Op donderdag 26 februari, de dag van vertrek, stopte er tot vreugde van de studenten al snel een auto. Een lift bleek er echter allerminst in te zitten. Het bleek om de politie te gaan. Jeroen Geerts van Van der Waals: “We stonden aan de snelweg en mochten daar blijkbaar helemaal niet liften.” Het leverde de studenten geen boete op, maar wel een waarschuwing. De carpoolstrook een stuk verderop bood mogelijkheden. De teams, bestaande uit twee personen, bereikten de eind -bestemming op heel verschillende manieren. Zo reisden Geerts en teamgenoot Johan van Meijl via Maastricht, terwijl de meeste teams via Antwerpen gingen. Jeroen: “Ik heb een bedrijfje en verkoop onder meer opblaaspoppen in de vorm van Abraham en Sara. Een klant belde en toen hij hoorde wat we aan het doen waren, heeft hij ons een eind op weg kunnen helpen. Ik ben eerst naar huis gegaan voor de poppen. Zo konden we iets voor elkaar betekenen.” Vanuit Mons konden de twee later die dag direct een lift krijgen van iemand die naar Madrid reisde en wel even in Parijs wilde stoppen. Het eerste team arriveerde om 18.00 uur in Parijs en het laatste om 02.00 uur. De terugweg naar Eindhoven verliep voor één team wel heel voorspoedig. “Ze kregen een rit aangeboden van Parijs naar Eindhoven”, vertelt Geerts. De studenten hebben de kneepjes van het ‘liftvak’ inmiddels aardig onder de knie. Geerts: “Bordjes met bestemming Parijs ophouden heeft weinig effect. Je kunt veel beter bij een tankstation gaan staan en mensen aanspreken.”/. |