5 juni 2008 -
Hebt u wel eens een artikel gepubliceerd, ik bedoel: een geleerd artikel in een wetenschappelijk tijdschrift? En hebt u dan in de maanden en jaren daarna geconstateerd dat uw artikel de wereld niet merkbaar - ten goede of ten kwade - had veranderd? Zelf heb ik 65 geleerde artikelen gepubliceerd en nog een dik geleerd boek (met Klaas van Harn, VU), maar ik heb de wereld er niet door zien veranderen. Mijn geleerde boek (met K. v. H.) heeft toch minstens één persoon beïnvloed: op 23 mei jongstleden bleek het in de wiskundebibliotheek van de universiteit van Coimbra uitgeleend.
Tijdens ons vijftigjarig jubileum werd gereleveerd dat medewerkers van de TU/e sinds de oprichting 30.000 artikelen hadden gepubliceerd; dat is gemiddeld 600 per jaar. Omdat het wel met nul zal zijn begonnen, schat ik dat de TU/e zo’n 1200 publicaties per jaar doet verschijnen. De Nederlandse universiteiten samen schat ik op 20.000 artikelen per jaar, en de hele wetenschappelijk wereld op vier miljoen. Een artikel van tien pagina’s lang levert een stapeltje van vijf vellen. Al die vier miljoen artikelen samen vormen dan een stapel van twintig miljoen vellen, ruim twee kilometer hoog. Je zou toch verwachten dat zoveel geleerdheid de wereld flink vooruit helpt, maar nee, er gebeurt af en toe wel iets, maar voor twee kilometer artikel lijkt het toch niet veel.
En wat kost dat allemaal wel niet? Als de gemiddelde wetenschapper één artikel per jaar schrijft en daar de helft van zijn tijd aan besteedt, dan komen we aan twee miljoen jaarsalarissen. Als we het gemiddelde jaarsalaris van de auteurs - China en India natuurlijk meegerekend - op 15.000 euro stellen, komen we uit op dertig miljard. Veel, maar toch eigenlijk maar heel weinig, als we het vergelijken met de uitgaven voor oorlogstuig - alleen in Nederland al acht miljard. De defensie-uitgaven in de hele wereld zijn bijna veertig keer zo hoog als de bovengenoemde dertig miljard.
Conclusie: laten we rustig doorgaan met het publiceren van geleerde boeken en artikelen. Het kost bijna niks, het houdt ons van de straat en uit de WW. En bovendien, het is weliswaar lang niet altijd raak, maar af en toe komen er prachtige resultaten te voorschijn; dingen waar iedereen wat aan heeft, zoals cd’s, DNA’s dubbele helix en heel grote priemgetallen om onze bankgeheimen te beschermen.
|
Cursor als PDF
