Ilha de Santa Catarina is één van de mooiste stukjes van Brazilië en toch heeft bijna niemand in Nederland er ooit van gehoord. Het enige dat men kent is Rio, São Paulo, de Amazone en de favela’s (sloppenwijken). Dit eiland is prachtig en het telt meer dan 40 verschillende stranden, waarvan sommige alleen via een wandeltocht van twee uur te bereiken zijn (zie foto).

De universiteit ligt in Florianópolis, de hoofdstad van de staat Santa Catarina. Ik werk veertien weken binnen de sectie Engenharia Mechânica. Mijn stage is gerelateerd aan twee-fasenstromingen, in dit geval water en lucht, in microkanalen. Toepassingen hiervan zijn terug te vinden in vele gebieden van de industrie, maar de bekendste is de warmtewisselaar. Het is interessant en zeer leerzaam om na jaren theorie de opgedane kennis in de praktijk te kunnen toepassen.

Brazilië is een immens groot land, met afstanden die niet te bevatten zijn voor een Europeaan, laat staan een Nederlander. Meer dan vijfduizend kilometer van noord naar zuid en oost naar west. Een busreis van achthonderd kilometer om je ouders op te zoeken voor een weekend is geen uitzondering. Het is een land met grote tegenstellingen, zowel in inkomen als in cultuur. Het zuiden is redelijk georganiseerd en een wereld van verschil met het noorden, waar “meer geslapen wordt dan gewerkt”, aldus de Brazilianen hier.

Brazilianen zijn ontzettend aardig, gastvrij en behulpzaam. Bij aankomst, acht weken geleden, sprak ik geen woord Portugees. Ik had een logeeradres voor slechts twee weken. Nu kan ik me aardig verstaanbaar maken en woon in een huis met tien studerende mannen. Met hen struin ik feesten af, organiseer churrasco’s (barbecues) en ga naar het strand in het weekeinde.

Brazilië is het voetballand bij uitstek en na de twee fabuleuze overwinningen van ‘Onze Jongens’ is Oranje hier de gedoodverfde favoriet. Iedere wedstrijd geniet ik met vele ‘vrienden’ die bezeten zijn van Robben, van Nistelrooij, van der Vaart, en de andere bekende spelers.

Na mijn stage reis ik nog vier weken reizen door dit fantastische land. Dit zal lang niet genoeg zijn om alles te zien, ik zal dus nog een keer terug moeten komen, ‘helaas’.

Michel Smeets, student Werktuigbouwkunde