‘Loveboat, tatadatada, loveboat, tatadatada!’ ‘Ja, nu weten we het wel’, zei Bart gespeeld geïrriteerd. Hij sloeg zijn arm om Saskia heen en liep verder de loopplank op. Nou ja, loopplank. Het was meer een luchtsluis die naar de enorme veerboot leidde. Achter Bart en Saskia liep het hele gezelschap: Sander, Kees, de Slak en Tanja. ‘Nee hoor, niks aan te geven, nothing to give on’, geinde de Slak bij de douanebeambte. ‘Especially geen hasjies.’ ‘Paspoorten alsjeblieft’, gromde de man achter het loketje. Dit was zeker al het tiende groepje studenten dat lollig stond te doen bij zijn kraampje. Sander graaide in zijn broekzak. ‘Shit, waar heb ik die pas nou?’ Jaszak dan. In zijn rechterhand voelde Sander een klein plastic zakje met een druksluitinkje. Hij wist meteen wat het was. Met een zwetende handpalm pakte hij met zijn linkerhand zijn paspoort uit zijn zak. ‘In orde, loop maar door.’Bij de receptie van de boot stond de purser al klaar om de tickets te controleren. ‘De kortste weg naar de bar alstublieft’, vroeg de Slak. Nog voordat de boot vertrok richting Harwich, stonden er al zes vazen bier klaar. Sander was even naar het toilet, iets doorspoelen of zo. De Slak was, zoals altijd, enthousiast: ‘En, wat vinden jullie ervan? Daar is het casino, één dek hoger ligt de bioscoop. Restaurant, speelhol, bar, disco, u zegt het maar!’ ‘Strak plan van je’, vond Kees. ‘En die tickets kosten echt maar een geeltje door die MacDonalds-actie?’ Kees nipte voorzichtig aan zijn halve liter Heineken. Hij vond het maar zwaar: om half acht opstaan en om twaalf uur al aan het bier. Maar ze waren hier tenslotte om te feesten op deze ‘mini-cruise’. Zeven uur varen naar Engeland, drie uur in de pub, en weer zeven uur terug. ‘Iemand nog een pilsje’, vroeg de Slak die zijn glas al leeg had. ‘Tuurlijk jongen, het is jouw feestje’, zei Bart. Saskia en Tanja bedankten. Het ging ze iets te snel, hetgeen ze een hard hoongelach van de vier stoere mannen opleverde. ‘Hé’, vond Sander na een uurtje of drie, ‘valt het jullie ook op dat naarmate er meer lege glazen op tafel komen, die golven ook steeds hoger worden?’ Bart die op de dansvloer met Tanja en Saskia stond te swingen, begon ook steeds soepeler te bewegen. ‘Hé, waar is Kees?’, vroeg de Slak ineens. ‘Die staat buiten op het dek wat vocht aan de zee toe te voegen’, wist Sander.
Toen de vier heren de vaste Britse bodem voelden, ging het ze gelijk een stuk beter. De taxi stopte eerst bij de dichtstbijzijnde fish-and-chips-tent en vervolgens bij de eerste pub die ze konden vinden. Saskia en Tanja bestelden er een pilsje. ‘Wat doen jullie nou’, vroeg Sander geschokt. ‘Terwijl Engeland juist zo’n rijk land is op biergebied, weet je.’ Toen de vrienden drie uur later uit de kroeg rolden, hadden ze iedere Ale, Guinness en Stout geproefd die ze in de pub op tap of fles hadden. Tanja en Saskia hadden het wat rustiger aangedaan. ‘Vrouwen kunnen gewoon niet feesten. Ze missen daar een gen voor of zo’, lalde Bart op de terugweg naar de boot. ‘Wij heren daarentegen gaan nog een lekker nachtje beesten op de terugtocht’, zei de Slak, ‘te beginnen in de bioscoop.’
In de scheepsbioscoop draaide Striptease met Demi Moore. Vreemd genoeg kon deze film de beide vrouwen niet zo bekoren. Zij gingen daarom maar direct naar de disco. ‘Moet ze nou zien liggen’, zei Saskia tegen Tanja zeven uur later, toen ze eindelijk de jongens gevonden hadden. Ze lagen met zijn vieren languit over een stel klapstoeltjes te maffen. ‘Wakker worden, echte kerels van me, fijne feestbeesten! We zijn weer in Hoek van Holland hoor en het beste van Demi is blijkbaar aan jullie neus voorbij gegaan!’
