9 oktober 2008 - “Zonder extra geld voor internationalisering dreigen we af te glijden naar de status van Jutland.” Aldus een citaat in Trouw van rector Kortmann van de Radboud Universiteit. “Jutland”, dacht ik, “maar daar ligt toch de bekende universiteit van Aarhus!” Even gekeken op de ARWU (Academic Ranking of World Universities), en ja hoor, ik kon rector Kortmann schrijven: “Ik wijs u erop dat de universiteit van Aarhus, Jutland, in de ARWU tientallen punten hoger staat dan de Radboud Universiteit in Nijmegen”. Kortmann reageerde sportief, maar schreef dat hij niet helemaal correct geciteerd was.

Een paar wetenswaardigheden uit de ARWU van 2008: Aarhus staat op plaats 93, Nijmegen (ex aequo) op plaats 151, even laag als Delft. De twee hoogst geplaatste Nederlandse universiteiten zijn Utrecht en Leiden, resp. 47-ste en 76-ste plaats. De TU/e staat tamelijk laag, maar de toekenning van rankings gaat niet altijd eerlijk, zoals uit het volgende voorbeeld blijkt. Eén van de criteria is het aantal veelgeciteerde geleerden dat een universiteit in huis heeft. Op de lijst van veelgeciteerde wiskundigen staat Richard Gill bij Utrecht, hoewel hij al twee jaar in Leiden werkt; Hendrik Lenstra, die deeltijds aan Leiden is verbonden, wordt alleen aan Berkeley toegerekend. Bij een eerlijker toekenning van veelgeciteerden was Leiden misschien boven Utrecht geëindigd, en wie weet waar de TU/e terechtgekomen was. De TU’s hebben samen twee veelgeciteerden: Burggraaf (UT) en Van Dijken (TUD). Onder de veelgeciteerden zijn er veel uit de medische- en biowetenschappen. Nijmegen en Aarhus hebben elk één veelgeciteerde geleerde, beiden wiskundigen, terwijl Denemarken er totaal 31 heeft en Nederland 100.

Je wordt niet zomaar tot de veelgeciteerden gerekend. Ik heb met Van Harn een artikel uit 1979, dat 111 citaties heeft - er komt er geregeld nog een bij; dat vind ik ‘best veel’, maar het is toch minstens een factor vijf te laag. Bovendien -ik heb de precieze criteria niet nagelezen- zul je wel meer dan één veel geciteerd artikel moeten hebben om mee te tellen.

Doet Nederland mee aan de echte universitaire top? In sommige vakgebieden wel, maar universiteitsgewijs misschien net niet: één universiteit in de top vijftig, twee in de top honderd. In de rangschikking van technische universiteiten hebben ‘we’ er één in de top tien en drie in de top 35. Niet slecht, maar niet zo goed als Zwitserland.

De vele talen die je op de gang hoort, bewijzen dat we wel zeer geïnternationaliseerd zijn.