Intermate organiseert cursus relschoppen
Studievereniging Intermate verzorgde vorige week dinsdag wel een hele aparte excursie. De leden werden meegenomen naar een oefencentrum voor de Mobiele Eenheid in Baexem, Limburg. De bedoeling was om de dienders flinke tegenstand te geven bij een oefening. Voor de studenten was dit echter ook een goede manier om zich te oefenen in het relschoppen, het bezetten van gebouwen en het protesteren. Bovendien werd zo enig inzicht verkregen in de methoden die de M.E. gebruikt bij het neerslaan van dit soort activiteiten en -last but not least- was het een leuke manier om wat agressie kwijt te raken.
Volgens Berend Potjer, lid van de activiteitencommissie van Intermate, kan gesproken worden van een geslaagde dag. In totaal waren er dertig inschrijvingen, maar op het laatste moment lieten toch nog twaalf mensen het afweten, zodat ze behoorlijk in de minderheid waren tegen de ongeveer veertig knuppeldragers. Toch waren deze zeer tevreden over de studenten en ze bekenden zelfs dat ze er de handen vol aan hadden. Potjer: ‘Het kwam een beetje langzaam op gang, maar dat kwam ook door de waarschuwing dat het gebruik van geweld aan hun kant evenredig zou zijn met onze geweldadigheden.’ Bij de eerste oefening, een brugbezetting, was het dan ook nog een beetje mat. Daarna werd het echter steeds heftiger en bij het laatste onderdeel kon er zelfs gesproken worden van een echte veldslag. Er werd onder meer met pallets en boomstammen gegooid en van de autowrakken die aanwezig waren, werden barricades gebouwd.
Om het een beetje eerlijk te houden was er een aantal M.E.-leden die de studenten meehielpen. Een van hen begon zelfs met Molotov-cocktails te gooien. Helaas mochten ze dat zelf niet doen aangezien hier in het verleden weleens ongelukken mee zijn gebeurd. Eén geluk hadden de relschoppers overigens wel, de hinderwetvergunning verbood het gebruik van traangas. Er werd echter wel gebruik gemaakt van een zes man sterk arrestatieteam dat tussen de oproerkraaiers geïnfiltreerd was. Een goede tip voor als er nog eens echte studentenacties komen: dan maakt de tegenpartij ook gebruik van dit soort stiekeme acties.
Volgend jaar gaat Intermate waarschijnlijk weer iets dergelijks organiseren maar dan voert de reis naar Hooger-Heide. Daar beschikt de M.E. zelfs over een nagebouwd dorp en zal ook het gebruik van traangas en waterkannonen niet geschuwd worden.
Jantje lacht, Jantje huilt
In de gang tussen de W-hal en W-hoog hangen aan een glazen deur drie gezichtjes met een pijl erbij. Daarbij horen drie heren: Frank Delbressine, wetenschappelijk medewerker, en twee oio’s, Wilbert de Vries en Ton van der Net. Wat moet de voorbijganger met deze bekkies? Is het een indicatie voor hoe bovengenoemde heren zich die dag voelen en kan de bezoeker daar dan zijn gedrag op aanpassen. Staat de pijl bijvoorbeeld op het boze gezichtje, dan is het verstandig om de heren wat omzichtig te benaderen. Wijst hij daarentegen op het lachebekje, dan is een joviale binnenkomst op z’n plaats.
Frank Delbressine legt uit: ‘Veel mensen denken te weten wat de gezichtjes voorstellen. Het is eigenlijk niet de bedoeling, maar soms wordt het opgevat als een graadmeter voor ons humeur. Maar het is helemaal niet serieus bedoeld, hoor. Het is een geintje. We vreten wel vaker van die dingen uit.’ Daar trekt ons bekje toch even van in de neutrale stand.
Kluizenaarsleed
‘Hee man, hoe gaat het nou met jou?’ ‘Ja, op zich wel okee, geloof ik.’ ‘Wel okee? Ik kan er niets aan doen, maar ik bespeur hier toch de een of andere treurige ondertoon.’ ‘Ja, ik heb je toch verteld van die Laura, hè? Nou dat is allemaal wel goed en zo, maar ze was alleen weer chagrijnig.’ ‘Oh jee, is het weer die tijd van de maand?’ ‘Nee, daar heeft het niets mee te maken. Ze had alleen een beetje op haar flikker gekregen van de bewakers. Je weet wel dat je hier vroeger bij de bibliotheek gewoon sleutels kon pakken.’ ‘Ja zeker wel, ik heb zelf ook nog steeds zo’n ding, hartstikke handig, joh.’ ‘Nou, zij had er dus ook nog één, maar ze was ineens al haar spullen kwijt, ze heeft nog een heel tijdje moeten zeuren om dat nog terug te krijgen.’
Hier in Eindhoven denken ze een oplossing voor het kluisjes-probleem te hebben, maar studenten aan de Erasmus Universiteit van Rotterdam zullen in het vervolg wel helemaal uitkijken met het in bezit houden van de kluissleuteltjes. Terwijl bij onze eigen universiteit alleen een identificatieplicht geldt voor eenieder die zijn spullen veilig wil opbergen, nemen ze in Rotterdam strengere maatregelen. Studenten zoals Laura wacht daar een geldboete, die kan oplopen tot zo’n vijftig piek. Bovendien zijn ze daar een proef begonnen met het electronisch beveiligen van de kluisjes, dit kost je dan wel een gulden per dag. De kluisjesnood was daar dan ook wat hoger dan bij ons. Terwijl je hier hooguit het risico loopt om bij de bibliotheek doorgestuurd te worden naar de portiersloge, was het daar al onmogelijk om uitslapen en een dagje zonder zorgen over je bezittingen te combineren. Een kleine tip uit het Eindhovense: zet gewoon
wat meer kluizen neer.
Studmuffins of Science
Het beeld van de wetenschapper die in een stoffig kamertje moeilijke formules op een blaadje papier krabbelt, moet veranderen. Volgens het wetenschapsblad Scientific American is dat ook aan het gebeuren. Er bestaat sinds kort een kalender met pin-ups van echte mannelijke wetenschappers: de Studmuffins of Science. Wetenschappelijk verantwoorde stukken, dus. Naar verluidt waren horden vrouwelijke journalisten geïnteresseerd in deze studs. Helaas kwamen ze niet halfnaakt opdraven, zoals men van pin-ups mag verwachten, maar in pak met stropdas. Misschien was dat maar beter ook, want dr. October had dan wel aangeboden uit de kleren te gaan voor de goede zaak, maar na een blik op zijn ontblote bovenlijf vond de fotograaf het toch beter dat het shirt aanbleef.
Voor volgend jaar staat een kalender met Nobelprijswinnaars op het programma. Maar waarschijnlijk wordt de derde kalender Women of Science toch de meest succesvolle. Bekijk ‘t maar wacht vol spanning op het eerste initiatief voor een TUE pin-up-kalender met wetenschappers, medewerkers en studenten. Als favoriet wordt al een bekende van Cursor voorgedragen: Kees Huizing, die was al te bewonderen op de achterpagina van Cursor 18.
door Jannigje Gerritzen & Willem van Rossum