Katerige stemmen, bezwete voorhoofden. Het is warm in de Echo-tent op het festivalterrein bij Biddinghuizen. De jongens dragen korte broeken en legerkistjes en hebben plastic bekers bier voor hun (soms) blote buiken; de meiden dragen zomerse topjes. Het is zeker geen gewoon publiek dat rond het middaguur naar het college van Meijer komt luisteren. Zijn voordracht is één van de zes colleges in het kader van Lowlands University - volgens organisator Coolpolitics de leukste universiteit van Nederland, waarvoor de beste 'popsterren van de wetenschap' worden uitgenodigd.
De vijftienhonderd festivalgangers die de tent zijn binnengestroomd, hebben er al een dag Lowlands opzitten. Toch zijn ze verbazingwekkend stil en vol aandacht wanneer Meijer, hoogleraar macromoleculaire en organische chemie, zijn verhaal begint. Die heeft het vol bevlogenheid over de wetenschappelijke vragen die hem bezighouden. ‘Hoe is leven ooit ontstaan?’; ‘Waarom kunnen we bij lange na nog geen cel nabouwen?’ en ‘Wat kunnen we leren van de duizenden complexe processen in de cel?’.
Wanneer hij even stil is, klinken de dreunen van een nabijgelegen poppodium. “Zoals jullie hier allemaal zitten, lijkt het misschien alsof je lichaam niks doet”, pakt Meijer weer de aandacht van het publiek. “Maar op dit moment zijn duizenden processen bezig om alle alcohol te verwerken van gisteravond.” Het levert hem gelach op.
Even later is Meijer ongewoon zelfkritisch met zijn oproep voor meer jonge mensen in de wetenschap. “Ons vakgebied zit vol met oude mannen zoals ik. Misschien kijken wij al zolang op een bepaalde manier naar de cel, dat we de oplossingen simpelweg over het hoofd zien. Daarom zijn jonge mensen zo belangrijk: die zijn nog niet geïndoctrineerd door bestaande ideeën en kunnen nog onbevangen naar die cel kijken.”
Eén van die jonge mensen is Amanja Haasnoot (25) uit Nijmegen. Ze zit met een vriendin bijna vooraan. “Ik ben zelf arts, dus heb niet zo heel veel nieuws gehoord. Maar het was een leuk, helder verhaal. Goed om te gaan luisteren, op een rustig moment in het programma.”
Meijer zelf is na afloop blij en opgelucht. Hij stond voor het eerst op een cultuurfestival. “Het geeft me een heel bijzonder gevoel en ik ben er ook best trots op.” Gaat hij vaker lezingen houden voor een breed publiek? “Jazeker - en andere TU/e-onderzoekers zouden dat ook veel vaker moeten doen. Als wetenschapper is het je plicht om je kennis ook te delen met de maatschappij.” |