Beleving van de Japanse cultuur

Van links naar rechts: Hans Schrader, Eugen Schindler en Mark Stoetzer. Foto: Bart van Overbeeke

Japanners zijn veel meer dan grote groepen toeristen met fototoestellen. Het zijn vooral mensen met veel gevoel voor humor en met een levendige cultuur van (animatie)films, strips en popmuziek. Op de TU/e is het sinds kort mogelijk deze cultuur actief te beleven binnen de vereniging Kinjin.

Japanse Cultuurvereniging Eindhovense Studenten (JCES) Kinjin. Zo gaat de vereniging officieel heten zodra de statuten bij de notaris zijn gepasseerd. De universiteit heeft financiële ondersteuning voor de oprichting toegezegd. En er is al veel belangstelling voor de vereniging.
“Vorig jaar kregen we het idee voor deze vereniging”, vertelt Eugen Schindler, student Informatica en voorzitter van Kinjin. “We hadden zeker vijf mensen om mee te beginnen. Maar er is meer belangstelling voor dan we hadden gedacht. Nog voordat we officieel opgericht zijn, hebben zich al meer dan dertig studenten bij ons aangesloten.”
De laatste jaren groeit de populariteit van de Japanse film in het westen. In Japan zelf zijn vooral animatiefilms razend populair. “Bij tekenfilms denken veel mensen aan kinderfilms”, zegt Schindler. “Maar de Japanse animatiefilms, ofwel anime, zijn voor een publiek van acht tot tachtig jaar. Er zijn anime-films in allerlei genres.”
“Japan heeft ook een bloeiende Japanstalige popmuziekcultuur”, voegt Mark Stoetzer toe, eveneens student Informatica, en secretaris van Kinjin. “Amerikaanse liedjes zijn niet zo populair. Japanse muzikanten creëren de muziek liever zelf. Als ze iets horen uit Amerika of Europa maken ze het na, met af en toe een Engels woord. Japanners zijn dol op het gebruik van Amerikaanse ‘slang’ in de eigen taal. Japenglish, zogezegd.”

Bowlingbal
Schindler en Stoetzer zijn al langere tijd geïnteresseerd in de Japanse cultuur, hoewel ze geen van tweeën ooit in Japan geweest zijn. “Je leest wat er gebeurt in zo’n land, surft op internet”, zegt Stoetzer. “Op de Duitse televisie wordt veel over Japan uitgezonden. Zo leer je het land langzamerhand kennen. Dat de treinen bijvoorbeeld heel stipt rijden. Dertig seconde vertraging is al heel veel. Tegelijkertijd gaat het verhaal dat een trein speciaal stopte voor een meisje dat anders haar tentamen zou missen. Met als argument dat de toekomst van het meisje, van de jongeren, op het spel staat.”
Japanners kijken heel anders tegen dingen aan, hebben Schindler en Stoetzer ontdekt. “Japanners zijn heel grappige mensen, met gevoel voor humor”, zegt Schindler. “Ze doen veel moeite om anderen aan het lachen te maken. Op het eerste gezicht lijkt hun humor heel kinderachtig. Als iemand op z’n bek gaat bij het sporten, vinden ze dat geweldig om te lachen. Ze laten iemand een bowlingbal over de baan blazen. Zulke aparte humor wordt pas leuk als je de cultuur een beetje leert kennen. Die kant van Japanners kennen de meeste mensen niet. Die kennen alleen de grote groepen toeristen met fototoestellen.”

Gouden mens
Om deze cultuur gezamenlijk te beleven, is Kinjin in het leven geroepen. Kinjin is een fantasiewoord dat de oprichters zelf hebben bedacht. “Het is lastig uit te leggen”, zegt Schindler. “De toevoeging ‘jin’ wijst op nationaliteit, bijvoorbeeld ‘holandajin’. ‘Kin’ betekent goud. Het totaal wordt dan zoiets als gouden mens. We hebben allerlei namen en woorden de revue laten passeren als mogelijke naam voor onze vereniging. Maar iedereen vond Kinjin het beste.”
Het College van Bestuur heeft Kinjin “de enige cultuurvereniging in de breedste zin van het woord” aan de TU/e genoemd, vertelt Schindler. De bedoeling is dat er één keer in de week een bijeenkomst is met bijvoorbeeld een film. Daarnaast komen er meer activiteiten, die de leden ook zelf kunnen aandragen. “Als er genoeg geïnteresseerden zijn voor een kookclubje, kunnen wij dat organiseren. Als de leden vechtsporten willen leren, regelen we dat. Of we kunnen workshops voor de Japanse taal organiseren.”
Zelf verstaat Schindler een beetje Japans. “Het is de makkelijkste van de oosterse talen”, verzekert hij. “De grammatica is simpeler dan die van het Nederlands. En het aantal karakters is veel minder dan het Chinees.”
Kinjin is in principe bedoeld voor studenten van hoger onderwijsinstellingen in Eindhoven. In bepaalde omstandigheden kunnen anderen ook ‘bijzonder lid’ worden. “We richten ons niet specifiek op een buitenlandse doelgroep”, zegt Schindler. “Hoewel we de informatie over onze vereniging ook in het Engels beschikbaar willen hebben, en wie weet later in het Japans. Veel Chinezen hebben belangstelling voor Japan, heb ik begrepen. Voor ons geldt: studenten zijn studenten, ongeacht waar ze vandaan komen.”

Programma
Op de website van Kinjin staat een voorlopig programma van de vereniging, ook in samenwerking met Studium Generale. Een filmvertoning in de Blauwe Zaal, een workshop striptekenen, een Japanse avond ter voorbereiding van de Japanreis van de studievereniging Simon Stevin van Werktuigbouwkunde. Grote reguliere activiteiten zijn nog niet van de grond gekomen. “We moeten een officiële vereniging zijn om het Auditorium te mogen gebruiken”, legt Schindler uit. “En voor het vertonen van films moeten we iedere keer goed uitzoeken wat wel en niet mag in verband met rechten en licenties.”
Hoe het ook gaat lopen, de oprichters hebben er alle vertrouwen in dat Kinjin goed van de grond komt. “We staan open voor alle voorstellen van de leden. Voor ons geldt een gezamenlijke interesse als basis voor gezelligheid. Als wij de vereniging niet hadden opgericht, had iemand anders het wel gedaan. Onze leden in spe kunnen niet wachten tot we eindelijk kunnen beginnen. En wij ook niet.”

Voor meer informatie: http://kinjin.mine.nu.