Joep steekt meteen van wal: “Als ik verhalen lees van anderen dan merk ik daar een centraal thema in op. Dat heb ik niet, ik doe altijd van alles tegelijk”, waarschuwt hij. Hij heeft het over sport, muziek, vrienden en alles is even belangrijk voor hem, niets springt eruit. “Ook in de studie is dat zo: ik haal voor alles een 7 en wanneer ik beoordelingen krijg, zijn die altijd goed. Ik krijg geen kritiek, maar ik hoor ook niet dat ik ergens in uitblink.” Meteen verder: “Dat is ook de reden dat ik Werktuigbouwkunde als studie koos, lekker breed. Ik weet nog steeds niet wat ik worden wil, dat heb ik nog nooit geweten. Maar ik zal wel weer ergens inrollen.”

Zo gaat het vaker bij Joep. Hij noemt zichzelf eigenwijs, sociaal, sportief en bijdehand. Met dat laatste bedoelt hij dat hij alles wat hij hoort letterlijk neemt. Iemand die hem vertelt dat hij zich ‘letterlijk is doodgeschrokken’ komt bij Joep niet makkelijk weg. “Ik maak ook graag Zweedse puzzels met studiegenoot Bart van Gisbergen. Samen willen we meedoen aan Lingo. Ik zit altijd vol plannen. Nu wel minder dan anders, ik moet ook nog gaan afstuderen.”

Het komt goed uit dat hij sinds kort een nieuwe kamer heeft. Die is ruim en netjes. “Dat is wat rustiger.” Ieder weekend gaat hij naar zijn ouders, een uurtje met de trein naar Baarlo, in Noord-Limburg. “Vorige week was Baarlo nog volop in het nieuws. NOS, RTL, iedereen was er om verslag te doen van de beek die normaal twee meter breed is maar nu, door regenval, wel vijftig meter.” In Baarlo speelt hij nog bij zijn oude volleybalclub Tupos. Hij spelt het met de intonatie van een Lingowoord.

Afgelopen zomer heeft Joep niet bij Tupos gespeeld. Hij liep stage in Auckland, Nieuw-Zeeland. “Door vierenhalve maand weg te zijn, heb ik geleerd dat ik niet onmisbaar ben. Toen ik terug was, kwam ik erachter dat het dagelijks leven voor alle anderen gewoon was doorgegaan. En daar was ik niet bij.” Hij heeft absoluut geen spijt van zijn tijdelijke afwezigheid. “Ver weg zijn is goed. Je komt erachter wat belangrijk is voor je. Ik merkte dat gesprekken oppervlakkig bleven, ik miste diepgang. Ik heb er wel gevolleybald, ik kan niet zonder.”

Zonder nadenken glijdt Joep in het volgende gespreksonderwerp. “Bij 3FM heb ik een droombaan. Het is een bijbaantje voor de zomer, ik doe promotiewerk bij festivals als Pinkpop, Lowlands en Extrema. Ik deel picknickkleden uit. Tenminste, daar verzin ik ter plekke leuke opdrachtjes voor. Mensen een beetje voor de gek houden, daar hou ik wel van. Het is een droombaan omdat ik de hele dag tussen bandjes loop en backstage kan komen.”

Joep houdt van makkelijke en flexibele baantjes waarbij hij zelf zijn tijd kan indelen. Vaak rolt hij van het een in het ander. Zo is hij ook als studentassistent bij Studium Generale (SG) terechtgekomen. “Een vriendin van mij liep er stage. Zij wist dat SG flyeraars zocht. Omdat ik al flyerde voor de Effenaar vroeg ze mij. Zo ben ik dus begonnen. Nu help ik bij lezingen en bouw er tentoonstellingen op.” Andere baantjes van Geurts zijn studentvoorlichter bij Werktuigbouwkunde en volleybaltrainer van een damesteam bij VCE/PSV.

Hij had het over ‘makkelijke’ baantjes, maar de eerste lezing die hij verzorgde bij SG valt daar toch niet onder. “Het was allemaal nieuw voor mij. Ik wilde met een nette brief voor de dag komen, je nodigt toch een deskundige uit. Ik weet niet meer wie dat precies was, het ging over doping, maar het is al weer een tijdje geleden.”

Graag zou Joep nog vertellen over de muziek die hij maakt, de behoefte om tijd te hebben voor een bandje en duizend andere dingen. “Tsja, ik doe van alles, maar er zit geen lijn in. Dit gesprek past precies bij hoe ik ben.”