Buitenlandse Zaken
Een Nederlandse buitenlander
Ludgardo Job uit Curaçao ziet liever de zon dan donkere, grijze wolken. Niet dat hij een hekel heeft aan dat weertype, maar de stemming van de Nederlanders is hier zo afhankelijk van. Bij zomerse dagen vindt hij de Nederlanders over het algemeen erg vrolijk en uitgelaten. Hij ziet volslagen onbekenden elkaar groeten bij de bushalte. Dit gebeurt volgens Ludgardo overigens eerder in Eindhoven dan in bijvoorbeeld Den Haag of Rotterdam. Hij vindt dat de mensen in de regio Eindhoven vriendelijker zijn dan in de Randstad. De stad Eindhoven bevalt hem ook heel goed. Het is volgens hem een leuke, gezellige stad. In vergelijking met Amsterdam is Eindhoven een stuk kleiner, maar daardoor ook rustiger.
Toch bezoekt hij vaak andere steden. Dit doet hij vooral om familieleden en vrienden op te zoeken. Op Curaçao zijn familie en vrienden heel belangrijk. Bij problemen staan zij voor je klaar, maar ook voor de gezelligheid kun je bij hen terecht. Familieleden alleen met de feestdagen ontmoeten is op Curaçao ondenkbaar. Ludgardo was erg blij dat er al familieleden in Nederland woonden toen hij hier kwam. Zij hebben hem goed geholpen om zich hier thuis te voelen. De overgang zou volgens hem anders te groot zijn geweest. Thuis had hij zijn broer en moeder die altijd voor hem klaarstonden, hier was hij anders helemaal op zichzelf aangewezen.
Naast familieleden wonen ook veel vrienden van het VWO in Nederland. Net als hij zijn zij hier gaan studeren. Scholieren die eindexamen hebben gedaan kunnen kiezen om te gaan studeren in de Verenigde Staten, Venezuela, Columbia of Nederland. Ludgardo wilde eerst naar de Verenigde Staten om te studeren. Dan zou hij echter helemaal geen studiefinanciering gekregen hebben, waardoor studeren een erg dure aangelegenheid werd. Op advies van zijn vader heeft hij toen voor een studie in Nederland gekozen, hier heeft hij geen spijt van. Als hij afgestudeerd is, wil hij nog een jaar hier blijven om te werken en zo wat ervaring op te doen. Hij weet in ieder geval zeker dat hij voor het jaar 2000 voorgoed terug wil naar Curaçao. Hij wil niet langer dan tien jaar hier blijven, anders wordt het wel erg moeilijk om weer te wennen aan de levenswijze thuis.
Ludgardo voelt zich geen buitenlander. Toch beschouwen veel Nederlanders hem als buitenlander. Ze vragen vaak waar hij vandaan komt. Hij wordt hier gezien als een buitenlander met gelijke rechten.
Het opvallendste verschil tussen beide culturen is dat mensen hier veel meer naar de tijd leven. Je moet hier overal op tijd zijn, terwijl dit in Curaçao niet veel uit maakt. Een ander groot verschil ziet Ludgardo bij het uitgaan. Hier gaan mensen in hun alledaagse kleren op stap, kletsen wat en drinken daar iets bij. Op Curaçao kleden de mensen zich sjieker en gaan vooral uit om te dansen en mensen te ontmoeten. Het uitgaan was dus wel even wennen voor hem, maar het bevalt nu uitstekend. Eenmaal terug op Curaçao zal hij vooral de studentenavond missen.
Aan Koninginnedag in Amsterdam zal hij, eenmaal terug op Curaçao, regelmatig met weemoed terug denken. Zo’n miljoen mensen die samen feestvieren in één stad, dat is voor Curaçao ondenkbaar. Maar ook zijn eiland heeft pleziertjes die hij hier mist. Even op en neer naar het strand om lekker te zonnebaden komt hier immers niet zo vaak voor.
Naam:
Ludgardo Job
Afkomstig uit:
Santa Rosa/Curaçao
Studeert hier:
Informatica
In de rubriek ‘Buitenlandse Zaken’ interviewt Moniek Stoffele elke week een buitenlandse student of studente die voor enige tijd aan de TUE verbonden is. Bram Saeys legt ze vast op de gevoelige plaat.