door Jannigje Gerritzen & Willem van Rossum
Internet kraakt Smiths
Nu de rage die de flippo’s veroorzaakten aan zijn eind begint te komen, wil de jeugd wel weer eens wat anders dan die duffe schijfjes. Chipsfabrikant Smiths gooide er direct weer een nieuw marketingmiddel tegenaan: de scoorkaart. In de reclamecampagne en op de desbetreffende kaartjes wordt het systeem uitgelegd. Met behulp van een aanwijzing en je tactisch inzicht moet je een hokje op een foto van een voetbalwedstrijd openkrassen, en als de gebeurtenissen dan heel kras zijn, verschijnt er een balletje. Elk kaartje bevat twee van deze spelmomenten en als je ze alletwee goed hebt, heb je maar liefst tien piek gewonnen.
Om deze actie spannend (en goedkoop) te houden heeft Smiths het niet al te eenvoudig gemaakt. Met een beetje tactisch inzicht blijven nog minstens de helft van de hokjes over waarin mogelijkerwijs de bal verstopt kan zitten. Elke foto bestaat uit twintig hokjes dus een kleine berekening leert dat er een kans is van om en nabij één op honderd dat je een kaart goed krast. Er bevinden zich echter maar in de helft van de chipszakken kaarten, dus maak er maar een kans van één op tweehonderd van dat een zak chips van twee gulden je een tientje oplevert.
Als je echter echt tactisch inzicht hebt pak je het anders aan. Alles is tegenwoordig op het net te vinden, dus waarom niet de antwoorden. Surf maar even mee naar http://huizen.dds.nl/~symbol/scoor/index.htm. Hier bevinden zich op het moment van het ter perse gaan van dit nummer 1413 antwoorden op de raadsels van Smiths. Deze gegevens worden echter regelmatig aangevuld en ververst. Bovendien verschaft deze pagina een goede tip voor het vinden van de juiste zakken. Gebruik de zwaartekracht en de weegschaal van de groente-afdeling van de desbetreffende supermarkt. Toch jammer dat Smiths maar vijf scoorkaarten per adres/rekeningnummer honoreert. Bovendien hebben ze besloten om in oktober met de actie te stoppen. Wij hebben het systeem in ieder geval nog even getest en haalden uit tien zakken chips negen kaarten, die alle goed bleken voor een tientje. Leuke bijverdienste dus, chips eten.
Valse hoop
Wie kent het niet, het gevoel dat je, als je heel voorzichtig bent, je maag nog net van het knorren kunt weerhouden tot het moment dat je Groningse grijpstuivers binnenkomen. Je krediet, dat de bank je zo ‘goedkoop’ mogelijk ter beschikking stelt, is ruim overschreden en gezond eten kun je al helemaal vergeten, want één keer in de week ontspannen is tenslotte een primaire levensvoorwaarde en bier kost geld. Uit pure wanhoop ga je nog maar even zitten lezen in een folder van de Rabobank, waar je net nog eens bent wezen slijmen om nog een beetje meer te kunnen lenen. Op een gegeven moment kijk je opgewekt op. Er is nog hoop, er zijn nog mensen op deze wereld die weten hoe slecht studenten het hebben. Niet alle overheidsinstanties proberen je uit te persen. Je kunt namelijk huursubsidie aanvragen. In de folder ‘Op jezelf gaan wonen’ van de Rabobank wordt vermeld dat mensen die een kamer bewonen in sommige gevallen toch in aanmerking komen voor dit extra cen-tje. Voorwaarde is wel dat je woonruimte door VROM is aangewezen, zoals veel eenheden van stichtingen voor studentenhuisvesting zijn. Dus maar even een belletje plegen naar de Stichting Studentenhuisvesting Eindhoven. Frans van Asten legt uit: ‘Er zijn verschillende normen voor. De eerste is het inkomen, dat vormt bij studenten geen probleem. De tweede norm is echter de huurprijs en hier komt praktisch niemand aan. De subsidiale huur, dit is ietsje meer dan de kale huur, moet namelijk minstens 350 gulden zijn. Dit is bijna nooit het geval.’ Moedeloos zak je weer terug in je bankje en neemt nog maar een boterhammetje pindakaas. Wachtend op de dag dat jij eens in de politiek kunt stappen en de regels kunt bepalen.
Professor Jack
Sinds hij geen rector magnificus meer is, heeft Jack natuurlijk een hoop tijd over. Een uitstekende gelegenheid dus om wat bij te klussen. In een plaatselijk huis-aan-huis-blad uit Overloon staat een advertentie van Professor Jack. Maar is dit onze Jack wel? De reclame kopt: ‘Professor Jack, ernstig werk, vlug en doeltreffend, in alle discretie’. Discretie? Dat moet haast wel op discrete wiskunde slaan, een vak dat onze eigen Jack gaf vóórdat hij rector werd. Maar nee hoor, niets daarvan. Wie verder leest ontdekt dat Professor Jack een bekend ziener-medium is met grote ervaring en bevoegdheid. Dat laatste van die ervaring en bevoegdheid klopt wel voor onze ex-rector.
We lezen verder: ‘Lost grote en kleine problemen op’. Dat lijkt wel verdacht veel op wat wiskundigen de hele dag doen. Maar daarna is de illusie dat het om ‘onze’ Jack gaat snel voorbij. Professor Jack kan namelijk allerlei problemen oplossen. Wanhopige liefde, ‘trouwbaarheid’, verzoening, alle sexuele problemen; Jack draait er zijn hand niet voor om. Ook ‘ontbetovering’ (onvindbaar in het nieuwe Groene boekje) hoort tot het scala van mogelijkheden dat de professor aanbiedt. ‘BEL HEM NU OP’, kopt de advertentie. En je levensvreugde komt weer in de lift. Tip voor armlastige studenten: als je geen huursubsidie kunt regelen, de kraskaarten van Smiths het niet doen en die computer te stevig aan de muur verankerd is, kun je altijd Jack nog bellen, want geluk in de zakenwereld kan ook geregeld worden.
Proletarisch shoppen
Er zijn veel manieren om aan geld te komen, zodat je de spullen kunt kopen die je nodig hebt. In plaats van hard werken is het natuurlijk ook mogelijk om een fel begeerd voorwerp zonder te betalen mee te nemen. Dat staat bekend onder de noemer ‘proletarisch winkelen’.
Ze stonden er nog geen twee maanden, de nieuwe computers op de pc-zaal van de faculteit Wiskunde en Informatica. Maar vorige week dinsdag kwam er een proletarisch shopper langs. Een gloedjenieuwe Pentium 133 was de buit. Sjack Hunnekens van Bureau Computerfaciliteiten: ‘We weten dat hij op dinsdagochtend om tien over acht is aangezet. We vermoeden dat hij rond die tijd, dus vroeg in de ochtend gestolen is.’ Maar waarom kwamen ze er dan pas vrijdag achter dat ie weg was?