spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
    PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
    Han Slootweg | “Ik houd van deining en dynamiek”
    16 september 2010 - Hij is met zijn 34 jaar een van de jongste professoren in Nederland en in zijn vakgebied Smart Grids de absolute benjamin. Vorige week hield deeltijdhoogleraar Han Slootweg zijn inaugu­ratierede aan de TU/e. “Ik ga mezelf niet op de borst kloppen, het moet een mens ook meezitten.”

    Een intellectuele turbo van bijna twee meter, energiek en direct. Nuchter en bescheiden, volgens zijn omgeving. Getrouwd, vader van vier kinderen (7, 6, 2 jaar en een baby van drie maanden), en wonend in Zwolle. Dagelijks voor netbeheerder Enexis op pad en ‘s maandags deeltijdhoogleraar aan TU/e-faculteit Electrical Engineering. Prof.dr.ir. Han Slootweg: “Er is natuurlijk altijd te weinig tijd voor het gezin. Maar in het weekeinde doe ik niks. Dan ga ik boodschappen doen met mijn kinderen. En zondag is voor mij een absolute rustdag.” Een kwestie van geloofsovertuiging, die hij omschrijft als ‘orthodox christelijk’. Maar geen overmatige zendingsdrang. “Ieder mens heeft hierin een eigen verantwoordelijkheid.”

    Opgegroeid in het dorpje Groenekan, gemeente De Bilt. De basisschool telde vijftig kinderen en loste dat op met combinatieklassen. “In één klas met mijn broer die twee jaar jonger was.” Kleine Han viel op door zijn leerpresta­ties. En de hoeveelheid straf. “Ik denk achteraf dat ik me soms verveelde.”

    Pas op de middelbare school kon hij zijn ei kwijt. Met een examenlijst waarvan de cijfers tegen het plafond knalden. Lachend: “Eigenlijk heb ik de weken voor de examens besteed aan vakkenvullen in de supermarkt.”

    Een onvoorstelbaar talent? Nee, daar is hij niet zo mee bezig. “Je moet dicht bij jezelf blijven. Dingen doen waar je goed in bent en waarvoor je interesse hebt. Dan komt het vanzelf op je weg. Maar het is ook een zegen. Er zijn genoeg andere mensen die er ook keihard voor werken.”

    Slootweg studeerde Elektrotechniek aan de TU Delft en promoveerde in 2003 onder de hoede van Wil Kling. Het simuleren en staren naar een beeldscherm waren daarna even genoeg geweest. De kersverse doctor vond emplooi bij Essent en werd in 2008 manager Innovatie voor netbeheerder Enexis met de opdracht een nieuwe afdeling vorm te geven. “Zat ik met mijn 32 jaar aan het hoofd van zo’n lange tafel. Allemaal vragende gezichten; waar gaan we beginnen? Ik ga zulke uitdagingen graag aan, maar ik moet wel altijd een handvat zien.”

    Dat zag hij alleszins bij de TU/e. Toen de deelpositie van zijn promotor Kling vrijkwam, werd hij gevraagd. Slootweg aarzelde geen moment. “De verdieping die je vindt aan een universiteit en het korte cyclische werk voor Enexis vormen een geweldige combinatie.”

    Manager of onderzoeker? Voorlopig combineert hij het beste van beide werelden. Voor hem telt eerder de impact. “Ik kom vanuit beide functies in gesprek met partijen zoals KEMA, Economische Zaken en universiteiten en heb het idee dat ik zo meer dingen in beweging krijg. Ik zoek synergie.”

    Hij geeft het toe; een beetje ongeduld zit in zijn aard. Soms gaan zaken niet snel genoeg. “Dat los ik op door meerdere dingen tegelijk te doen. Dan is er altijd wel ergens werk aan de winkel.“

    Niet verrassend dat hij daarom ook nog voorzitter is van het college van kerkrentmeesters in Zwolle. Voor de protestantse gemeente van ruim zeventienduizend zielen stuurt hij het beheer van acht kerkgebouwen aan. Toch kleeft er geen verdacht vleugje ADHD aan hem. “Ik kan uitstekend twee weken aan een zwembad in Italië liggen met een stapel boeken. Voor Enexis zit ik veel in de auto en dan reflecteer ik ook. Ik ben niet iemand die zomaar wat luchtballonnen oplaat. Er zit altijd wel een gedachte onder mijn ideeën.”

    Bij zijn inauguratie hield hij een warm pleidooi voor het optimaal benutten van duurzame energiebronnen. “Mijn opa van bijna 91 jaar was bij mijn rede. Hij heeft hout, turf en kolen gestookt en de opkomst van olie en gas meegemaakt. Mijn jongste dochter is nu bijna drie maanden. Als het haar gegeven wordt, haalt ze het jaar 2100. Gas en olie zijn dan op, zeker als wij vier keer per jaar verre vakanties blijven vieren. Door ons gedrag van vandaag zetten wij haar straks terug in het stenen tijdperk. Dat probleem houd ik graag op de agenda.”

    Foto | Bart van Overbeeke
    Interview | Frits van Otterdijk