Digitaal herinschrijven

Een maand terug, het is alweer even geleden, bleef traditiegetrouw tijdens het laatste weekend van de vakantie één taak over voordat het collegejaar weer kan beginnen: herinschrijven bij de universiteit. Dus even de TU/e-envelop zoeken die al meer dan een maand ongeopend ligt te wachten, openmaken, formulier eruit halen, even kijken of de al ingevulde gegevens nog kloppen, handtekening eronder, opsturen en voilà: je staat weer een jaar ingeschreven. Overzichtelijk, degelijk en simpel!

Maar na het openen van de envelop dit jaar was ik toch lichtelijk verrast: geen formulier, maar een handleiding hoe je via internet je inschrijving moet regelen. Studielink heet de nieuwe landelijke inschrijfmethode en volgens de brief scheen ik al een wachtwoord en gebruikersnaam te hebben gekregen. Inderdaad kon ik mij herinneren dat twee maanden eerder drie mails, allen gelijkend op spam, tegelijkertijd binnenkwamen. Met deze gegevens is het mogelijk om via de bijzonder onoverzichtelijke website van studielink de herinschrijving te regelen. Eerst moet je allerlei gegevens invullen, die ze als het goed is al van je weten, om dan aan het eind van de procedure alsnog een machtiging te moeten printen en opsturen… Val van de ene verbazing in de andere, want in alle wijsheid hebben de bedenkers van Studielink gedacht dat het vervolgens wel handig zou zijn om zeven (!) e-mails te sturen om mij te vertellen dat ik sta ingeschreven…

Het kan aan mij liggen hoor, maar zijn we niet een beetje doorgeschoten in onze drang alles digitaal te willen regelen? Is het zo gek en ouderwets dat ik gewoon een formulier opgestuurd wil krijgen van mijn onderwijsinstelling voor de herinschrijving? Is het raar dat ik niet via de computer mijn zaken bij onder andere bank, verzekering en gemeente wil regelen? Vast wel, maar totdat alles digitaal moet, regel ik zoveel mogelijk via telefoon, pen, papier of persoonlijk en geniet ik ervan zolang het nog kan!

Roy Warmerdam is student Elektrotechniek