NU IS HET OORLOG! Hier moet je bij mij niet mee aankomen als ik slecht geslapen heb en dat weet hij ook dondersgoed. Ik geef hem een flinke trap waar-na ik me direct realiseer dat dit meer kwaad doet dan goed; de wasverzachter klotst over de rand van het bakje heen over de verzameling schoenen die ik vanwege tactische overwegingen vóór de wasmachine neer heb gezet - ervaringen uit het verle-den leren dat je maar beter schoenen aan kan hebben als je een wasmachine een trap geeft. Ik smijt alle schoenen de keuken in. Deze wijze van transport bleek niet de meest verstandige keuze te zijn. Ik volg het spoor van blauwe vloeistof dat de schoenen in hun vlucht hebben achtergelaten naar de keuken om daar een poging te doen alles weer een beetje te fatsoeneren, zodat ik kan overgaan tot de orde van de dag. Daar aangeko-men herinner ik me ineens dat we gisteren heel lekker gegeten hebben, wat betekent dat de volle-dige huisraad zich in bevuilde toestand op het aanrecht bevindt. De orde van de dag moet nog maar even wachten. Geïrriteerd probeer ik wat ruimte te creëren door het een en ander, uiteraard in gevaar-lijk hoge stapels, naar het fornuis te verplaatsen, alwaar het bestek dat ik in al mijn ik-zal-dat-wel-eens-even-snel-opruimen-want-ik-heb-een-ochtendhumeur-wijsheid op het randje van de snijplank had gelegd achter het fornuis flikkert. Gelukkig had ik al schoenen aan, dus het fornuis krijgt ook een trap. Een luid gerinkel bevestigt dat nu inderdaad ál het bestek achter het fornuis ligt. Ik slaak een diepe zucht. Wellicht had ik dat eerder moeten doen, want in die zucht realiseer ik me ineens dat ik vanochtend eigenlijk een ontzettend belangrijke weten-schappelijke ontdekking heb gedaan. Tot op heden was de exacte functie van slaap een groot mysterie. Verklaringen voor myste-riën zijn vaak verbluffend simpel: acht uurtjes slaap per nacht zorgen er voor dat je niet je hele huis afbreekt als de wasmachine kapotgaat.

Monique Hendriks is studente Technische Informatica