Volgens Peijs, tevens hoogleraar Materiaalkunde op de Queen Mary Universiteit in London, is deze oplossing al decennia bekend, onder de naam pykrete. Bevroren water vormt met cellulosevezels een oersterk composietmateriaal, vertelt de materiaalonderzoeker.

“Je kunt glasvezels mengen met een kunsthars om zo een taai composiet materiaal te verkrijgen, maar dat kun je dus ook doen met water en cellulose of houtvezels. Ik doe dit al jaren als demonstratie in mijn colleges. Dan laat ik twee bakjes ijs zien, en in één daarvan zitten laagjes wc-papier. Het ijs met papier is zelfs met een hamer niet kapot te krijgen. Er ontstaan wel haarscheurtjes, maar die stoppen op de vezeltjes. De makers van het programma Myth Busters hebben zelfs een keer een boot van dit ijscomposiet gebouwd.”

De hoogleraar schat dat een laag van drie centimeter van dit ijs al voldoende is om op te schaatsen en een vergelijkbare sterkte heeft als de voor de Elfstedentocht benodigde 15 centimeter. Daar moet dan nog wel een laagje gewoon ijs overheen, omdat de vezels in het composietijs de schaatsijzers zouden afremmen.

Kranten zijn een oplossing, maar zelf zou Peijs de voorkeur geven aan herbruikbare plastic matten. “Bijvoorbeeld matten uit polyetheen gebruiken, die worden toegepast als geotextielen voor grondversterking. Polyetheen is net even lichter dan water - dus drijft - en versterkt op dezelfde wijze als de hout- of papiervezels. Na de dooi worden deze matten binnengehaald en kunnen ze worden hergebruikt bij een volgende tocht.”

De hoogleraar is graag bereid de vereniging De Friesche Elf Steden de volgende keer te helpen, laat hij weten. Als het principe op de hele route toegepast kan worden, dan is een beetje vorst al genoeg om de tocht te laten doorgaan. Maar dat vergt wel een enorme stapel oude kranten: een miljoen vierkante meter krant, rekent de hoogleraar snel voor.

Op YouTube staat een filmpje waarin een aantal mensen laat zien dat ijscomposiet zelfs met een geweer moeilijk kapot te krijgen is.