Lambrusco getest: goedkoop blijkt geen duurkoop

door Maurice Schaeken

Goede wijn groeit niet vanzelf aan de druivenstokken. Daar moet de mens nog heel wat voor doen. Het geploeter ontlokte een wijnkenner al eens de uitspraak: ‘In feite wil God alleen maar azijn maken’. De producenten hebben inmiddels eeuwen ervaring in het omzetten van het sappige besje in een fruitige wijn. Bijvoorbeeld bij de ‘antieke’ Lambrusco-druif. De wijnliteratuur is niet erg onder de indruk van deze soort: ‘fabriekswijn, kunstmatig gezoet en van prik voorzien’. Toch laat een flesje op een warme zomeravond zich lekker wegdrinken. Reden voor het Testlab van Cursor om haar neus eens in deze vochtige en zoete materie te steken. Voor de zekerheid werd het team versterkt met een deskundige: een Italiaanse ERASMUS-studente.

De Lambrusco-druif groeit in vele variëteiten op de hellingen van het dal van de Italiaanse rivier de Po. Bijvoorbeeld de Sorbara-variant, verantwoordelijk voor het leeuwendeel van de Lambrusco-sloot. Of het type Salamino, zo genoemd vanwege de grote gelijkenis van de druiventros met de salami-worst, een ander beroemd produkt uit Italië. Deze wijnsoort staat in gunstige zin bekend om zijn hulp bij het verwerken van een zware maaltijd. Nuttig gezien het stevige dieet van de bewoners van de ‘Lambrusco-streek’. Ook de dorstlessende capaciteit mag er zijn.

Ontploffingsgevaar
Lambrusco komt in zeer vele merken, soorten en variëteiten voor. Enige beperking zou de testresultaten zeker ten goede komen. De testlaboranten kozen er twee: kleur en geografie. Daarom struinden de inkopers van het Testlab de omgeving van de Woenselse Markt af op zoek naar rood testmateriaal. Daar bleek dat de Aldi, na haar terugroepactie vanwege ontploffingsgevaar, haar Lambrusco nog niet geherintroduceerd heeft. De uiteindelijke buit bedroeg negen verschillende flessen, zeven van driekwart liter, twee van anderhalve. Een fles werd dubbel ingevoerd. Dit om het testmateriaal op het mooie ronde getal van tien flessen te brengen èn om de betrouwbaarheid van de test te kunnen beoordelen.
Ieder testlaborant kreeg tien genummerde bekertjes met het rode, licht mousserende vocht voorgeschoteld met de opdracht: zet ze maar op volgorde. Vooraf bestond nog enige twijfel aan de mogelijkheid tien ongeveer gelijke alcoholische dranken uit elkaar te houden. Maar deze aarzeling verdween snel. Vooral de vieze wijnen lieten zich duidelijk determineren. Als allergoorste kwam zonder enige twijfel de Lambrusco Luciani uit de bus (fles?). Deze ‘reform’wijn liet zich bij Gimsel voor maar liefst fl. 10,50 uit de rekken pakken. Qua prijs de topper van de avond. Qua smaak echter het diepste dal. De kwalificaties logen er niet om: ‘Wrang en zuur’, ‘Afwaswater’, ‘Het slaat op je tanden’ en ‘Hier looien ze vast en zeker leer mee’. ‘Kies voor gezond en lekker’, werft de kassabon. Het testteam moet daar wat meewarig om lachen.

Instinker
Op de volgende sport van de ladder trof het team de instinker van de test aan: de twee flessen Lambrusco Rosso Chiarli 1860 van de Albert Heijn. De meeste mensen wisten deze klip te omzeilen. Ze plaatsten de wijn gebroederlijk naast elkaar op de een-na-laatste en twee-na-laatste plek. ‘Vieze nasmaak’, ‘Zou ik nog niet drinken na twee weken Sahara’, ‘Bedorven frambozenlimonade’, ‘Er is grond meegekomen’. De inkopers stonden ervan te kijken. Eerder deze zomer stond deze wijn nog vrij hoog op een voorlopige ranglijst. Ze dachten het team een plezier te doen juist deze variant dubbel mee te nemen. De test deed echter de vraag oprijzen of er veel verschil tussen verschillende partijen zit.
Op plaats zes en zeven staan de Lambrusco Daunia (supermarkt De Boer) en de Il Baleno (wijnhandel Van de Heijden). Het stadium van walging is voorbij, maar het testteam acht zich pas rond plaats vijf in de drinkbare regionen. Daar bevindt zich de Lambrusco dell’ Emilia van slijterijketen Curio. Het team weet er een ‘redelijk’ uit te persen. Overigens komt deze uit dezelfde bottelarij als de eerder genoemde Daunia. Hoewel het vermoeden bestaat dat het om dezelfde wijn in verschillende flessen gaat, kan dit door te testen niet bevestigd worden.

Indicator
De subtop staat op de schappen van de C1000 (Scampolo) en poelier Verstappen (Taviano). Sommige testers plaatsten ze zelfs op de eerste plaats. ‘Een vrolijke’, ‘Ligt lekker in de mond’, ‘Niet slecht’.
Bovenaan wedijveren Lambrusco dell’ Emilia (Basismarkt) en de Villa Rosa (Curio). Door iets meer waarde te hechten aan de mening van testers die niet in de AH-valkuil gevallen zijn, mag de Basismarkt dit jaar het predikaat ‘Beste Lambrusco-leverancier’ boven de deur hangen. ‘Ruikt het beste’, ‘Zeer goede smaak’, ‘Hier ga ik voor’. Deze wijn bleek -pikant detail- omgerekend ook de goedkoopste. De prijs blijkt dus een slechte indicator: de duurste Lambrusco was niet te zuipen, terwijl de goedkoopste won. Overigens hanteren winkeliers een vreemde omrekenfactor. Zo kan de goedkoopste driekwart litervariant, de duurste anderhalve literfles worden.

KlasseringWinkelMerkBottelarijAlcoholPrijs
1Basismarktdell’EmiliaConsorzio Cantina Sociali Emiliane7,5fl. 2,50
2CurioVilla RosaCantina de Duca, Modena7,5+ 3fl. 4,95
3C1000ScampoloCantina della Torre, Ora8fl. 3,55
4poelier VerstappenTavianoC.V.G., Dolo7 + 3fl. 4,45
5Curiodell’ EmiliaS.P.A.S.C.H., Ora8fl. 3,-
6de BoerDauniaS.P.A.S.C.H., Ora8fl. 3,75
7wijnh. vd HeijdenIl BalenoV.S., Gattatico8 + 2,5fl. 6,95
8+9Albert HeijnRosso Chiarli 1860Chiarli, Modena7,5fl. 3,75
10GimselLucianiA.Z.Agr.Gaetano Luciani, Luzzara11,5fl. 10,50

In de rubriek ‘Testlab’ zullen allerhande artikelen en diensten met een kritische doch rechtvaardige blik bekeken worden. Een wisselend panel zal regelmatig verslag doen van haar bevindingen. Over de uitslag kan gecorrespondeerd worden.