Groetjes

Met enige regelmaat val ik docenten via e-mail lastig. Om te klagen over de handleiding van een tool, of omdat ik weer onterecht denk een eeuwenoude conjectuur bewezen te hebben. Maar in al die mails heb ik die ene brandende vraag nooit gesteld. Die ene vraag die me aan het eind van elk bericht weer naar de keel grijpt: Hoe sluit ik een mail naar een docent af?

Zelfs als je hem of haar goed kent, is het nog steeds een docent. Dus is het nou ‘met vriendelijke groet’ of mag het ietsje minder afstandelijk? Als vrouw vind ik ‘Groet’ of ‘Groeten’ te mannelijk, maar dan blijft alleen het überpluizige ‘Groetjes’ over. Alleen je naam onderaan de mail straalt uit dat je niet de moeite wilde nemen om gedag te zeggen en de afsluiter maar helemaal weglaten.. Nou ja dan wordt het algauw een Twitterbericht.
En wat doe je als je voorheen wel ‘Groetjes’ typte, maar deze docent al een jaar niet meer gesproken hebt? Moet je dan van vooraf aan beginnen met je ‘hoogachtend weledel-
geleerde groeten’?
Sommige docenten blijven altijd zakelijk en anderen ‘groetjes’en’ zelf heel wat af, dus bij hen is het me wel duidelijk, maar wat doe je met dat grijze (haha) gebied?

Dames en heren, wat willen jullie liever, respectvol en zakelijk of informeel en een tikje vriendschappelijk?
Ik heb deze vraag nu al tweemaal in de postscriptum van mijn docentenspam gezet, maar helaas geen antwoord gekregen. Vandaar dat ik hem nu de wijde wereld instuur, in de hoop dat iemand het me kan vertellen.

Na twaalf jaar compjoeteren en zes jaar studeren hoop ik toch eindelijk eens uit te vogelen wat ik met e-mail aanmoet.

(Met vriendelijke) groet(jes/en)

Diana Koenraadt,
studente Technische Informatica