De studenten van de Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR) zijn over het
algemeen goed tevreden over hun universiteit. Dit blijkt tenminste uit
een satisfactie-onderzoek dat deze universiteit uitvoerde. Bijna de helft
van de universiteitsstudenten in deze Maasstad heeft het oordeel ‘goed’
over voor de universiteit. Als je bedenkt dat slechts een kleine twintig
procent het stempel ‘slecht’ op hun universiteit plakt, is het resultaat
toch niet echt negatief. Eén ding moeten we de EUR in ieder geval nageven,
ze zijn behoorlijk zelfbewust. Het vergt toch minstens behoorlijk wat lef
om een externe instelling te laten meten wat je eigen studenten vinden
van zaken als je informatievoorziening, de tentamens en de colleges.
Ook hier in Eindhoven is ooit het idee gerezen om bij de studenten
hun tevredenheid te peilen. In februari 1995 maakte Cursor al melding van
het plan van het college van bestuur om een satisfactie-onderzoek uit te
gaan voeren. Zij hadden vooral veel te klagen over het imago van de universiteit
en hoopten hier op deze manier meer inzicht in te krijgen. Het CvB ging
er toen van uit dat de resultaten dat collegejaar nog bekend zouden zijn.
We zijn intussen ruim een jaar verder, maar hebben van het satisfactie-onderzoek
niets meer gehoord. Niet echt bevredigend... Mocht het er ooit nog van
komen, dan hebben we in ieder geval al een oordeel klaar over de ambtelijke
molen.
Aanstaande zondag, 26 mei,
gaat een aantal sportieve studenten en medewerkers weer zwemmend, lopend
en - last but not least - fietsend een deel van een triatlon afleggen.
Squadra Veloce zal dan voor de 16de keer de kwart, achtste en trio-thriatlon
organiseren. Ook binnen de vereniging zal de strijd dan losbarsten. Een
voorproefje is er al geweest tijdens de trainingskampen, maar nu volgt
dan de grande finale.
Een van de hoogste idealen van zulke sporters is toch om de snelste
te zijn. Enkele leden hebben in ieder geval al iets gedaan om een snel
uiterlijk te verkrijgen. Zij hebben namelijk het logo van Squadra in het
haar op hun achterhoofd laten scheren. Volgens Johan Barel, een actief
lid van Squadra Veloce en deel van het levende kunstwerk, is dit bovendien
een mooie afleidingsmanoeuvre voor als zij andere sporters het nakijken
geven. Voorwaarde is dan natuurlijk wel dat zij eerst medesporters inhalen,
maar wat kan er nog mis gaan met zo’n ‘snel’ kapsel.
Indianen zijn een door veel mensen gerespecteerde bevolkingsgroep. Aan
bekende indianen zoals Winnetou en Witte Veder werden dan ook meestal bijzondere
kwaliteiten toegekend. Vooral de zintuigen van deze mensen werden meestal
als uitzonderlijk beschouwd. Op de top van de Witte Dame werd dan ook als
kunstwerk een grote, opblaasbare roodhuid geplaatst. Toch wel een veilig
idee, zo’n wacht. Na één dag was het echter uit met de pret. Een stelletje
onverlaten klom naar de top en ontvreemdde de indiaan.
Jammer voor hem, want na zijn taak op de Witte Dame zou hij ook nog
rond gaan reizen langs musea in Amman, Jakarta, Havanna en Nanjing. Toen
kwam echter een anonieme, gouden tip. Een deep throat liet weten dat de
indiaan zijn tipi had opgeslagen in een studentenhuis aan de Mauritsstraat.
Volgens Karel van Dijk, lid van de werkgroep die de Witte Dame voor kunst
wil gaan gebruiken, werd hij daar niet aangetroffen. Na een tijdje aandringen
werd de werkelijke verblijfplaats van The Big Chief echter achterhaald;
hij was ergens in Eersel langs de weg gedumpt. Na de publiciteit rond de
verdwijning waren de daders zo geschrokken dat zij er zo snel mogelijk
van af wilden. De opluchting over de terugkomst van de indiaan was zo groot
dat er snel een deal werd gemaakt met de blanke mannen die de ontvoering
op touw hadden gezet. Gescalpeerd zou er niet worden en andere zware straffen
hingen hen ook niet boven het hoofd. Voorwaarde was wel dat zij mee zouden
helpen bij de terugplaatsing van deze buffeljager. Ook moeten zij zijn
verblijf nu veilig stellen door hem permanent te bewaken.
Donderdag 2 mei was een zwarte dag voor het Eindhovens Studenten Corps.
In het holst van de nacht sloegen onbekende dierenliefhebbers genadeloos
toe. Eerst werd ingebroken bij toneelvereniging Doppio, waarna de sluwe
inbrekers een gat zaagden in de gipswand tussen Doppio en de E.S.C.-sociëteit.
Vervolgens kwam een moker enige malen neer op de gipswand en kropen de
dieven door het gat bij het E.S.C. naar binnen. En daar hing Arie, de adelaar
van het Corps. Arie werd al eerder op brute wijze gekidnapt, maar nu werd
hij ook op de foto gezet en vervolgens voor dood achtergelaten in de tuin
van het Corpshuis Apocalypse.
Volgens de geruchtenmolen ontving het Corps vervolgens een duister
telefoontje met de boodschap: ‘Hee, er ligt een dooie vogel in jullie tuin!’
Ook kwam er een anonieme brief, maar die gaf niet veel klaarheid omtrent
de identiteit van de daders. In het geruchtencircuit gaan verhalen dat
de SSRE het wellicht gedaan zou kunnen hebben, maar zowel de SSRE als het
E.S.C. ontkennen dat dit het geval is. E.S.C.-president Kees-Jan van Lier:
‘Een actie is niet echt studentikoos als je jezelf niet bekend maakt. Bovendien
is er een wand doorgebroken en voor die kosten draait de Bunker nu op.
Uit de brief die wij kregen was het wel duidelijk dat het geen vereniging
was.’ Tot nog toe dus geen spoor van de daders. Het E.S.C. is wel druk
op zoek, dus het is niet ondenkbaar dat deze adelaar nog een staartje krijgt.