“Dit is grote onzin, hiervoor kom ik niet naar de TU/e. Het is raar.” BMT-studente Loes van der Donk steekt haar irritatie over de actie niet onder stoelen of banken. Haar studiegenoten Samantha de Witte, Jules Lancee en Ruben Larue kunnen de humor van de actie wel inzien. Een discussie volgt: Wat als hij niet naakt was? Had het uitgemaakt als een vrouw dit had gedaan? Wat is het nut hiervan? Is het een goede locatie? Uit nieuwsgierigheid bellen ze het telefoonnummer dat op een bord bij ‘Jezus’ hangt, maar aan de oproep om de voicemail in te spreken geven ze geen gehoor: “Tsja, wat moet je nu tegen een piemel vertellen?”

Zes Indonesische studenten en een Turkse student die gezamenlijk lunchen, hebben zo hun twijfels bij de actie. De ene vindt naaktheid een privékwestie. Een ander dacht dat het om een beeld ging, maar schrok toen ze dag dat het om een levende persoon ging. En het bedierf hun eetlust. Volgens Emir Kesici ‘verandert het zijn leven er niet door en was een andere locatie beter geweest’.

Jan van Oostrum, voorzitter van christelijke studentenverenging Ichthus, geeft desgevraagd een reactie op de actie. “Dit raakt je als christen diep in je hart. Het uitschelden van je vader of moeder is nog minder erg. Het doel op zich is goed, mensen aan het praten krijgen. Maar er zijn veel betere manieren om dat te bereiken. In mijn ogen zaai je zo juist tweedracht.”

De actie is een initiatief van een groep theatermakers, die verenigd zijn in De Club. Deze groep stelt zich ten doel om ontmoetingen in openbare ruimtes te realiseren en om mensen over deze ontmoetingen te laten spreken. De Club hield afgelopen donderdag al feesten die tien minuten duurden in Eindhoven. Ook op de TU/e dansten studenten spontaan mee. De komende dagen zijn er nog meer activiteiten in Eindhoven, zie www.declub.nu.

Lucas Asselbergs, hoofd van Studium Generale, laat weten dat het wel wat voeten in aarde heeft gehad om het evenement plaats te laten vinden. “Ik heb er onder meer met universiteitssecretaris Harry Roumen en met Bert Meijer als hoofd van de bestuurscommissie over gesproken. Zij waren er niet van gecharmeerd, maar keurden het ook niet af. Ik vind dat je af en toe iets moet doen waarvan je niet weet welk effect het heeft en dat mensen uit hun comfortzone haalt. Dit zouden we waarschijnlijk niet in onze SG-programmering opnemen. Het is puur een gelegenheid voor een try-out van een groep." (JvG)

Foto | Bart van Overbeeke