Een eeuw liefdesperikelen in De Effenaar
door Huibert Spoorenberg
De liefde is een dankbaar onderwerp dat van alle tijden, alle werelddelen en alle wat dan ook is. Vanavond presenteert de Effenaar een kleine bloemlezing over een aantal zeer verschillende liefdesperikelen uit de 20e eeuw. Om en om zijn het filmdrieluik ‘Les rendez-vous de Paris’ van Eric Rohmer (1995) en de tweedelige theatervoorstelling ‘Spleen’ van de groep Lever, Hart en Rede te zien.
In ‘Les rendez-vous de Paris’ staan drie amoureuze ontmoetingen centraal. In het eerste deel maakt een verliefde studente haar vriend jaloers door afspraakjes met anderen te maken. Het tweede deel borduurt voort op de gevolgen van een eerste ontmoeting. Een professor slaagt er ondanks zijn wijsheid maar niet in om een getrouwde vrouw uit de armen van haar echtgenoot te wringen. In het laatste deel zet een schilder zijn zinnen op de verkeerde vrouw.
Het toneelstuk ‘Spleen’ is geïnspireerd op het naderende einde van de eeuw en vergelijkt het huidige fin-de-siècle met dat van een eeuw geleden. Spleen is de ironische benaming voor de licht depressieve gemoedstoestand waarin iemand met zichzelf niet goed raad weet. In het eerste deel van de voorstelling, dat zich afspeelt in het Parijs van 1895, verandert het leven van de gevierde dichter Hugo Pimeaux drastisch als hij geconfronteerd wordt met zijn rivaal in de liefde. In deel twee zijn we in het heden beland, waarin het meisje Bel zich verveelt. Ook Pim, reeds haar zevende vriend, kan de sleur niet doorbreken. Ligt het aan hem? Bel zondert zich af om over haar leven en liefdes na te denken.
Als afsluiting van de avond zal de cabaretgroep De Frisse Lucht herinneringen ophalen aan de jaren ’70 en ’80 om alle opgedane emoties te ontladen. De groep selecteerde speciaal een aantal meeblèr-liedjes over onbereikbare liefdes, brandend zand en andere hartepijnen. Niet van deze tijd en toch ook weer wel. De Effenaar, vanavond, 20.00 uur. Entree: fl 15,-.
Genomineerde auteur Hafid Bouazza zondag in Berlage
door Huibert Spoorenberg
Zondagavond leest de Marokkaanse auteur Hafid Bouazza (1970) voor uit zijn opzienbarende debuut ‘De Voeten van Abdoullah’ in Grand Café Berlage. Dat is uitstekend getimed, want diezelfde middag geeft hij in Antwerpen acte de présence op de manifestatie ‘Het Andere Boek’. Zijn bundel is namelijk genomineerd voor de Groene Waterman-prijs. Bouazza wordt tevens geïnterviewd door Sander van Vlerken van het Eindhovens Dagblad.
‘De Voeten van Abdoullah’, dat afgelopen juni uitkwam, is een fascinerende bundel bizarre en surrealistische verhalen over de kracht van het geheugen, geestelijke bewustwording en ontluikende seksualiteit. Bouazza’s kleurrijke verhalen vinden hun oorsprong in de herinneringen aan een dorp in Marokko en doen denken aan de sprookjesachtige vertellingen van duizend-en-één-nacht.
Bouazza, die sinds zijn zevende in Nederland woont, wordt gezien als een van de talentvolste schrijvers van deze tijd. Hij studeerde Arabische taal- en letterkunde in Amsterdam, was docent-vertaler Arabisch, componeerde muziek voor film- en dansproducties, schrijft theater voor de jeugd en is regelmatig te horen bij het literaire VPRO radio-programma ‘De Avonden’.
Zijn optreden in Berlage is de afsluiting van de Marokkaanse Culturele Week, een uniek initiatief voor alle Eindhovenaren die kennis willen maken met de Marokkaanse cultuur. De Marokkaanse groep Al Amal omlijst het programma met prachtige Arabische en Andalusische muziek. Het ensemble bestaat onder meer uit twee violen, een Arabische luit en diverse slaginstrumenten. De toegang is gratis, het begint om 20.00 uur.
‘Het Mens’, een monoloog in verzen
door Gerard Verhoogt
Er is geen vrouw die ik niet ben geweest: de jonge minnares, de intrigante, de ingenue met de pijpekrullen (.....) rijpte ik tot rollen waar de erotiek in stotterde, zoals de echtgenote, de hysterica,
de koningin
De tekst van ‘Het Mens’ is van Benno Barnard. Chris Lomme, actrice van de Belgische theatergroep de Blauwe Maandag Compagnie, speelt deze monoloog in verzen. De BMC is één van de beste theatergroepen van de laatste jaren en kreeg prijzen voor voorstellingen als ‘O’Neill’ en ‘Joko’ naar de Franse absurdistische cartoonist Topor. ‘Het Mens’ gaat over de vrouw die ook op het toneel niet kan ontsnappen aan de keten die familie heet: de vrouw als dochter, als moeder, als echtgenote en minnares. Maar het gaat ook over haar bestaan als actrice, over succes, ouder worden, over het verleidelijke en tegelijk verschrikkelijke voorbeeld Marlène Dietrich. Barnard schreef de tekst op verzoek van Lomme en zet zo zijn poging voort om het Nederlandstalige versdrama in ere te herstellen, na zijn vertaling van ‘All for love’. ‘Het Mens’ is op 30 september te zien in de Stadsschouwburg.