Eindhoven onderzoekt de Grenzen aan de Architectuur
door Gerard Verhoogt
Rem Koolhaas flirt met film, Bernard Tschumi met dans, Ben van Berkel met muziek en John Heiduk met poëzie. Menig architect haalt zijn inspiratie uit andere disciplines, maar van de andere kant bemoeien kunstenaar Jan Dibbets en regisseur Peter Greenaway zich met architectuur.
Voor de organisatie van de Eindhovense Dag van de Architectuur genoeg reden om zes projecten op te zetten rond het thema ‘Grenzen aan de Architectuur’, die in enkele markante gebouwen te vinden zijn. Wie Eindhoven wil zien vanaf het dak van het Dorinthotel, of wie de toren bij het Centraal Station wil beklimmen kan van daar van 15 juni tot 2 juli terecht. Tevens openen zo’n 250 kunstenaars, vormgevers en architecten hun deuren tijdens de Atelierroute.
De gebouwde omgeving en architectuur vinden velen synoniem, maar ze zijn het niet. Architectuur verwijst naar ontwerpers die met hun werk iets te vertellen hebben, die daar theorieën over ontwikkelen en voortdurend in interactie staan met publiek en collega’s. De gebouwde omgeving verwijst naar het tegendeel en betreft helaas het merendeel van de gebouwen, die getroffen worden door ontoereikende budgetten, kortzichtige opdrachtgevers, gemakzucht of onkunde. Aldus de organisatoren van de Dag van de Architectuur, die dit verschil willen benadrukken.
Op de opening (14 juni, 19.30 uur) bespeelt Paul Panhuysen, voormalig directeur van het Apollohuis, zijn snareninstallatie op de dak van de Bijenkorf. Daarna wordt de automatische bespeling ingeschakeld. In de parkeergarage aan de Mathildelaan zijn de speciale meubelontwerpen van Jerry van Eyck te bezichtigen en in het voormalige gebouw van het Eindho-vens Dagblad maakt Mark Dijkstra een installatie met geluid, licht en spiegels. Mario van Horrik en Petra Dubach bouwen in de 26 meter hoge toren van het Centraal Station een speciale installatie. Wie het smalle trappenhuis beklimt hoort de geluiden van treinen en voetstappen. Samen met engte- en hoogtevrees transformeren die de toren in één grote bewe-gingsinstallatie. Eén van de vreemdste plekken is het dak van het Dorinthotel. Wie denkt de stad te zien komt bedrogen uit, want je kijkt er volledig overheen. Om het publiek te laten delen in deze ervaring, speelt acteur Stefan Jung vanaf 21 juni fragmenten van ‘De vergaderzaal’ naar een roman van Albert Alberts. Er worden gedichten voorgedragen met muzikale begeleiding van violiste Amrlies Leutscher en percussionist Arend Niks. Gastheer is Jan Reijs.
Lichtarchitect Harry Hollands ontwerpt een lichtplan voor de waterbollen die Wim Quist in 1971 ontwierp. Hollands studeerde bouwkunde aan de TUE en is lichtarchitect voor Philips Lighting. Hij maakte lichtontwerpen voor een kathedraal in Moskou, een hotel in Istanboel en een tempel in Cambodja en is ook betrokken bij het lichtplein bij de Witte Dame. Onder de beeldend kunstenaars, vormgevers en architecten van de eerste Atelierroute zijn de architectenbureaus van Dirrix/Van Wylick en Marx & Steketee, brons-gieterij Beeldenstorm, Grafico De Poost en Grafisch Atelier Daglicht. De spectaculaire afsluiting vindt op 1 juli plaats in Cultuurwerk-plaats 2B met de ‘Apocalyps’ onder leiding van Dick Verdult.