Cultuer

Laat Gods water over Gods podium lopen

door Gerard Verhoogt

‘Iedereen mag bij de uitzending zijn en het is gratis. Gratis!! We zijn op zijn zondagsbest met een mooie broche en een klein stevig knotje, want stel je voor dat de spelden los gaan! Dan zit je daar met die slierten’, vertelt zuster Anna slissend en lispelend op hoge toon en met een zachte ‘g’. Maar los haar kan toch ook mooi zijn? Met zachte stem antwoordt ze: ‘Maar wij zijn toch van een bepaalde leeftijd dat je het niet meer los draagt, en het gaat toch om de binnenkant?!’ Anna en haar zus Kaat presenteren hun absurdistische muziek- en talkshow ‘Nachtzusters’ vrijdag vanaf 12.00 uur live voor de radio in de Stadsschouwburg.

Met hoge stem vervolgt ze, soms ook tegen Kaat: ‘We zijn al vanaf onze geboorte bij elkaar.’ Nooit ruzie gehad? Een zielige zuster Anna antwoordt met lage stem: ‘Nou roert u toch een punt aan. Vlak na de oorlog hadden wij een onderduiker, John MaCintosh, en die had echte nylons voor mijn zuster en mij meegebracht. Maar hij heeft dat voor de een en de ander verzwegen en we dachten allebei dat we iets ‘speciaals’ voor hem betekenden... Eerst hebben we elkaar de haren uitgerukt en daarna is hij de laan uitgevlogen.’
‘Zuster, mag ik vragen hoe oud u bent?’ ‘Dat mag u vragen, maar dat zeg ik lekker toch niet. Ik ben vier maanden ouder dan mijn zus. Eerst kwam ik eruit en vader zag dat aan en riep: ‘Leg moeder in het donker, want dalijk komt er nog zo een.’ En na vier maanden dachten ze: ‘T’is veilig en ‘floep’ daar kwam Kaat. Zij is de meest geduldige en ik ben dan meer dat onstuimige type, hè. Een beetje haantje de voorste. Kaat staat nou nog steeds in de zwachtelthee te roeren, die moet nog trekken. Wat dat is? Gewoon een zwachtel flink uitkoken en dan opgieten. We stoken ook onze eigen weksel. Hoeveel procent dat is weten we nooit, we merken het wel na een flesje of twee.’
Onverstoorbaar vervolgt zuster Anna: ‘Wij wonen vlak achter de heuvels tussen de rivieren in een prachtig oud pandje en we hebben het in de oude staat gelaten, zoals vaders po, die altijd onder zijn bed stond. Zuster!!! De thee kan wel komen hoor, dat hoeft niet zo lang te duren. Wat zeg je? Oh, ze maakt er nog een krabtheetje bij. Slapen doen we samen in één bedsteetje en we wassen ons met een teiltje. De ene week mag ik eerst en gebruikt mijn zuster het tweede water, de andere week ik. In de winter doen we het niet zo vaak, dat koelt maar af.’
Zuster, elke week behandelt u een thema, maar zijn er ook taboe-onderwerpen? ‘Ik zou niet weten wat, het leven zelf komt aan bod en dat is zo rijk geschakeerd. Iedere open deur kan door ons ingetrapt worden, daar hebben wij geen probleem mee. En dat doen we graag.’ U en Kaat improviseren bijna alles, is dat niet moeilijk met de liedjes? Zuster Anna: ‘Nee, onvoorbereid gaat vaak het beste, ook met Urbanus die vrijdag komt. Als je dingen afspreekt dan moet je er de hele tijd aan denken dat je er aan denkt dat je het niet vergeet en dat je niks overslaat en dat is zenuwslopend. Dus wij laten Gods water maar rondlopen over Gods podium.’
Heeft ze nog een boodschap voor onze studenten? ‘Die wil ik meegeven: de mooiste tijd van je leven is vrije tijd. Dus zorg voor veel vrije tijd, dan kunt u doen waar u zin in hebt: buiten lopen op blote voeten door het natte gras, je kunt de hond aanleggen of zwaaien met een worst. Of wat u maar wilt.’

’Sex’ met De Vliegende Panters

door Huibert Spoorenberg
Het gaat goed met de cabaretgroep De Vliegende Panters. Het zegt genoeg dat Youp van ‘t Hek hen persoonlijk heeft uitgenodigd te komen werken voor het impresariaat waar hij ook deel van uitmaakt. De groep bestaat amper anderhalf jaar, maar de eerste prijzen zijn al binnen. Rutger de Bekker, Diederik Ebbinge en Eindhovenaar Remko Vrijdag nemen zondag 8 september om 21.00 uur in café Berlage in hun eerste avondvullende programma ‘Sex’ het publiek mee in hun orgieën en pre-puberale jongensfantasieën. Dit in een bonte aaneenschakeling van absurde maar voortreffelijk gezongen liedjes, een nieuw verhaal van Dikkie Dik, opmerkelijke poppenkast en nog veel meer.
Vorig jaar wonnen de Panters het Postbank Kleinkunstfestival. Dat optreden werkten ze uit tot zes kwartier. Hoewel ‘Sex’ anders doet vermoeden, gaat het programma daar niet helemaal over. Maar er moet een titel verzonnen worden en de rode draad is het relaas van drie jongetjes in hun pre-puberale fase met een bandje. Dan kom je al gauw uit op sex. Maar er is meer: kabouterhumor met Cabaret Rien Poortvliet, de Anne Frank-rap, een parodie op de gevoelige Stef Bos en de junk Dikkie Dik, die autoradio’s steelt: ‘Wat ziet Dikkie Dik daar? Auto! Ja, hij ziet een hele dikke BMW uit de zeven serie!’ (dit uitgesproken met een vet Surinaams accent).

Cabaretteketet
Rutger de Bekker, afkomstig uit Veldhoven, vertelt: ‘Je wordt eigenlijk meegenomen in een soort achtbaan. Voor de pauze is de snelheid erg hoog: zo’n 20 tot 30 verschillende acts in 40 minuten. Los zijn ze moeilijk te begrijpen, maar binnen de hele voorstelling weer wel. In de tweede helft zit een hele lange scène over drie oude acteurs. Dat willen we ook: de verwachting van de toeschouwer onderuit halen, ook in het lied over wereldleed, dat dan ook weer een parodie is. We maken eigenlijk gewoon wat we leuk vinden; we willen ons niet speciaal afzetten tegen het gebruikelijke ‘cabaretteketet-stramien’ van sketchje-liedje-sketchje. Over hun Intro-optreden in Groningen zegt De Bekker: ‘Als zo’n optreden goed loopt lult zich dat rond onder die studenten en hebben we in december weer volle bak. Maar je weet het nooit. Bij een groep gereformeerde Wageningse studenten viel de acteursscène niet in goede aarde. En daarmee het hele optreden.’
De Vliegende Panters zijn dinsdag 10 september ook nog te zien bij het VARA-programma ‘De Nederlandse Cabaretdagen’.