Hulde voor de Publieksdag en Scholierenmanifestatie
Ter gelegenheid van de Nationale Wetenschapsdag hield onze universiteit op zondag 6 oktober haar traditionele, jaarlijkse Publieksdag. Net als in voorgaande jaren was de dag ook dit keer een groot succes. Om en nabij de 7.000 bezoekers waren op onze universiteit te gast. Vooral veel ouders met jonge kinderen kwamen op bezoek. Er was voor hen, maar ook voor oudere bezoekers, het nodige georganiseerd: van een Technika 10-werkplaats tot een scheikundig Toverlaboratorium, van bewegende robots tot studentensport, van een natuurkunde- en werktuigbouwkundemarkt tot een lezingenreeks, van jongleurs tot Hot Balls, van elektromarkt tot chemisch sprookjestheater, van virtual reality tot bliksemontladingen, van flight-simulator tot suikerspin. Om dit alles te realiseren waren vele studenten en medewerkers enthousiast in de weer. De Publieksdag van de TUE is al jaren het drukst bezochte evenement van alle evenementen op de Nationale Wetenschapsdag.
In het kader van de Wetenschap & Techniekweek startte dinsdag 8 oktober de inmiddels ook traditionele Scholierenmanifestatie. Vier dagen lang bezoeken honderden scholieren uit het voortgezet onderwijs onder begeleiding van hun docenten onze universiteit. Na het ochtendprogramma met demonstraties en een jongleershow in het auditorium, gaan zij in kleine groepjes aan de slag binnen de faculteiten. Deze zetten daarvoor ook dit jaar weer tientallen doe-projecten op touw. De scholierenmanifestatie van de TUE, nu alweer de vijfde in successie, is al jaren de drukst bezochte van alle scholierenmanifestraties bij universiteiten en techniekfaculteiten van hogescholen. Ook dit is alleen mogelijk dankzij de inzet van vele studenten en medewerkers. Een universiteit behoort midden in de samenleving te staan. Wetenschap en technologie behoren net als bijvoorbeeld sport en kunst onderdeel te zijn van onze cultuur. Via evenementen als de Publieksdag en de Scholierenmanifestatie onderstreept de TUE dat. Het college van bestuur wil daarom iedereen bedanken die er op welke wijze dan ook aan heeft bijgedragen dat de Wetenschap & Techniekweek aan onze universiteit dit jaar wederom zo’n geweldig succes is geworden.
College van bestuur
Probleemloos kopiëren
Ik zou graag eens aandacht willen vragen voor het feit dat voor iedere faculteit een andere kopieerkaart gekocht moet worden. Ik snap werkelijk niet dat zo’n innovatieve instelling als de TUE daar nog niets op heeft gevonden. Wanneer je toevallig in een bepaalde faculteit moet kopiëren, koop je een kopieerkaart, kom je daar na een half jaar weer eens, is dat ding zo verfrommeld dat-ie door de automaat niet eens wordt geaccepteerd. Zeggen ze dat er een chipkaart komt, is het probleem opgelost. Maar dat roepen ze ook al drie jaar! De oplossing? Gewoon één prijs voor een totaal-acceptabele kaart, ook al is dat de duurste, en aan de hand van de tikken per kopieerapparaat het opgehaalde bedrag van de kopieerkaarten verdelen.
Eric Rossou
Het kwartje van Sloots
Wat kost tegenwoordig een vers kopje koffie op de TUE? Eenieder die vanaf 24 september in het Rekencentrum met zijn pseudo-milieumok een kopje koffie denkt te scoren, mag zijn of haar koffie-butget met 75 cent verminderen. Alleen voor het bekende plastic bekertje en voor de ‘echte’ milieumok, die voor een vriendelijk prijsje te krijgen is, betaal je 50 cent. Het kantinepersoneel werd namelijk de laatste tijd geconfronteerd met het volgende probleem: is iedere milieumok wel een milieumok, of zijn sommige mokken meer mok dan andere?
Sinds uit milieuoverwegingen de keuze van het drink-medium in handen van de drinker ligt, schijnen er mensen te zijn die hun koffie drinken uit een mok, waarin je met het grootste gemak ook een flesje Bavaria kunt afpassen. Dat voor het vullen van dergelijke geweldenaars ook meer koffiebonen nodig zijn, behoeft geen betoog. Vandaar dat mevrouw Sloots, belast met de huishoudelijke dienst, een soort ‘kwartje van Kok’ per strekkende mok heeft ingevoerd. Wie zijn koffie niet drinkt uit een plastic bekertje of TUE-milieumok betaalt dus 25 hele centen meer.
Ik werd hiermee geconfronteerd, toen ik op 26 september voor mijn eigen met koffie gevulde milieumok - een roestvrijstalen beker die evengroot is als de TUE-mok - 75 cent hoorde eisen. Zo! Koud op mijn dak. Als reden werd opgegeven dat mijn mok niet aan het vereiste signalement voldeed. Dat dit aanleiding was voor een korte en enigszins geladen discussie, mag duidelijk zijn. Een aanval op het budget van een student geeft overigens altijd wrijving. Er is duidelijk sprake van mokkendiscriminatie.
Ik kocht mijn roestvrijstalen beker destijds vanwege een paar duidelijke voordelen. Ten eerste is zo’n beker sterk, stevig, robuust en daarmee duurzaam. Maar belangrijker is het feit dat roestvrijstalen artikelen zeer eenvoudig schoon te maken zijn, vanwege de verminderde vuilaanhechting. De TUE-mok ziet er na een jaar thee, koffie en afwasborstel stukken minder aantrekkelijk uit dan bij aankoop. Wat dat betekent voor de levenscyclus van de mok, laat zich raden.
Dit kwartje is een duidelijk voorbeeld van een maatregel die zijn doel ver voorbijschiet. Milieubewustzijn en duurzaamheids-denken worden niet gekweekt door het blind invoeren van regeltjes of voorschriften. Het gaat erom mensen te motiveren om anders te gaan denken over de meest triviaal ogende zaken. Velen die 75 cent horen eisen voor hun pseudo-mok, stoten zich geen tweede maal aan dezelfde mok, en nemen de volgende keer weer braaf een plastic wegwerpbekertje.
Er is trouwens een kantine waar ik gewoon twee kwartjes betaal voor mijn gevulde beker. De locatie noem ik liever niet hardop, ter bescherming van mijn koffiebron.
Jeroen de Veth