Wetenschappelijk gezeik
Wat er in gaat moet er ook weer uit. Het is een eeuwenoud principe, maar het geldt nog steeds. De hele dag worden er verschillende zaken naar binnen gegooid. Het begint ‘s morgens vroeg al met het kopje koffie. Voor veel studenten eindigt het pas de volgende ochtend als de kroegbaas ‘laatste ronde’ heeft geroepen. Nog snel even dat laatste biertje naar binnen gieten voor je echt naar buiten wordt geveegd.
De keerzijde van de medaille is dat je wel regelmatig even afvalstoffen moet lozen. Vooral als je ‘s avonds lekker bier loopt te hakken dringt je blaas er regelmatig op aan om even een plasje te gaan plegen. Voor velen een vervelende bijzaak, maar niet voor Jan Groen. Deze zevenendertigjarige artsonderzoeker heeft een onderzoek gedaan naar de verschillende factoren die het verloop van de urinelozing bepalen, zo meldt het Rotterdamse studentenblad Quod Novum. Het hele plasproces wordt volgens Groen bepaald door een ingewikkeld samenspel tussen het zenuwstelsel, de blaas en de plasbuis.
Groen deed voor zijn onderzoek een beroep op een cavia. Dit beestje heeft namelijk net als de mens een mooie regelmatige straal, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een rat die het zaakje in stootjes naar buiten werkt. Bovendien heeft eerstgenoemde een ongeveer vier keer zo grote blaas, dit is echter nog steeds maar zo’n vier milliliter. Een mens kan gelukkig wat meer bergen, hij heeft opslagcapaciteit voor zo’n vierhonderd milliliter. Het is volgens Groen echter niet verstandig om dit volledig te benutten. Als je regelmatig je plas ophoudt wordt je blaasspier namelijk opgerekt, wat een zwakke blaas tot gevolg kan hebben. Een andere conclusie was dat voor vrouwen de lozing meestal makkelijker verloopt dan voor mannen. Zij hebben namelijk een kortere plasbuis en geen prostaat, waardoor hun straal ‘krachtiger’ is. Toch maken zij de gang naar het toilet minder vaak omdat voor hen het proces bewerkelijker is. Daarnaast blijken smerige toiletten voor hen vaak een belemmering te zijn.
Evil House of Cheat
Mensen vragen zich soms af waar het Internet nou eigenlijk goed voor is. Veel gebruikers komen niet verder dan een homepagina met wat foto’s van de kat en de parkiet. Maar wacht, er is een nieuwe toepassing gevonden die vooral voor studenten uitstekend van pas komt: The Evil House of Cheat. Het klinkt als een soort illegale goktent, waar je in rokerige kamertjes met gemerkte kaarten flink getild kunt worden. Of als een uitvalsbasis voor een groep meesteroplichters.
Dat laatste is eigenlijk wel een beetje waar. The Evil House of Cheat is de toepasselijke naam voor een database met werkstukken en scripties. Op de homepagina staan de instructies. Het is heel simpel: wie een werkstuk instuurt krijgt de toegangscode om het huis binnen te gaan. In het huis staan de werkstukken van degenen die al eerder iets instuurden, gerangschikt per onderwerp. Bij elke scriptie en essay zijn de naam van de schrijver, het schoolsysteem en het punt dat ervoor gegeven werd vermeld. Het studentenleven wordt eenvoudig. Geen avondenlang meer achter je pc’tje zweten op een moeilijk hoofdstuk. Gewoon downloaden, uitprinten en je eigen naam eronder zetten. Er zijn echter wel wat nadelen aan The Evil House of Cheat verbonden. Je moet eerst zelf een werkstuk inleveren om überhaupt binnen te mogen. Maar vervolgens kun je naar hartelust werkstukken van anderen plagiëren.
Op dit moment bevat The Evil House of Cheat nog vooral essays over maatschappij en literatuur. Het aantal technische werkstukken is nog beperkt. Maar hoe meer studenten het huis binnengaan hoe groter de mogelijkheid tot bedriegerij. Met een beetje gevoel voor corruptheid kom je er wel (http://www.hvision.nl/~lovkraft).
Limbopad moet breder
Een foutje bij het doorgeven van de bedragen voor de collegegelden: de Rijksuniversiteit Limburg was vergeten het collegegeld voor auditoren te vermelden. Iedereen dacht dat ze in Limburg hetzelfde bedrag gingen vragen als in Eindhoven, namelijk 2400 gulden. Maar nu moeten Maastrichtse studenten maar liefst 3300 piek lappen voor een plaatsje in de collegebanken. Hiermee is de TUE officieel de goedkoopste universiteit voor auditoren. Een slimme student kiest dus voor Eindhoven. Elfhonderd snuiters, dat scheelt toch wel een slok op een borrel.
Wellicht zullen hordes naar kennis hongerende studenten zich in de toekomst naar onze lichtstad begeven. Daar komen nu misschien ook Limburgse techneuten bij. Tijd dus om wat tegeltjes bij te leggen op het Limbopad, want dat moet natuurlijk breder om de extra toeloop te verwerken.
Speciaal voor de lange man in het auditorium: mogelijkheid tot vergelijkend warenonderzoek. Volgens een welingelichte lange bron hangen de schaamschotjes in de herentoiletten een tikkie aan de lage kant. Een blik opzij is al voldoende om te zien hoe het ervoor staat met de Dutch beef van je buurman. Foto: Bram Saeys