken eerst uitwendig geanalyseerd. Dat leverde een overzicht op van alle braakliggende terreinen. Daarna volgde een inwendige analyse, die leidde tot een reconstructie van wat zich in de laatste levensstadia van die plekken heeft afgespeeld. Vervolgens heb ik als een antropoloog gezocht naar verhalen over die plekken en gekeken naar de manieren waarop ze door mensen gebruikt en beleefd worden.” Daarbij maakte ze onder meer gebruik van posters die ze bij de plekken ophing en waarbij ze vroeg om reacties van buurtbewoners. “Daar werd veel op gereageerd”, zegt Seghers. “Door mijn onderzoek gingen mensen nadenken over de plekken, waar ze voorheen gewoon aan voorbij liepen.”

Door bijvoorbeeld een gevel te bekleden, of door een plek te beplanten met berkenboompjes laat Seghers zien hoe men op een positieve manier met zulke terreinen kan omgaan. Al moet de plek volgens haar wel het eigen karakter behouden. “Zulke open plekken bieden ook prachtige doorkijkjes naar de dingen die achter de bebouwing te zien zijn en die normaal verborgen blijven.”

De jury van Archiprix waardeerde haar originele en vernieuwende inzichten met een tweede prijs en een geldbedrag van tweeduizend euro. Overigens heeft ze haar plannen nooit voorgelegd aan het Antwerpse stadsbestuur. Volgende week gaat Seghers als projectmedewerkster aan de slag bij het Architectuur Centrum in Utrecht./.