De wereld gaat aan design ten onder! Omdat ‘designers’ geen verstand van techniek hebben, produceren ze morsende theepotten en wrakke stoelen. Maar dat is niet erg, want theepotten zijn niet om uit te schenken en stoelen niet om op te zitten: ze zijn voor de sier. In het Eindhovense Designhuis was onlangs het meest opvallende ‘item’ een paar levende varkens, gedesignd door Onze Lieve-Heer Zelf. Eindhoven wil designstad worden, niet van Nederland, maar van de hele wereld - en dat lukt natuurlijk niet zonder wat zwijnen. Dat Bouwkunde een zwijnenstal gedesignd heeft (Cursor 19), wekt daarom geen verbazing.
Van Dale geeft twaalf woorden die met ‘design’ beginnen. Ze worden aan de bovenkant begrensd door de Latijnse versie van Filippenzen 1.23: Desiderium habens dissolvi et esse cum Christo, voorzien van een kromme vertaling. Misschien een uitdaging voor de gymnasiasten onder ons. Als ondergrens van de designwoorden fungeert, heel toepasselijk, ‘desillusie’, gevolgd door een echte Latijnse tekst, van Vergilius (Aeneis 6, 376): ‘Desine fata deum flecti sperare precando’ met de omslachtige vertaling: ‘Laat de hoop varen, door gebeden verandering te kunnen brengen in de beschikkingen der goden’. Kortweg: bidden helpt niet.
Maar we hadden het over design. Van Dale zegt: ‘(artistiek) industrieel ontwerp’ en: ‘de stijl, de vormgeving van een product’. De omschrijving stelt geen eisen aan de bruikbaarheid van het ‘product’ en terecht, want het woord ‘design’ krijgt meer en meer de betekenis van onbruikbare fraaiigheid. Gerrit Komrij geeft in NRC Handelsblad met regelmaat voorbeelden van monstruositeiten die door designers te pronk worden gezet.
‘Waar het verstand ophoudt, begint het lachen’, zei men vroeger. In verband met de designrage kun je dit parafraseren als ‘waar de techniek ophoudt, begint het design’.
Ook Cursor ontkomt niet aan de designwoede; er zal wel een ontwerper aan te pas gekomen zijn. Elke pagina heeft tegenwoordig minstens zeven kleuren en zeven lettertypes; het schemert je voor je ogen. Ook hier is het adagium: ‘Het gaat niet om wat er staat, maar om hoe het eruitziet’.
Mijn wekelijkse stukje is met stip het moeilijkst ontcijferbare onderdeel van onze krant: vette lettertjes afgedrukt over een veelkleurige plattegrond heen. Sommigen hebben ontdekt dat je ‘Effe zeuren’ zonder hoofdpijn kunt lezen op de Cursor-website. Van harte aanbevolen!
Cursor als PDF
