Natte administratie

Het project ‘Ingenieurswerk’, bedoeld om meer meisjes de techniek in te krijgen, is weer achter de rug. Een intensief tweedaags programma was voor de TUE-bezoeksters opgezet. En daarbij werd niet alleen de geest van input voorzien, maar ook het lichaam. Normaal kregen de vrouwelijke ingenieurs in spe een hap geserveerd in de mensa. Nu de mensa geheel en al verbeterd maar ietwat duurder geworden is, mochten de begeleiders zelf een eetgelegenheid zoeken. De dames mochten culinair gefêteerd worden in een heus studentenhuis of in een eettent naar keuze. En dat niet op eigen kosten, want die konden gedeclareerd worden bij de TUE. Ook het drankje dat na de maaltijd bij voorkeur in de AOR genuttigd zou worden, kon op die rekening worden bijgeschreven. Het leek wel of er een afvaardiging van olympische bobo’s op bezoek was. Helaas is het in de AOR niet gebruikelijk om naast biertjes ook bonnetjes te verstrekken. Maar omdat de begeleiders het door hen uitgegeven bedrag moesten verantwoorden, was een schriftelijk bewijs noodzakelijk.

Geen nood, want in een drinkgelegenheid is altijd schrijfgerei aanwezig, zijnde een pen en de achterkant van een bierviltje. Diepzinnige spreuken en het telefoonnummer van een aangesproken vlam moesten ditmaal wijken voor de somma van de genuttigde consumpties. Na deze simpele maar doelmatige administratieve handeling werden de ronde kartonnetjes afgeleverd bij de stafafdeling In- en Externe Betrekkingen, verantwoordelijk voor de organisatie van ‘Ingenieurswerk’.

De vraag rees of deze officieuze betalingsbewijzen wel erkend zouden worden door de hogere instanties. Navraag bij IEB leerde dat men uit eigen ervaring wel wist dat bonnen in de AOR moeilijk te verkrijgen zijn, en de viltpapieren onderleggers met opschrift werden dan ook met een glimlach ontvangen. Ze zijn doorgestuurd naar de administratie, waar de verdere afhandeling plaatsvindt. En als daar nog enig feestelijk bloed door de aderen stroomt, zal de verantwoording van het bedrag geen enkel probleem opleveren.

Subsidiologie

Het aanvragen van steun van de overheid is een kunst apart, vinden de Fontys Hogescholen. Reden waarom men er toe overgegaan is om hier een echt vak van te maken. Alleen in Eindhoven te volgen: het vak Subsidiologie. Met plannen voor binnenkort een eigen afstudeerrichting (momenteel kan je al een subsidiestage volgen). De student leert hoe hij uit de wirwar van regelingen onwillige instanties toch nog wat pegels kan lostroggelen. Misschien een idee voor bestuursleden van de studentenverenigingen van de TUE. Wat? Wil jouw vereniging naast z’n eigen dartboard ook nog een kleine flipperkast en een medium sized kartbaan aanschaffen? Geen probleem. Volgens artikel 25, lid 33 van de Instantie Voor Waanzinnig Geldbeleid staat in voetnoot 35b dat dat wel moet lukken. Bekijk ‘t maar vraagt zich af wie de docent is. Heer Olivier misschien?

Girls, girls everywhere

‘Die zullen ongetwijfeld een vrouwelijke noot aanbrengen in dit mannenbolwerk.’ Woorden van PABO-bestuurslid Ton Tonnaer bij de officieuze opening van het nieuwe PABO-gebouw op het TUE-terrein vorige week maandag. Tonnaer geeft met deze woorden de gedachte/wens van alle mannelijke (en tien procent van de vrouwelijke) studenten aan de TUE weer. Want laten we er niet omheen draaien, als iemand zegt PABO, denkt de gemiddelde student nog maar aan één ding: vrouwen in overvloed. Ook in het Wilde Westen hadden pioniers nogal eens te kampen met een vrouwen-tekort. Om te voorkomen dat verafgelegen stadjes helemaal uitstierven, stuurden de pioniers hun foto’s op naar de steden in het Oosten. Alleenstaande vrouwen konden dan een man uitkiezen, om vervolgens naar het Westen af te reizen voor een huwelijk. Misschien is het een idee voor de TUE om een soortgelijk samenwerkingsverband op te zetten met de PABO? Tonnaer sluit immers geen enkele vorm van samenwerking uit. Er hebben, aangaande het PABO-gebouw, ook klachten uit de studentengemeenschap Cursor bereikt. Waarom komt die PABO nou tegenover TEMA te staan; daar hebben ze toch al genoeg vrouwen? Bekijk ‘t maar heeft de oplossing. Gewoon de ingang van de PABO via een loopbrug een beetje verleggen. Naar Elektro of Werktuigbouwkunde...

Zinloos geweld

Studenten opgepast! Het kan je overkomen als je over straat loopt. Het kan je gebeuren terwijl je rustig aan het lunchen bent. Zelfs de collegebanken zijn niet meer veilig. Want The Assassination Game (TAG) bij studentenvereniging Demos is weer begonnen. Met rubber pijltjes knallen de deelnemers elkaar af. De enige veilige plekken zijn nog de sociëteit van Demos en het gebied binnen een straal van drie meter van andere Demos-leden. Samenzwering, intrige en verraad vieren hoogtij. Om een hit te maken kunnen zelfs je eigen huisgenoten worden omgekocht. Hoe herken je deze assassins? Simpel. Kijk uit naar paranoïde, schichtig om zich heen loerende, met de hand-in-de-jaszak en de-rug-naar-de-muur rondsluipende studenten. Als je er een ziet, snel naar je binnenzak grijpen. Kan je lachen.

Another one bites the dust...
Foto: Bart van Overbeeke

Duiventil

De TUE-gebouwen staan niet bekend als staaltjes van sprankelend architectonisch vernuft. Maar weinig studenten, doemdenkers en enkele afgestudeerde architecten van de faculteit Bouw-kunde daargelaten, waarderen de grijze TUE-campus. Om het hele wetenschappelijke ‘gebeuren’, dat hier nu in het grijs verpakt is, meer uitstraling te geven, wordt er in het Masterplan Huisvesting wat geschoven en geknutseld met de bestaande bebouwing. En om het dan direct goed aan te pakken, wil de afdeling Vastgoed het nog leuker maken door ook de namen van de gebouwen te veranderen. Men wil kappen met de abc-achtige aanpak uit het verleden, met ‘basale’ namen als W, T en E. En ook de zeer functionele, en dus zeer goed bij de TUE passende benamingen van het hoofd- en bestuursgebouw wil men veranderen.

Vorige week kondigde Vastgoed in Cursor een prijsvraag aan: bedenk een nieuwe naam voor het be-stuursgebouw en win een boekenbon. In het bestuursgebouw is namelijk weinig bestuur meer te vinden, nu het CvB gehuisvest is in het hoofdgebouw. Het bestuurs-gebouw herbergt nu de mindere goden, die volgens hogergeplaats-ten niet per se in het middelpunt van de universiteit hoeven te zitten. Om enigszins aan te sluiten bij die topografische benadering zou men namen als ‘St. Helena’, ‘Duivelseiland’ of ‘Goelag Archipel’ in overweging kunnen nemen. Gezien de hoge frequentie van verhuizingen binnen het gebouw, komt het wat mildere ‘Duiventil’ misschien ook wel in aan-merking.

Hopelijk komt men niet aan met namen van grijze mannen uit een grijs verleden, want dat maakt de vergrijzing van de TUE-campus alleen maar erger.