Al bijna twee jaar kunnen de bonden en de universiteiten het niet eens worden over een nieuwe cao voor het universitaire personeel. De vakbonden gaan eerst met hun achterban overleggen voordat ze verder praten.

In ruil voor een eventuele loonsverhoging willen de universiteiten de ontslagregeling en de seniorenregeling versoberen. Zo willen ze niet langer een aanvulling op de ww-uitkering geven aan ontslagen personeelsleden.

Momenteel krijgt een ontslagen werknemer van 52 jaar of ouder een uitkering tot zijn pensioen, als hij meer dan twaalf jaar aan zijn universiteit heeft gewerkt. Dat vinden de universiteiten “niet meer van deze tijd”, zegt onderhandelaar Hugo Levie van universiteitenvereniging VSNU. Zo zijn er nog enkele regelingen die ze willen versoberen.

Maar de bonden willen het niet te makkelijk maken om personeel te ontslaan. Ze vinden dat een reorganisatie pas mag doorgaan, als alle personeelsleden aan een nieuwe baan zijn geholpen. Die garantie gaat de universiteiten te ver. “We willen wel ons stinkende best doen”, aldus Levie, “maar we kunnen niets beloven”.

Volgens hem zou zo’n belofte bovendien een pervers effect hebben: “Mensen bewegen dan minder”. Datzelfde effect hebben de huidige uitkeringen na ontslag volgens hem ook. Werkgevers zijn niet geneigd iemand te ontslaan, omdat ze er financieel toch nog jaren aan vastzitten, en werknemers gaan niet snel op zoek naar een baan die misschien beter bij hen past.

De onderhandelingen lopen moeizaam door de onzekere financiële situatie van de universiteiten. Ze hebben van het Rijk geen extra geld voor loonsverhoging gekregen en het zou kunnen dat de pensioenpremie verder omhoog gaat. “Extra loon betekent dat de universiteiten extra moeten bezuinigen”, stelt Levie. (HOP)