spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB


Columnist:
Jesper van Berkel

Cursor in PDF formaatCursor als PDF
Special Cursor 50 jaarSpecial Cursor 50 jaar
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
Da ge’t moar wit (sinds 2010)
11 februari 2010 - Denk als een INNOVATOR; laat andere mensen het vuile werk voor je doen. Cursor gaat voor je op pad om de beste keus te zoeken, zodat het studentenleven in Eindhoven nog wat aangenamer wordt: de ConStudentenBond, da ge ’t moar wit. Deze keer onder het mom van ‘Tis pas vies as ’t er vuil uitziet’: de smerigste plek van de TU/e.

Panel van de week


Janine Paulusse, eerstejaars TIW
Koen op ’t Hoog, vierdejaars TN
Lorenz Deen, vierdejaars TN

Smerige plekjes aan de TU/e, dan denk je gauw aan dingen waar veel mensen met hun handen aanzitten, zoals deurklinken en trapleuningen. Studenten zijn niet de allerschoonste wezens, maar hoe erg is het gesteld aan de TU/e?

Janine denkt niet dat ze de juiste persoon is voor het panel deze week, omdat ze niet zo gauw dingen vies vindt. Ze steekt meteen van wal met een voorbeeld van het Studentensportcentrum. Sommige mensen maken daar na het fitnessen hun apparaat schoon (eigenlijk hoort dat ook zo), maar Janine weet dat iedereen er staat te zweten, en daarna ga je toch douchen. Die bacteriën van andere mensen zijn vast goed voor je weerstand!

Over de toetsenborden van computers voor algemeen gebruik maakt Janine zich niet druk, als je daar al over na moet gaan denken... Er zijn genoeg mogelijkheden om je handen te wassen als ze plakken. Lorenz denkt dat de toetsenborden bovenop niet zo smerig zijn, maar tussen de toetsen in… Toch blijkt uit onderzoek dat op een gemiddeld toetsenbord 256 keer meer bacteriën per vierkante centimeter zitten dan op een toiletbril. Vooral degenen die eten en drinken in de buurt van hun toetsenbord (zeker niet onbekend aan de TU/e) stimuleren daardoor de groei van schimmels en bacteriën. Verder is het niet verwonderlijk dat de ‘Enter’-toets en de spatiebalk de smerigste plekken op een toetsenbord zijn. Dit zijn de toetsen die het meest gebruikt worden. Maar je handen wassen helpt ook!

Janine stelt dat de toiletten aan de TU/e altijd goed schoon zijn. Ze vindt het alleen jammer dat er op de vrouwentoiletten altijd zo’n ‘ongesteldheidsgeur’ hangt (maar dat is dan weer één van de nadelen van vrouw zijn). Misschien is een lekkere toiletverfrisser een idee? En dan nog iets over de vrouwentoiletten: als vrouw moet je altijd een kilometer lopen voordat je er eens een tegenkomt.
Lorenz vindt dat de herentoiletten goed worden bijgehouden: ze zijn de hele week schoon. Behalve op vrijdagochtend, dan hangt er vaak een ietwat rotte lucht in de toiletten. Als we alle toiletten van de TU/e aan een inspectie hadden moeten onderwerpen, zouden we nog lang niet klaar zijn geweest. ISS maakt ze altijd goed schoon, alleen na de borrel kan het dus wel eens gebeuren dat je een echt vies toilet tegenkomt.

 

(DE SMERIGSTE PLEK
VAN DE TU/e)


Een van de smerigste plekken van Technische Natuurkunde is de leeggietemmer van de borrel. Die wordt gebruikt om de bierrestjes uit de flesjes op te vangen, omdat er ongedierte op afkomt als ze bij de emballage staan. Vroeger zaten er ook sigarettenpeuken en as in de flesjes waardoor de inhoud van de leeggietemmer erg stonk, daar hebben ze nu gelukkig geen last meer van. Koen bekent dat hij en een vriend tijdens het opruimen van de rommel na een borrel een keer een slokje uit de emmer hebben genomen om te proeven hoe vies het nu eigenlijk is. Het viel heel erg mee. Ze zijn er niet ziek van geworden; misschien dat de alcohol toch ontsmettend heeft gewerkt… Mocht je dus ooit binnenkomen bij de borrel van Van Der Waals, blijf dan ver uit de buurt van de leeggietemmer. Beland je er nu toch per ongeluk op z’n kop in, er is nog niet aangetoond dat leegdrinken schadelijke effecten veroorzaakt. Of mocht iemand nog een straf-adje tegoed hebben: Proost!

Voor ideeën, tips en deelname aan het panel: constudentenbond@tue.nl • Tekst en foto’s: Anniek den Hamer en Berdien Zwarthoed.