Constitutieborrel

Bammm bamm bammm. “Dames en Heeren, het is mij een grote eer en een waar genoegen u aan te mogen kondigen, het 27ste bestuur der…”. De rest van de zin gaat verloren in de braspartij die bij het nieuwe bestuur aan de gang is. Het ene clubje is nog bezig met feliciteren. Het volgende bestuur probeert, met een vol blad Goldstrike-shots in de hand, zijn voorgangers alvast weg te werken. Dat het blad inclusief borrels over een pantalon heen valt, verbaast niemand. Dat het slachtoffer de drank er met zijn hand af denkt te kunnen kloppen, al evenmin. Het is de constitutieborrel van de Wervingsdagen en als pedel sta ik vooraan om van alle studentikoze taferelen te genieten.

Studeren, het mooiste wat er is. Hoewel het nog wel een dik jaar duurt voordat ik de titel definitief achter me laat, komt het einde toch al angstig dichtbij. Meer en strakkere deadlines, langer aan de TU/e, korter in de kroeg. Met de afstudeerstage als een vooruitgeschoven dienstverband duurt het eigenlijk nog veel korter. Werken, elke dag van acht tot vijf (of later) en geen constitutieborrel om de nieuwe CEO te begroeten. Het feit dat je elke dag jasje-dasje kunt, weegt toch niet echt op tegen de nadelen.
De constitutieborrel loopt inmiddels op zijn einde, mijn taak als pedel zit erop. De laatste besturen worden de deur uitgeveegd en de schade wordt opgemaakt. Vier niet meer aanspreekbare bestuursleden, één kapotte piano en een indrukwekkende verzameling lege flessen sterk. Iemand vraagt: “Wie gaat er straks nog mee naar het TeMa-feest?” De voorzitter ontwaakt lang genoeg uit zijn delirium om “Ik ben erbij!” te roepen, direct erna gaan de lichten bij hem weer uit.

Student zijn, het mooiste wat er is!

Pieter Mooren is student Technische Bedrijfskunde