Hoeveel moeten we bestellen? Die vraag stelde chemieconcern SABIC aan Bedrijfskundestudent Floris Langendoen. Hij deed zijn afstudeeronderzoek bij de vestiging van het bedrijf in Sittard. SABIC koopt glycolen bij het moederbedrijf in Saoedi-Arabië en verkoopt dat weer aan de chemische industrie in Europa. Glycolen zijn een grondstof voor bijvoorbeeld pet-flessen. Het komt met tonnen binnen en wordt met boten vervoerd. “De productieplanning in Saoedi-Arabië is elke maand verschillend. Boten worden ingehuurd, en iedere keer is de vaarroute anders. Bovendien kan het weer op zee tegenzitten. Daardoor kan het 2,5 tot 3,5 maanden duren voor een bestelling binnen is”, vertelt Langendoen. “Die lange levertijd maakt het weer lastig om goed te voorspellen hoe groot de vraag van de klanten tegen die tijd is.”

In Europa zijn vier havens waar de glycolen kunnen worden opgeslagen. Voor de opslag gelden twee regels: “De terminal mag niet te vol zijn als er een schip binnenloopt, anders kan het schip de lading niet kwijt. Bovendien kost opslag geld. Maar er moet ook voldoende voorraad zijn om de klanten te kunnen beleveren.”

Langendoen maakte een logistiek model om de bestellingen te optimaliseren. “Bestaande modellen gaan uit van een constante levertijd en een variabele vraag. Hier zijn beide onzeker.” Het model van de bedrijfskundige berust op kansrekening. “Het garandeert bijvoorbeeld dat er 95 procent van de tijd voldoende voorraad is.” Dat percentage is in te stellen: “Hoe hoger dat percentage, hoe groter je voorraad moet zijn.”

Het lastigste van het onderzoek was dat het bedrijf niet over alle gegevens beschikte die Langendoen nodig heeft voor zijn model. “Het is een flexibele wereld, de chemie. Soms belt het bedrijf de klant of de levering een paar dagen later of eerder kan. Of lenen producenten elkaars voorraden, omdat ze zelf even zonder zitten of een overschot hebben. Er waren onvoldoende cijfers over hoe vaak dat gebeurt, waardoor het niet duidelijk is of ze de juiste hoeveelheden besteld hebben. Ik heb dus aangegeven welke informatie ze moeten bijhouden om dit wel te kunnen beoordelen.”

Langendoen gaat nu op zoek naar een baan in het bedrijfsleven. Een logistieke functie in de industrie ziet hij wel zitten. “Maar eerst lang op vakantie naar Zuid-Amerika.”

Tekst: Anouck Vrouwe
Fotomontage: Rien Meulman