spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
Special Cursor 50 jaarSpecial Cursor 50 jaar
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
25 juni 2009 - Studieschulden van oud-studenten rijzen de pan uit, blijkt uit cijfers van de IB-groep.
De staat is de meest onverantwoorde geldschieter van Nederland, zegt de voorzitter van de Nederlandse Vereniging Volkskrediet. Vox Populi stelt: de staat moet een limiet stellen aan de maximale studieschuld.

Frans van de Weijer
Vierdejaars student Technische Bedrijfskunde

“Ik ben niet tegen lenen, maar je moet wel goed nadenken voordat je er aan begint. Zelf ben ik net begonnen met lenen, maar ik ben al vrij ver in mijn studie en weet dat ik wel een baan krijg. Ik ben dit jaar commissaris externe betrekkingen van studievereniging Industria. Daarnaast heb ik geen tijd om te werken, maar ik wil tijdens mijn master wel een tijd in het buitenland studeren. Daarom leen ik nu maximaal, ruim vijfhonderd euro per maand, om een buffer op te bouwen waarmee ik mijn verblijf in het buitenland, liefst buiten Europa, kan bekostigen. Dat kan ook bij een bank, maar de IB-groep is goedkoper.”

Tim van Astel
Vijfdejaars student Werktuigbouwkunde

“Ik ben dit collegejaar al op vakantie geweest in Berlijn, Polen, Spanje, Portugal, Sardinië en ik heb geskied in Frankrijk. Mede op aanraden van medestudenten besloot ik in mijn vierde studiejaar om maximaal te lenen om nu een fijn luxueus studentenleven te kunnen hebben. Ik heb uitgerekend dat ik daarvoor later honderdvijftig euro per maand moet aflossen. Dat lijkt me geen probleem.

Er moet geen limiet komen aan de maximale schuld. Het is de persoonlijke verantwoordelijkheid van iedere student om in te schatten of hij of zij kan terugbetalen. Eigenlijk ken ik niemand die niet bijleent.”

Sander Bouw
Zevendejaarsstudent Bouwkunde

“Ik leen niets. Ik heb gelukkig een oude sok. Die is gevuld met geld uit de erfenis van mijn opa en oma. Het is moeilijk een limiet te stellen aan de maximale schuld. Wanneer een student geen sponsorende ouders heeft zou hij misschien niet kunnen studeren. Een bijbaan is ook niet altijd ideaal. Zelf heb ik in mijn vijfde jaar twee dagen per week op een architectenbureau gewerkt. Dat kostte te veel tijd en ik was minder flexibel in mijn studieprogramma.

Na mijn vijf jaar studiefinanciering kreeg ik automatisch van de IB-groep een maximale studielening. Omdat ik dat niet wilde, heb ik gebeld om het stop te zetten en het geld direct teruggestort. Wel raar dat je zelf actie moet ondernemen.”

Wim Vegt
Studieadviseur Biomedische Technologie

“Studenten kunnen veel beter lenen dan hun tijd vergooien aan slecht betaalde bijbaantjes. Dan komen ze eerder op de arbeidsmarkt en kunnen die lening makkelijk terugbetalen. Het zou goed zijn wanneer die terugbetaaltermijn verlengd wordt naar dertig jaar. Studeren is een lange termijn kwestie. En is zaak van de hele samenleving. Afgestudeerden moeten ook niet neerkijken op ongeschoolden. Dat zijn betalers van belastinggeld waarmee zij hebben kunnen studeren.

Ik sprak een student die van zijn vader in de weekends in diens restaurant moest werken. Door studieachterstand gaat hij misschien stoppen met zijn studie terwijl die vader alleen een korte periode geld heeft uitgespaard.”