Reportage

Goed voor het ijs, maar funest voor de ademhaling

NSK Schaatsen/Chantal Louwers
Foto’s/Bart van Overbeeke

Brrrrr, de buitenthermometer geeft vier graden onder nul aan… een goede temperatuur om in de stemming te komen. De zon schijnt, ideaal schaatsweer zou je zeggen. Vorige week donderdag en vrijdag werd in het IJssportcentrum Eindhoven geschaatst om de titel Nederlands Studenten Kampioen Schaatsen Allround.

Deelnemers rennen rondjes om de baan, rijden zich warm op het ijs en vergelijken hun tijden met die van andere deelnemers. Donderdagochtend vroeg wordt de vierhonderd meterbaan van het IJssportcentrum al volop getest door de studenten die meedoen aan het studentenkampioenschap dat dit jaar door de Eindhovense Studenten Schaats-
vereniging Isis is georganiseerd. Sommige deelnemers zijn de avond ervoor al naar Eindhoven gekomen en hebben in een blokhut vlakbij de ijsbaan geslapen. “Dat waren er niet echt veel, maar je moet de mensen die willen blijven slapen toch iets bieden”, vertelt Lieke Groot, die namens de organisatie voor de pr zorgt. “Er zijn ook mensen die, ook al komen ze bijvoorbeeld uit Groningen, pas vanochtend zijn gekomen. Sommigen gaan straks naar huis omdat ze moeten werken en komen morgenochtend weer terug.”
Over de weersomstandigheden zijn de meningen nogal verdeeld: “Koud hè”, zegt Esther Schoenmaker, voorzitter van de organiserende commissie. “Het weer is perfect. Een lekker zonnetje en glad ijs, dat scheelt enorm in de tijden die gehaald worden.” Vrijdags loopt het overgrote deel van de deelnemers te kuchen. “Omdat we met een hogedrukgebied en temperaturen onder nul te maken hebben, hebben veel schaatsers last van hun adem. De toppers noemen dat het vijftienhonderd meter-kuchje”, vertelt Groot. Het schijnt bij schaatsen haast onmogelijk te zijn de perfecte weersomstandigheden te hebben.
Het NSK bestaat uit een kleine vierkamp. Voor de dames betekent dat vijfhonderd, duizend, vijftienhonderd en drieduizend meter, de heren schaatsen vijfhonderd, vijftienhonderd, drieduizend en vijfduizend meter. Tijdens de wedstrijden vliegen de tijden je om de oren. Vanuit de jurytoren worden de rondetijden, tussentijden en eindtijden omgeroepen, ploeggenoten bespreken de resultaten en omdat er meestal vier schaatsers tegelijk op het ijs zijn, is het moeilijk om iets van de vele tijden mee te krijgen. In de jury-toren bevinden zich heel wat Isis-leden. De tijd wordt dan wel elektronisch bijgehouden, maar als back-up houden ook zes mensen de tijden handmatig bij. “De computer gaat er altijd vanuit dat de rit perfect verloopt. Als er iemand valt, ingehaald wordt of er verkeerd gewisseld wordt, kan de computer de kluts kwijtraken”, vertelt Lennart Maris, lid van de NSK-commissie.
De leden van de organiserende commissie schaatsen zelf niet mee. Maris: “Je hebt het te druk met organiseren, maar de meesten van ons schaatsen ook te langzaam om mee te mogen doen”. Van Isis deden dit jaar twaalf leden mee aan het NSK. Dat is volgens Groot een flink aantal: “Vorig jaar deed niemand van ons mee en het jaar ervoor twee”. Ze vertelt dat een aantal goede schaatsers zich het afgelopen jaar bij Isis aangemeld heeft. Ook de plek van dit kampioenschap, Eindhoven, kan een reden voor de studenten zijn geweest om dit jaar wél mee te doen.

Zware benen
Eén van die goede schaatsers waar Groot het over heeft, is Boudewijn Sleutjes. De tweedejaars student Biomedische Technologie aan de TU/e heeft op de eerste dag de derde plaats gehaald op de vijfhonderd meter. “Ik heb nog zware benen van gisteren”, vertelt hij op vrijdagochtend. “Dat merkte ik net op de vijftienhonderd meter goed. Het ijs is nu ook minder. Gisteren was het ongeveer min drie graden en nu zitten we op nul graden. Je kunt merken dat het ijs zachter is. Door temperaturen onder nul krijg je wel veel last van je longen. Dat wetende, mag ik niet klagen over de tijden die ik tot nu toe gereden heb.” De student is dit collegejaar lid geworden van Isis. “Ik train bij de gewestelijke selectie Noord-Brabant Limburg, maar wilde ook graag bij een studentenvereniging. Het komt me trouwens goed uit dat het NSK in Eindhoven gehouden wordt. Ik heb namelijk gewoon colleges en OGO-projecten. Ik heb nu wel iets gemist, maar niet te veel. Als het in Groningen gehouden werd, had ik waarschijnlijk niet meegedaan.” Sleutjes gaat zich voorbereiden op zijn laatste rit, de vijf kilometer. “Ik ben vooral een sprinter en heb dit seizoen nog geen vijf kilometer gereden, maar ik ga proberen de vierde plek in het algemeen klassement vast te houden.”

Gedweild
De organisatie is heel tevreden over het verloop van het toernooi. “We hebben op allebei de dagen voorgelopen op het tijdschema. Dat had voornamelijk met de goede staat van het ijs te maken. Daardoor hoefde er niet zolang gedweild te worden”, vertelt Groot. Aan het einde van de tweede wedstrijddag was er daardoor nog tijd voor extra drie en vijf kilometerwedstrijden. Aan die afstanden mochten op het officiële NSK alleen de twintig beste schaatsers meedoen.
In december leek het erop dat het NSK niet door zou gaan omdat er te weinig sponsors waren. Het Studenten Sportcentrum heeft toen toegezegd het ontbrekende bedrag bij te leggen. Jeroen van Helvoort van de organisatie vertelt dat er de afgelopen weken gelukkig nog wel een aantal sponsors gevonden is, zodat het sportcentrum het NSK iets minder heeft hoeven subsidiëren. Van Helvoort vindt het jammer dat het toernooi er alweer opzit: “We zijn in augustus begonnen met de organisatie, je hebt je daar een aantal maanden heel intensief mee bezig gehouden en nu is het alweer voorbij”./.