Jouberts vrouw heeft de schoonmaakster de deur uitgewerkt. Haar high society vriendinnen maken haar wijs dat Franse werksters uit de mode zijn. Dus komt er een nieuwe: de beeldschone en temperamentvolle Spaanse Maria. Ze blijkt op de zesde en bovenste etage van hetzelfde gebouw te bivakkeren, samen met nog enkele Spaanse poetsvrouwen.

Een groter contrast tussen de klassen, volksaard en levensdrift is nauwelijks denkbaar en aanleiding voor menig misverstand en grap tussen deze verschillende werelden onder één dak. Zeker als Joubert de zesde etage bezoekt, terwijl hij niet eens wist dat ze daar woonden terwijl zijn familie daar al drie generaties woont. Hij begint te beseffen hoe saai zijn leven is vergeleken met dat van de levendige en ondernemende Spaanse dames. Joubert komt los, tot verdriet van madame Joubert.

Met deze film maakte regisseur Philippe Le Guay niet alleen een leuke film, maar ook een milde satire op de Franse bourgeoisie en de discussie over de verhouding tussen autochtone en allochtone bewoners: ze kennen elkaar te weinig. (GV)

Plaza Futura, vanaf 23 juni.