door Jannigje Gerritzen & Willem van Rossum
Slavenarbeid
Een sleuf van zo’n 130 meter lengte met daarlangs de zwetende ruggen van ongeveer twintig studenten. De schop in de hand en zich doodwerkend in de brandende zon. Het enige dat nog ontbreekt zijn een stel sadistische opzichters met riot-guns. Anders zou dit een perfect tafereel zijn voor een scène uit een Amerikaanse gevangenisfilm. ‘Working on the chaingang’, enzovoort. De enige cameraman die echter in de buurt was, was onze fotograaf. En gelukkig waren de agressieve diknekken ook nergens te bekennen. Het enige wat de studenten ertoe dreef om deze slavenarbeid te verrichten is het vooruitzicht op een lekker potje tennis. Om voortaan ook ‘s avonds een balletje te kunnen slaan was het namelijk nodig om verlichting aan te leggen langs de universitaire tennisbanen.
Een probleem was de poen. Okee, ze kregen dan wel wat subsidie van de Stichtig Studenten Voorzieningen en van het Steunfonds Eindhovense Studentensport. Ook de personeelsvereniging van onze universiteit had nog wel wat te makken. Zij maken immers ook regelmatig gebruik van de tennisbanen. Maar volgens Rikkert Smittenaar van tennisvereniging Fellenoord was dit niet voldoende om de volledige verlichting te bekostigen. Dus werd er binnen de tennisvereniging maar eens een balletje opgegooid. Resultaat: twintig verwoed spittende studenten om het gat voor de leidingen te graven. Ze deden dit overigens in een rap tempo. De geul van zo’n 130 meter lang en een halve meter diep werd in zo’n vier uur gegraven. Wat tennis al niet los kan maken.
Lullo’s
‘Hé, Van Binsbergen, lul, hoe is het kerel. Nog geneukt de laatste tijd?’ ‘Nou Kerstens met mij is alles picobello, ik heb weer gescoord van het weekend.’ ‘Ja, da’s goed, da’s goed.’
De meesten kennen ze wel, de Lullo’s van Jiskefet. Elke maandagavond zijn ze te zien bij de VPRO. Na het programma volgt doorgaans een reclamespotje voor de betreffende omroep met de slogan: ‘Alleen Lullo’s worden geen lid’. Donderdagnacht 18 april was het door de nieuwe maan lekker donker bij de Bunker. Een geïnspireerde graffiti-artist in Eindhoven kalkte ongezien de Bunkermuur van de sociëteit van het Eindhovens Studenten Corps (ESC) onder. De tekst had hij echter op één klein detail aangepast: ‘Alleen Lullo’s worden lid’. Vice-president Thijs Verbeek van het ESC: ‘Het is natuurlijk een beetje suf om zoiets op de muur te zetten. Wij vinden het gewoon een heel kinderachtige grap en hebben de SSE gevraagd om het te laten verwijderen. Ik heb geen idee wanneer dat gebeurt, maar we hopen natuurlijk zo snel mogelijk.’
Foto: Bram Saeys
Steentje bijdragen
Wie niet achter de pisbak staat, maar op het TUE-toilet zit, kan soms voor een onprettige verrassing komen te staan. Als de vorige bezoeker van het kleinste kamertje het toiletpapier ruimschoots heeft laten rollen ontstaat er voor de volgende klant een nijpend tekort aan dit afveegmiddel. Met de billen bij elkaar geknepen kun je nog net een vel uit je collegedictaat scheuren.
Maar wat hangt daar? Een WC-muurkrant van het Universitair Milieu Platform Eindhoven. Gedrukt op kringlooppapier, dus ideaal. Wie de WC-muurkrant als alternatieve wc-rol gebruikt, mist wel de grote boodschap die dit medium brengt. In Nederland worden jaarlijks namelijk maar liefst 620 miljoen toiletrollen doorgetrokken. Dat is een slordige 77.500.000 kilo papier. Dat is nuttige informatie die de wc-ganger tot nadenken aanzet. Maar nog meer wetenswaardigheden volgen. De TUE zou namelijk het spoelwaterverbruik kunnen terugbrengen van twintig naar zestien procent van het totale waterverbruik door moderne stortbakken met spoelonderbreking te installeren. Vervolgens geeft de krant een tip hoe dit moet: ‘De ombouw is makkelijk uit te voeren. Als je het simpel en snel wilt doen, kun je ook een baksteen of iets dergelijks in je stortbak leggen.’ De boodschap is dus duidelijk: haal een steen uit je achtertuintje, neem hem mee naar de TUE, kieper hem in een stortbak en draag zo je steentje bij aan het milieu. Of zou dat toch niet helemaal de bedoeling zijn?
Vieze studentenverenigingen
Elke studentenvereniging wordt gemiddeld twee keer per jaar verrast met een onaangekondigd bezoekje van de Keuringsdienst van Waren. Misschien een leuke job voor een mislukte student, zo blijf je toch nog een beetje in het studentenmilieu hangen. Nadeel is echter dat je wel af en toe je vroegere maatjes op de vingers moet tikken. Over het algemeen blijft het bij kleine waarschuwingen, maar in Groningen was het onlangs goed raak. Bij een niet nader genoemde vereniging vond de ‘hygiënepolitie’ het nodig om zelfs een procesverbaal op te maken, zo meldt het Groningse universiteitsblad UK. De wantoestanden die daar heersten, waren dan ook van hemeltergend. Er werd onder andere een ernstig vervuilde vloer, een achterwand met opgedroogde modder en een met ‘bruingekleurd slijm en zand’ bedekt buffet aangetroffen. Dan valt het in Eindhoven dus nog wel mee. Hier komen alleen wat desolate kakkerlakken af en toe de lallende studenten vergezellen.