6 mei 2010 -
Op 22 april werd in de Paterskerk de 54ste Dies Natalis gevierd - ons vijftigjarig bestaan is blijkbaar alweer vier jaar geleden. Ik was op tijd en ik had een toegangsbewijs. Toch was er onder de vele gereserveerde plaatsen geen plek voor mij. Die waren deels bestemd voor hoogleraren in toga en (ander)deels voor veel mensen in nette pakken en dassen; onze ‘shareholders’, denk ik - ik kende er niemand van. Ik vond met een oud-collega een plaatsje achter een pilaar, vanwaar we toch nog enig zicht hadden op de gang van zaken.
Onder het staand gezongen Io Vivat kwam het cortège binnen - zij zongen niet mee; ze hadden ook, anders dan de zaal, geen Latijnse tekst in de hand.
Het was een aardige bijeenkomst, die werd gedomineerd door het afscheid van Lundquist, onze collegevoorzitter. Amandus -iedereen mocht Amandus zeggen- werd uitvoerig geprezen om zijn bijdragen aan de ‘ondernemende wetenschap’, zowel door de afwezige Maria van der Hoeven -haar toespraak werd voorgelezen door de plaatsvervangend secretaris-generaal, die hem volgens sommigen ook had geschreven- als door de aanwezige Harry Hendriks (Philips Electronics Benelux), en door rector Van Duijn.
De boeiendste aanwezige was de eredoctor, Bill Buxton, die, in weerwil van een bericht in Cursor 27, toch aanwezig was. Interessante man, die, zo lees ik via Google, naast allerlei andere mooie eigenschappen ook nog een ‘accomplished horseman’ is. Op zijn website zie je hem elegant te paard een hindernis nemen. De laudatio viel een beetje in het water. Met het Engels van erepromotor Overbeeke was, geloof ik, niet veel mis, maar het was slecht te verstaan en er ging iets fout met de techniek. Zijn verhaal over de vier gratiën -er werd een vierde gratie, Karteria, Volharding, geïntroduceerd- kwam niet echt uit de verf. Bovendien weigerde Karteria, net als Volharding ook de naam van allerhande sportverenigingen, in beeld te verschijnen.
Maar gauw naar de receptie in Cocagne. Ik dronk maar één glaasje; wilde op tijd thuis zijn. Het was er erg vol, de shareholders lustten meer dan één glaasje; zou dat hun ‘share’ zijn? Ik kende maar een enkeling: de Dies is geen feest voor het voetvolk. Toch nog Amandus een handje gegeven en ook een voorganger. Iemand wees mij Amandus’ opvolger aan. Daarover misschien een volgende keer.
Cursor als PDF
