Ir. Frank Habraken uit Roosendaal verdedigt dinsdag 26 maart om vier uur in promotiezaal 4 van het auditorium zijn proefschrift ‘Consolidation, plastic yield and formability of rapidly solidified Al-Si-X alloys’. Snelle stolling (rapid solidification processing) van aluminium-legeringen biedt de mogelijkheid nieuwe aluminium-legeringen te vervaardigen met soms unieke eigenschappen die met een conventionele procesvoering niet te bereiken zijn. De dissertatie bevat de resultaten van materiaalgericht onderzoek en beschrijft het consolidatieproces en de omvormbaarheid van een aantal snel gestolde aluminium-legeringen. Promotoren zijn prof.ir. J. Cals en prof.dr.ir. J. Janssen. Habraken (29) studeerde in 1991 aan de TUE af als werktuigbouwkundig ingenieur. Hij deed zijn promotie-onderzoek als toegevoegd onderzoeker binnen de vakgroep Produktietechnologie en -automatisering van de faculteit Werktuigbouwkunde van de TUE.
Dinsdag 26 maart verdedigt ir. Hans Fleurkens uit Eindhoven zijn proefschrift ‘Interactive modelling and simulation of heterogeneous systems’. De zitting is in promotiezaal 5 van het auditorium en begint om vier uur. In dit proefschrift wordt een aantal concepten en technieken beschreven voor een bepaald type simulator. Deze concepten en technieken zijn geïmplementeerd in het simulatieprogramma Escape. Hiermee kunnen onder meer prototypes van elektronische systemen ontwikkeld worden en kan het functionele gedrag ervan gecontroleerd worden. Promotoren zijn prof.dr.ing. J. Jess en prof.ir. M. Stevens. Fleurkens (30) studeerde in 1988 aan de TUE af als elektrotechnisch ingenieur. Hij werkte binnen de vakgroep Ontwerpkunde voor elektronische systemen van de faculteit Elektrotechniek van de TUE aan dit promotie-onderzoek. Hij werkt sinds eind 1994 bij Philips Research in Eindhoven.
Op 9 februari overleed op 73-jarige leeftijd onze oud-collega ir. Jan van der Kreek. Zijn studie aan de TH in Delft viel grotendeels samen met de oorlogsjaren. Dat betekende zelfstudie op een onderduikadres, waarbij zijn latere echtgenote hem regelmatig voorzag van het benodigde studiemateriaal. Na de bevrijding studeerde hij af en ging werken bij de NV Electromotoren-fabriek Dordt. Daar beleefde hij de tijd dat in herrijzend Nederland de verwaarloosde en verwoeste elektrotechnische infrastructuur vernieuwd werd. In 1958 kwam Van der Kreek - inmiddels ervaren praktijkman - als een van de eerste medewerkers van professor Niesten in dienst bij de groep Electromechanische Componenten van de Afdeling der Electrotechniek van de Technische Hogeschool Eindhoven. De E-hal, het eerste gebouw van het huidige complex, moest nog ontworpen worden. Bij zijn vorige baas door de wol geverfd als bouwheer, heeft Van der Kreek er zijn stempel op gedrukt. Dat stempel zette hij ook op het onderwijs in elektrische machines, als wetenschappelijk hoofdmedewerker in de vakgroep EMV. In de universiteitsraad en in het Overlegorgaan Personeels-zaken, het latere OPTUE, gaf hij uitdrukking aan zijn betrokkenheid bij universitair (personeels)beleid. Vermoedelijk was ‘erfelijke belasting’ er de oorzaak van dat Jan gedurende zijn hele loopbaan bij industrie en universiteit avondlessen bleef geven, eerst op een avondschool voor nijverheidsonderwijs en daarna bij de HTS in Eindhoven. Ook verschenen van zijn hand waardevolle leerboeken voor middelbaar- en hoger beroepsonderwijs. Ongetwijfeld hebben héél veel mensen de naam ‘Van der Kreek’ gelezen op enkele van de duizenden collectebusjes van het Koninklijk Nederlands Geleidehonden Fonds, die vroeger naast winkelkassa’s stonden. Van dat fonds was hij lange tijd de motor. Ook aan sport besteedde hij een deel van zijn enorme energie, als organisator en als speler. Dat Jan tussendoor enkele malen zeer ernstig ziek was, ontging menigeen; hij deed er immers zelf nogal laconiek over. In de pensioenjaren vanaf 1986 kwam weer iets nieuws tot wasdom: als kweker van bijzondere fuchsia’s bereikte Jan een professioneel niveau. In onze herinnering blijft hij aanwezig als meevoelende, levenslustige en veelzijdige collega, gehuld in de geurige wolk tabaksrook uit zijn onafscheidelijke pijp.
Koos Schot en Paul Goemans, namens de vakgroep EMV