Het repareren van defecte machineonderdelen is vaak een kostbare zaak. Zeker in de procesindustrie voor kapitaalgoederen willen fabrikanten dit moment daarom graag voor zijn. Henk Stadhouders onderzocht een manier om de staat van machineonderdelen onophoudelijk in de gaten te houden, zodat de vervanging zo efficiënt en goedkoop mogelijk valt in te plannen.

“Als een machine in een fabriek spontaan stukgaat, gaat het alarm af en wordt de onderhoudsmonteur gebeld”, vertelt Stadhouders, student IE&IS. “Voordat hij het probleem heeft gevonden en opgelost, verstrijkt vaak veel tijd. Ondertussen staan de machines stil, wat veel geld kost.”

De levensduur van machineonderdelen is wel in te schatten, maar als de inschatting niet juist is, worden onderdelen te vroeg vervangen. Of ze gaan toch eerder kapot dan verwacht. Fabrikanten verwachten daarom veel van ‘Condition Based Maintenance’ (CBM): het onderhouden en vervangen van onderdelen op grond van hun actuele staat.

Vooral complexe industriële apparatuur wordt vaak aangestuurd door computersystemen. Allerlei processen die binnenin plaatsvinden, leveren data (‘log files’) op die intern worden opgeslagen. Deze data bevatten informatie waaraan de staat van allerlei onderdelen valt af te leiden. “Alle benodigde informatie en technologie is inmiddels aanwezig, maar veel fabrikanten weten nog niet hoe ze deze kunnen inzetten”, zegt Stadhouders.

Het bedrijf Vanderlande Industries heeft computersoftware ontworpen die de brij aan gegevens structureert en overzichtelijk maakt. Zo is in één oogopslag te zien wat de staat van het systeem is. Stadhouders heeft voor Vanderlande een onderhoudbeleidsplan-model voor CBM ontworpen: wat zijn de consequenties van verschillende onderhoudstrategieën? Welke gevolgen heeft het eerder of later vervangen van bepaalde onderdelen voor de totale onderhoudsplanning en de kosten? Dat heeft hij gedaan voor een automatisch opbergsysteem, ‘Early Bag Storage’, van Vanderlande: een soort kraan die koffers op het vliegveld van de lopende band in een opslagrek zet.

“Ik heb eerst bepaald wat de meest kritische componenten van dat systeem zijn: onderdelen die bij uitval de grootste kosten met zich meebrengen. Voor die onderdelen heb ik vervolgens onderzocht welke parameters belangrijk zijn om de staat aan af te meten. Als je de verkeerde parameters kiest, werkt het volledige onderhoudbeleid niet.”

Uit een eerste valorisatie met andere bedrijven is gebleken dat de werkwijze ook goed toepasbaar is op andere apparaten. (EV)

Foto | Rien Meulman