Voor zo’n honderdvijftig studenten en medewerkers zette rector Van Duijn nog eens kort uiteen wat de problemen zijn: de instroom blijft al jaren steken op duizend studenten, de uitval in die groep is groot en de rendementen zijn ronduit dramatisch. Kleine opleidingen lopen hierdoor gevaar opgedoekt te worden. En door het verlies van marktaandeel loopt de TU/e in de toekomst miljoenen euro’s mis.

Van Duijn sprak van een “vastgelopen onderwijssysteem”. Om dat weer aan de gang te krijgen, is een plan ontwikkeld. De essentie daarvan: door het aanbieden van meer keuzemogelijkheden moeten studenten worden aangetrokken die wel geïnteresseerd zijn in techniek, maar die meer generalist zijn of die er direct een carrière mee willen opbouwen. Levert die flexibiliteit straks meer instroom en betere rendementen op? Uit de zaal kwam de vraag of die grotere keuzevrijheid straks niet juist de reden is dat studenten vastlopen. Van Duijn: “We vragen hiermee ook om een andere houding bij de student. Die moet heel goed nadenken over zijn keuzes. Daarnaast vraagt het ook om een andere houding van ons onderwijzend personeel. Zij moeten de student daarbij helpen en coachen.”

Ander belangrijk punt: hoe zit het met het behoud van de TU-identiteit? Die vraag kwam verschillende malen voorbij. Het meest uitgesproken was een informaticastudent die concludeerde dat de TU/e met dit plan op de vlucht slaat voor de techniek. Anderen waren bang voor het uitwijken van studenten naar Delft door het invoeren van meer sociale wetenschappen en menswetenschappen. Van Duijn: “Nee, onze status als TU verliezen we niet, want de mogelijkheid blijft bestaan om met jouw vak helemaal de diepte in te gaan. Dan kies je daarvoor meer vakken in je keuzeruimte.

We bieden straks wel meerdere routes aan. Maar ook daarbij is het zeker geen vrijheid-blijheid.”

De studeerbaarheid van het huidige curriculum kwam ook aan bod. Moet het misschien schoolser omdat voor de gemiddelde vwo-scholier de overgang te groot is? Van Duijn erkende dat de aansluiting een groot probleem is, maar dat daar met de middelbare scholen wel stappen in gezet worden. In het nieuwe plan wordt er nadrukkelijk op gemikt om de belasting meer over de kwartielen te verdelen. Zelfwerkzaamheid en coaching zijn belangrijke elementen in het plan. “Op die manier willen we de student weer meer betrekken bij zijn studie. Die moet daar echter ook dan nog steeds tijd en moeite in steken.” Want dat laatste zag een deelnemend student als het grootste euvel: “Studeerbaarheid is niet het probleem. Er zijn vakken die studenten niet leuk vinden en daar steken ze gewoon te weinig tijd in.” (HK)