U-Raadswerk U-Raadswerk Raadswerk U-Raadswerk U-Raadswerk

Ik word er zo godsgruwelijk moe van. Het is weer zover, de kermis van de verkiezingen is aan de gang. En niemand is er blij mee. De kiezer niet. De fracties niet. De belachelijke wanhoopsstrijd om de kiesdrempel te halen, heeft grote irritaties tot gevolg. Enige inhoud ontbreekt aan alle kanten. Leuke kleurtjes en vriendelijke gezichten moeten de kiezer over de streep trekken om te gaan stemmen, al is het maar blanco. Toch doe ik er aan mee. Maar wel op mijn manier.
Ik word er zo godsgruwelijk moe van. Raadsleden die hun stukken niet lezen (‘Ik heb het zo drùùùùùk’; naar een idee van Maarten Pieterson). Raadsleden die weer geen tijd hebben gehad om alles goed voor te bereiden. Dit is niet iets dat alleen in de universiteitsraad speelt, maar ook bijvoorbeeld in de faculteitsraden of bij de gemeenteraad. Het geringe verantwoordelijkheidsbesef van veel raadsleden is verbazingwekkend. De arrogantie om te beweren dat je van alles van plan bent, maar dat er uiteindelijk maar weinig van terecht komt. Puur vanwege een gebrek aan inzet. Als je het niet leuk vindt om zware stukken en wetsontwerpen door te lezen, dan moet je niet in de universiteitsraad gaan. Je bepaalt mede het beleid van de universiteit en dat is geen geringe verantwoordelijkheid.
Ik word er zo godsgruwelijk moe van. Natuurlijk had de kiezer wel kunnen weten wat er gebeurt op raadsniveau. In elke Cursor staan minstens twee artikelen over raadszaken. Ik kan me heel goed voorstellen dat de kiezer door het jaar heen niet al deze stukken heeft gelezen, maar ik hoop dat men zich tijdens de verkiezingen enigszins in de universiteitspolitiek verdiept. Er zijn echt wel verschillen tussen de fracties. Ook de kiezer kan democratie werkbaar maken.
Ik word er zo godsgruwelijk moe van. Ik kan natuurlijk niet voor anderen spreken, maar gekozen worden voor de universiteitsraad heeft gevolgen voor de nachtrust. Ik vraag me vaak af waarom ik er dan toch voor heb gekozen. Het moet een stuk idealisme zijn. Dat idealisme kan heel ver gaan, maar kan ook goed de kop ingedrukt worden. Met veel energie ergens aan werken, betekent lang niet altijd resultaat. Zeker niet in de politiek. Succesjes geven energie. Tegenslagen soms ook. Alleen is dat vaak moeilijk uit te leggen.

Het is natuurlijk wel leuk om van alles in Cursor te roepen, maar als een echte politicus wil je toch ook een aantal nuanceringen aanbrengen. Het is allemaal niet zo negatief als het hierboven staat. Ik kan niemand zijn leven regelen. Iedereen doet dingen op zijn manier. Dingen die voor mij de normaalste zaak van de wereld zijn, zijn dat voor anderen lang niet altijd. Dingen die ik belangrijk vind, kunnen anderen misschien niet boeien. Zolang de democratie in zijn meest zuivere vorm gehandhaafd blijft, ben ik al heel tevreden.

Fulco Treffers

In de rubriek ‘Raadswerk’ geven U-raadsleden hun visie op onderwerpen die in de vergadering van de U-raad ter sprake komen. In de rubriek schrijven Monique Bouman (WP-UR), Willem Buurke (OBP-UR), Paul Jansen (Groep 2000/ISO), Adri Proveniers (TUE 2005) en Fulco Treffers (Progressieve Fractie).