BKO op herhaling

Prof. Fred Steutel, emeritus hoogleraar Wiskunde, vraagt zich in de rubriek ‘En ik vind …’ af hoe hij zijn portfolio Basiskwalificatie Onderwijs (BKO) zou moeten vullen. Ik wil Steutel graag op weg helpen bij de vragen die er bij hem gerezen zijn. Hij wil een briefje van zijn moeder toevoegen met de mededeling dat Fred Steutel een ‘fijne jongen’ is. Leuk om te horen, zeker omdat ik hem alleen ken als een notoire mopperkont in mijn favoriete column ‘Effe zeuren’, maar ongeschikt voor BKO, jammer. Misschien toevoegen dat je aardig kan zingen, opperde Steutel? Nee, ook niet zo relevant, tenzij dit actief ingezet wordt ten behoeve van de kwaliteit van het onderwijs. Music for Math, Funky Physics, de studenten zullen ervan smullen! Onderwijsprijzen verzamelen dan? Goed plan, maar de essentie is natuurlijk de toewijding; Michael Faraday riep al (en ik val in herhaling, zie Cursor 52/8): “The lecturer should give the audience full reason to believe that all his powers have been exerted for their pleasure and instruction”.

Goede beoordelingen van studenten verzamelen? Ja natuurlijk prof. Steutel, dat hoort erbij, en komt als vanzelf bij de genoemde toewijding. En een paar biljetten van vijftig euro toevoegen aan het portfolio, zou dat helpen? Iedereen is te koop, roep ik vaak, maar een lid van een BKO-commissie verkwanselt zijn of haar integriteit niet voor die prijs. Het certificaat ingelijst aan de muur hangen? Geen vereiste, maar een docent die het onderwijs een warm hart toedraagt, zal dit zeker overwegen. En tenslotte, de twee laatste vragen van Steutel. Krijgt de ‘doelgroep’ instructie? Jazeker, daarvoor zijn er onderwijsspecialisten aan de TU/e. En wat is de duurzaamheid van BKO? In ieder geval vier jaar, prof. Steutel, dat gaan we, bij leven en welzijn, samen beleven!

Prof.dr.ir. Henk Swagten, hoogleraar Technische Natuurkunde